Sameiningin - 01.04.1914, Side 3

5i
orðiÖ honum skjöldr og athvarf, — þá leiðir bersýnilega
af því, að það, sem Kristr gjörði til þess að koma á sætt-
nm, hlýtr að vera eins óendanlegt, undrunarlegt og dul-
arfullt og fyrirgefningin sjálf. I krossi Krists er eitt-
hvað, sem er hafið yfir alla skýringu.
Stundum gjörum vér oss líka. örðugleika með því
ranglega í Imga voruin að einangra dauða Jesú frá lífi
hans. Það liggr í augum uppi, að dauði einhvers, sem
vér þekkjum ekki eða kunnum aðeins að nefna, getr ekki
haft neina trúarlega þýðing fyrir oss; og þegar menn
safnast saman nm kross Jesú, þá hljóta þeir að gjöra það
með einhverri þekking á hugarfari, lunderni og áformum
hans, sem lét þar líf sitt. 1 því skyni eru guðspjöllin
fjögur í biblíum vorum. Og ekki það eitt, heldr getum
vér fet fyrir fet á æfiferli Jesú virt fyrir oss, hvernig
friðþægingarstarf hans vex til meiri og meiri fullkomn-
unar. í öllu lífi sínu var hann alltaf meir og meir að
samlaga sig syndugum mönniun. Við skírnina, t. d.,
skipaði hann sér eitt sinn fyrir öll við hlið liinna synd-
ugu, hann lét sjálfan sig „með illræðismönnum talinn“,
og gjörði hyrðar þeirra að sínum eigin. Það var kross
hans, sem varpaði skugga sínum á undan sér. Þessi sama
sameining lians við synduga menn hirtist í freistingar-
sögu hans, í trú hans, í því að hann lærði hlýðni, í með-
aumkvun hans, í því að hann gjörðist vinr bersyndugra
og samneytti þeim. Allsstaðar kemr Jesús fram einsog
sá, sem fann til þess, að hann var tengdr við ranglæti og
veikleik allra hrœðra sinna. Þetta gat ekki endað nema á
einn veg. Markið, sem allt líf hans stefndi að, var það
að deyja fyrir mennina. Og loks kom að því, að ef
Jesús, liinn syndlausi, ætlaði sér að framfylgja samein-
ing sinni við synduga menn út-í yztu æsar, þá varð liann
að standa með þeim í skugga fyrirdœmingarinnar guð-
legu yfir hinu illa.
Hinsvegar er það eins augljóst, að krossdauði Jesú
liefir sjálfstœtt gildi út-af fyrir sig. Hann leit vissulega
sjálfr svo á. Hann leit á liann einsog viðhurðinn mikla,
er á hátíðlegan hátt ætti að koma mönnum í nýtt samband
við guð. Hann liryllti við dauðanum með skelfing, sem