Sameiningin - 01.04.1914, Side 7

55
sterka og nærgætna. kærleiks síns er sjálfr miðdepill
heimilisins, — eins varð svnd þeirra honum svo lxræði-
lega ]>ungt slag. tíuð hefir hagað lífinu svo, að slíkt
kemr fyrir, og það einmitt á þennan hátt.
Fimm aldir liðu áðr en þessi liugsjón spámannsins,
að saklaus líðr fyrir sekan, rætist verulega. Hún gat
ekki rætzt í venjulegu mann-Iífi, þarsem enginn af oss er
fullkomlega saklaus, og sérhver líðr því að mestu fyrir
eigin syndir. En loks kom Jesús, heilagr of flekldaus,
en þó köllum vér hann enn harmkvæla-manninn. Auð-
sætt er, að myndin, sem Esajas hafði dregið upp, var
stöðugt í huga ha.ns og að hann leit liiklaust svo á, að liún
yrði að reynd í persónu hans sjálfs. Frá því sjónarmiði
táknuðu píslir lians réttlátan dóm guðs yfir synd þeirra,
sem hann hafði samlagað sig og tekið að sér til fullkom-
ins samfélags. Hann var miðdepill eða hjarta mann-
kynssögunnar, og söfnuðust því straumar sárra synda-
afleiðinga saman og líthelltu sér yfir hann. Hanu hafði
gengið í svo náið samfélag við oss, að vér urðum sem lif-
andi limir líkama hans; fyrir því urðu píslir hans afleið
ingar syndarinnar, samkvæmt því guðlega syndalögmáli,
sem vér erum allir háðir.
Ekkert undanfœri höfum vér þá annað en að kann-
ast við, að í dauða Jesú birtist dómrinn guðlegi vfir
syndinni, sem vér erum allir háðir.
Ekkert undanfœri höfum vér þá annað en að kann-
ast við, að í dauða Jesii birtist dómrinn guðlegi yfir
syndinni, sökum þess að þar sást skýlaust og ótvírœtt
afstaða guðs gagnvart syndinni, fyrir eðlilega framþró-
un hins illa og afleiðinga ]>ess. Ekki svo að skilja. að
guð rétti út hönd sína af himnum ofan, gripi mannlega
syndasekt alla í einni heild, og legði liana í einskonar
gjörræði á Jesúm, og refsaði honum svo fyrir. tíuð
gjörir ekkert slíkt. En er Jesús, sem vill og hugsar það
sama sem guð, kom inn-í mannlífið hér og tengdist svo
innilega lífsbaráttu vorri af því hann elskaði oss lieitt og
fann til út-af því, hve bágt vér áttum, að hegningin og
þjáningin, sem vér áttum skilið, kom niðr á honum, — þá
var það verk guðs. Með því móti einu, að leyfa synd-