Sameiningin - 01.09.1922, Qupperneq 19

275
Brautryðjendur.
Bftir hr. Stephán Byjólfson.
Nú eru liðin hartnær þúsund ár síöan íslenzkir sjófarend-
ur fyrst lentu viö og könnuSu austurströnd NorSu r-Ameríku.
Reistu þeir þar bygðir og bú, en urSu nauSugir frá aS hverfa
Vínlandi hinu góSa, er þeir svo nefndu, sökum. árása skrælingja
þeirra, er fyrir voru í landinu. Reyndist þaS, sem vonlegt var,
NorSmönnum ofurefli, þó hraustir væru, aS etja viS villiþjóS-
irnar. Af orSum Bjarna Ásbrandssonar má marka, hversu
erfiS varS aSstaSan, svo landnámiS gat ekki þrifist. Sagan
segir, aS Bjarni hafi komist i óvild viS höfSingja á íslandi og
fyrir þá sök leitaS af landi burt áriS 999, og spurSist ekki til
ferSa hans framar. ÁriS 1029 lenti GuSleifur GuSlaugsson
viS austurströnd Ameríku. ÍVar hann handtekinn og menn
hans af landsmönnum. Bar þá aS mann er mikill var á velli,
og flokkur manna meS honum. Sá maSur talaSi sama mál og
GuSleifur, var hann viS aldur og hvitur fyrir hærum, en þó
höfSinglegur. Fékk hann því til leiSar komiS aS Gu-Sleifur var
laus látinn og félagar hans. Af viSræSum viS GuSleif og jarS-
teinum þeim, er hann fram bar, varS þaS augljóst, aS þar var
kominn Bjarni Ásbrandsson BreiSdælakappi og var nú höfSingi
skrælingja í Ameríku.
Hann ráSlagSi GuSleifi aS fara þegar aftur af landi burt
og skildi hann ekki viS íslendinga fyr en þeir lögbu í haf auúur.
Bjarni mælti 3 “Hér er land mikiS, en fólk viSsjárvert og ilt
viSureignar, og ræS eg því stranglega vinum mínum frá því
að koma hér til lands.” Þessi viSburSur gerSist tuttugu árum
síSar en Þorfinnur Karlsefni yfirgaf Ameríku meS konu sína Og"
son sinn Snorra.er fæddur var fyrstur hvítr-a manna í Ameríku.
LíSa svo um 840 ár þar til aftur er getiS bústaSa íslendinga í
Ameriku.
A árunum milli 1860 og 1870 byrjuSu íslendingar aftur
aS leita fyrir sér um landnám í Ameríku. Fyrst leituSu þeir
fvrir sér í SuSur-Ameríku og svo í NorSur-Ameríku: Alaska
Canada og Bandaríkjunum. Nálega 10 ár voru íslendingar
aS leita fyrir sér í landinu árangurslaust aS kalla, því ástæSur
leyfSu ekki fasta búfestu né verulegt landnám um þaS skeiS.
Þoldu landkönnuSir þessir mikla erfiSleika og all margir létu
lifiS, þó einkum börn og gamalmenni.
AriS 1875 voru all margir fslendingar komnir til Ameríku
og dreyfSir víSsvegar um Bandaríki og Canada. Flestir voru