Fréttablaðið - 20.04.2011, Síða 20

Fréttablaðið - 20.04.2011, Síða 20
20 20. apríl 2011 MIÐVIKUDAGUR LÍÚ og Vilhjálmur LÍÚ og Vilhjálmur láta einsog einhver sé að svindla á þeim – gott ef ekki ræna þá. Samt voru LÍÚ og Vilhjálmur líka að syngja og leika í kosningunum vorið 2009, þegar flokkarnir Samfylkingin og Vinstri hreyfingin - grænt framboð fengu hreinan meirihluta á þingi, meðal annars vegna skýrrar stefnu í sjávarútvegsmálum. Og í samstarfsyfirlýsingu ríkisstjórnar sem þessir flokkar mynduðu er alveg klárt hvað ríkisstjórnin ætlar að gera í fiskveiðistjórnarmálum í umboði þjóðarinnar. [...] Það sem hægt er að skamma ríkisstjórnina fyrir er að vera ekki löngu búin að koma þessum breytingum á – í stjórnarsáttmálanum er talað um 1. september 2010. Fyrirgefið barnaskapinn – en eiga menn ekki að búast við að stjórnarflokkar standi við skýra stefnu í samstarfs- yfirlýsingu sinni? blog.eyjan.is/mordur Mörður Árnason Andsetin ríkisstjórn Stjórnin fékk Alþingi til að samþykkja lög um opinbera ritskoðun fjölmiðla. Næsta skref var að fá Alþingi til að samþykkja lög um, að auka leyndó hins opinbera. Leyft verður að loka skjölum í 110 ár í stað 30. Hvort tveggja er eitthvað, sem maður á von á frá Gaddafi eða Assad eða Abdúlla kóngi. En alls ekki frá ríkisstjórn, sem gasprar um gegnsæi og nútíma í stjórnsýslu. Ísland er dottið af lista yfir ríki með tjáningarfrelsi í lagi. Og senn dettur það af lista yfir ríki með gegnsæja stjórnsýslu. Fasisminn brýzt ítrekað fram í gerðum ríkisstjórnar okkar og þingmeirihluta hennar. Er hún bara andsetin? jonas.is Jónas Kristjánsson Þjóðverjar hafa nýlega sett í stjórnarskrá sína strang- ar reglur um hámark skulda og fjárlagahalla hins opinbera. Þess- ar reglur eru hvorki fullkomn- ar né óumdeildar. Þær eru hins vegar fyrsta skrefið til að styrkja grundvöll ákvarðana hins opin- bera þannig að jafnvægi tekna og gjalda sé virt. Lækkun opinberra skulda íslenska ríkisins og ábyrg fjár- málastjórn er með sama hætti forgangsmál, eigi efnahagur okkar að byggja á heilbrigðum forsendum. Þessari grein er ekki ætlað að vera enn ein ábending- in um hvað fór úrskeiðis síðustu ár heldur til að setja fram tillögu sem byggir á umræðu dagsins um ábyrga fjármálastjórn ríkisins. Nýr kafli um efnahagsmál Tillagan er sú að þegar stjórnar- skrá okkar verður loks endur- skoðuð þá verði búinn til nýr kafli svipaður þeim sem þýska stjórnarskráin geymir. Í þess- um kafla verði fjallað með skýr- um hætti um efnahag þjóðar- innar; jafnvægi milli tekna og gjalda hins opinbera, ásættanlegt skuldahlutfall og jafnframt verði umfang og eðli ríkisábyrgða skilgreint. Réttast væri að fjárlagahalli verði bannaður nema í undan- tekningartilvikum og skuldir ríkis sem hlutfall af landsfram- leiðslu fari ekki yfir um 30% eftir að eðlilegur aðlögunartími hins nýja ákvæðis er liðinn. Slíkt markmið er háleitt en tími eyðslu umfram efni er liðinn. Þá verður að huga að ríkis- ábyrgðum þótt um þær ríki sér- kennileg þögn hér sem erlendis. Óljós stefna um umfang og eðli ríkisábyrgða leiðir aðeins til þess að við áttum okkur síður á hvað ríkið skuldar – fari allt á versta veg. Innstæðutryggingar fram- tíðarinnar eru t.a.m. risavaxin áskorun. Ófrávíkjanlegar reglur Vissulega er staða íslenska rík- isins sérstök vegna hruns fjár- málakerfisins haustið 2008. Af því hlaust gríðarlegt tjón og skuldasöfnun sem við verðum að greiða niður næstu árin. Má ekkert út af bregða eigi gildandi fjárhagsmarkmið að nást. Við búum raunar við meiriháttar óstöðugleika sem kann að öðl- ast nýtt líf eftir að Alþjóðagjald- eyrissjóðurinn hefur lokað sinni skrifstofu, hugsanlega í lok árs. Mikilvægast er því