Sameiningin - 01.04.1914, Side 10

58
því gnð er kærleikr og guð er heilagr. Kn krossinn er
líka nauðsynlegr fyrir oss. Leyfið mér að bera fram
einfalda spurningu: Af hverju veit sá, sem efast um
það, að friðþægingin sé nauðsynleg til þess að fyrirgefn-
ing geti orðið veitt, —af hverju veit hann, að guð er kær-
leikr! Áreiðanlega af því, að sá sannleikr hefir verið
opinberaðr í Jesú og öllu því, sem fram við liann kom.
Engum skvnsömum manni dettr í liug að seg.ja, að fyr-
irgefandi kærleikr guðs sé sjálfsagðr hlutr, er liggi í aug-
um uppi, eins einfaldr og auðskilinn og margföldunar-
taflan. Það eru til margir fœrir og gáfaðir rithöfundar
nú á dögum, sem líta yfir mannlífið, sársauka þess, rang-
læti og meinsemdir, og láta oss svo eftir vandlega um-
hugsun í Ijós þá sannfæring sína, að aflið, sem öllu ræðr,
hljóti annaðhvort að vera blind og meðvitundarlaus eðl-
ishvöt eða þá illr andi. Nei, það er langt frá því, að
sannleikrinn blessaði viðvíkjandi endrleysandi náð guðs
sé sjálfsagðr hlutr. Hann er orðinn mönnum allsstaðar
kunnr fyrir það eitt, að Jesús Kristr tók á sig byrði vora
og bar hana, — fyrir það, að með píslum sínum opnaði
hann glugga, er vér getuin horft út-um og séð hjarta guðs
slá fyrir oss með brennandi, frelsandi kærleika.
------o------
Minning Hallgríms Pétrssonar-
Megln-mál rœðu, scm séra Friörik Friðriksson i'lutti í Fyrstu lút.
kirkju I W.peg stl. í föstu-inngang að morgni.
Hvar sem íslenzk guðsþjónusta fer fram á þessum
degi og á þessum föstutíma, sem nú fer í liönd, minnist
íslenzk þjóð 800 ára afmælis þess manns, sem fremr öll-
nm öðrum íslendingum iiefir orðið verkfœri til þess að
leiða menn til réttlætis. Frá öllum prédikunarstólum ís-
lenzku kristninnar hljómar í dag nafn Hallgríms Pétrs-
sonar, með lofgjörð og þakklæti til guðs, sem gaf oss
þetta dýrðlega trúarskáld. — Vafalaust má óliætt segja,
að enginn hafi orðið ]),jóð vorri til eins mikillar blessun-
ar og hann, enginn bent liugum íslendinga upp-til guðs
einsog hann. Meðal vorrar þjóðar er liann sem stjarna
fyrstu stœrðar. Hann hefir lifað í ljóðum sínum meir