að huga að langtímamarkmiðum í ríkis- fjármálum sem stjórnmálamenn geta ekki komist hjá að fylgja. Nú duga ekki almenn viðmið, matskenndar reglur og fögur fyrirheit. Nýr kafli í stjórnar- skrá Íslands um fjármál hins opinbera er því skref í rétta átt – það sama og Þjóðverjar hafa nú tekið. Fordæmi Þjóðverja – heilbrigð framtíðarsýn Ekki er ólíklegt að fjölmörg ríki fylgi fordæmi Þýskalands innan fárra ára og banni jafnvel fjár- lagahalla nema viss hlutlæg efna- hagsleg skilyrði séu til staðar. Fjárlagahalli er að mörgu leyti leið hinna spilltu til þess að halda völdum þótt hann kunni vissu- lega að vera neyðarbrauð þjóðar í vanda. Endurskoðun stjórnarskrár – þýska leiðin Stjórnarskrá Ólafur Reynir Guðmundsson lögfræðingur Samtaka verslunar og þjónustu Í fyrsta lagi af því að við höfum ekki rétt á að búa í landi þar sem náttúrulegi gróðurinn er stöðugt að eyðast af okkar völdum og okkar dýmætasta eign, sjálf gróðurmold- in, fýkur út á haf í tonna tali svo líflaus grjóturð blasir við á stórum svæðum. Uppgræðslan hefur varla undan eyðingaröflunum. Uppstreymi koltvísýrings sem streymir upp frá skemmdu land- inu, ræstum mýrum, rofum, eyði- mörkum, þeim stæstu manngerðu í Evrópu, og gróðurlausum auðnum er hluti af vandamáli alls heimsins, hvorki meira né minna. Ríkisstjórnin hefur á undanförn- um áratugum samið ótal lög um náttúruvernd sem ekki hafa virk- að, vegna þess að ekki er snert á orsök gróðurskemmdanna sem er bitvargurinn sem fer sína leið á meðan enginn stuggar við honum, enda sjálfur ólæs á papp- írslög frá Alþingi. Ríkisstjórnin hvetur til meiri skógræktar til þess að binda koltví- sýring og auka súrefnisframleiðslu, binda jarðveginn og halda þar raka fyrir utan að mynda skjól fyrir vindi svo loftslagið verði mildara. Við núverandi aðstæður tæki það 1000 ár að rækta upp landið, er giskað á í riti skógræktarfélagsins, og girðingakostnaður óheyrilegur. Það er til ódýr og einföld lausn á þessum vanda. Þegar Brynjólfur Jónsson, framkvæmdastjóri Skóg- ræktarfélags Íslands, var spurður í viðtali hvað sé mest áríðandi að sé gert til þess að græða upp landið, sagði hann: „að stærstu áfangarnir náist með því að hefta lausagöngu búfjár, þó að við gróðursetjum milli 5 og 6 milljónir plantna á ári, eins og við höfum gert undanfarin 10 ár, þá muni það taka 100 ár að bæta 1% í skógi þannig að þú sérð hvað það má sér lítils á við það sem náttúran getur gert þegar hún fær að fara fram með sjálfgræðslu, það er margfalt ódýrari skógrækt.“ Allt sem þarf er að setja búfé í girð- ingar í stað fólksins í landinu, þá fær gróður landsins loks frið til að stinga upp kollinum og mynda súr- efni án þess að vera étinn jafnóðum af ráfandi búfénaði. Vistlandið okkar í dag eru kjarr og blómlaus niðurnídd beiti- lönd fyrir utan örfá afgirt svæði. Hvor á meiri rétt á þessu landi í dag, mannkindin eða sauðkindin? Mannkindin þarf að fara eftir alls konar reglum í umgengni við land- ið en sauðkindin engum, í umboði eigenda sinna. Við borgum bara þegjandi … Hvers vegna þurfum við að græða upp landið? Undanfarið hafa Samtök atvinnulífsins gert háværar kröfur á þjóðina. Eignarhald á kvóta skuli fest til langs tíma, ann- ars hafið þið verra af. Það þekk- ist víðar að taka fémuni og jafnvel fólk í gíslingu þar til kröfur á blá- saklausar manneskjur nást fram. Þeir sem slíkt stunda eru kallað- ir fjárkúgarar og jafnvel hryðju- verkamenn. Í hinum siðaða heimi er þeim stungið í tugthús, ef sekt telst sönnuð. Hvað segir vinnulöggjöfin? Lög um vinnudeilur kveða á um svipaða hegðun og SA iðkar. Þar segir í 17. grein (með úrfellingum): Óheimilt er og að hefja vinnustöðv- un ... ef tilgangur vinnustöðvunar- innar er að þvinga stjórnarvöldin til að framkvæma athafnir, sem þeim lögum samkvæmt ekki ber að framkvæma, eða framkvæma ekki athafnir, sem þeim lögum sam- kvæmt er skylt að framkvæma... Og í 19. grein: Vinnustöðvanir í skilningi laga þessara eru verk- bönn atvinnurekenda og verkföll þegar launamenn leggja niður venjuleg störf sín ... Sama gildir um aðrar sambærilegar aðgerðir... Samtök atvinnulífsins hafa að sönnu ekki boðað formlegt verk- bann, en hitt er dagljóst að hegð- un þeirra gengur þvert á anda lag- anna. Fjárkúgun er ljótur leikur, eins þegar hún fer framhjá lögum fremur en þvert á þau. Á skal að ósi stemma. Óábyrg meðferð á flautu Tugthús landsins eru full og kjána- legt að brúka harkalegri viðurlög en þörf er á. Hvað á þá að gera við þá sem misbeita valdi sem þeir fá að lögum – í þessu tilviki til að fara með umboð fjölda aðila þrátt fyrir almenna kröfu um samkeppni? Ég man eftir bikarleik í Laugardal fyrir nær fimmtíu árum, milli KR og Keflavíkur. Þar stóð álengdar náungi sem var óánægður með gang leiksins, sérstaklega dómar- ann, og lá ekki á því. Síðast gekk svo fram af honum að hann hróp- aði yfir sig: „Getur ekki einhver tekið flautuna af manninum?“ Er það ekki hugmynd? Væri ekki ráð að banna mönnum og samtökum með gíslatökutilburði að koma nálægt vinnudeilum og öðru mik- ilvægu starfi á vinnumarkaði í til- tekinn tíma? Hvað er einn valds- maður þegar búið er að taka af honum flautuna? Hver kaus þá? Annað atvik dúkkar líka upp í minningunni. Ég var einhverju sinni á landsfundi ónafngreinds flokks með fleirum að þrasa við kvótaþingmann. Þegar honum leiddist þófið sagði hann: „En strákar, það vorum við sem vorum kosnir.“ Það sljákkaði í okkur, því þetta var rétt hjá Vilhjálmi Egils- syni þá og er enn. Það er til óþurft- ar þegar menn kunna ekki mörk þess umboðs sem þeir hafa og virða ekki lýðræðislegt vald sem öðrum er fengið, þótt slíkt vald verði auðvitað að virða reglur lýðræðisins. En hver hefur kosið þá sem nú gera kröfu til að stýra landinu með hótunum og gísla- töku? Það gerðu sérhagsmunirn- ir einir, og það er ótækt að láta þá sitja yfir almannahagsmunum. Gíslatakan í Borgartúni Kjaramál Markús Möller hagfræðingur Landgræðsla Herdís Þorvaldsdóttir leikkona og fyrrv. formaður Lífs og Lands Vistlandið okkar í dag eru kjarr og blóm- laus niðurnídd beitilönd fyrir utan örfá afgirt svæði. Lækkun opinberra skulda íslenska ríkis- ins og ábyrg fjármálastjórn er með sama hætti forgangsmál, eigi efnahagur okkar að byggja á heilbrigðum forsendum. Ég hef heyrt utan á mér að margir skilja ekki hvað er að gerast á Sólheimum í Grímsnesi. Hvers vegna eru forráðamenn þar alltaf að röfla um óöryggi í rekstri og jafnvel hugsanlega lokun. Mér finnst því rétt að reyna að útskýra það í stuttu máli. Og í stuttu máli hefur verið níðst á Sólheimum í stjórnkerfinu. Leyfið mér að rök- styðja það. Grundvöllur fjárveit- inga til heimila fatlaðra er svo- kallað þjónustumat. Því meiri þjónustu sem fólkið þarf, þeim mun hærra er fjárframlagið. Lögum samkvæmt skal gera slíkt þjónustumat einu sinni á ári. Þrátt fyrir margítrekaðar beiðnir hafa Sólheimar ekki fengið slíkt þjón- ustumat frá árinu 2002. Sólheimar þurfa því árið 2011 að standa undir fjárþörf sem var skilgreind árið 2002. Hvað þýðir þetta í tölum? Á Sól- heimum eru 43 einstaklingar. Fjárframlög eru tæpar 275 milljónir króna á ári. Annað sambærilegt heimili þjónustar 38 ein- staklinga. Fjárframlög eru 362 milljónir króna á ári. Fimm færri ein- staklingar, en fá 87 milljónum króna meira á ári. Guð blessi þann góða stað og alla þá sem þar búa og vinna. Við berum ekki til þeirra nokkurn kala eða öfund. Þvert á móti gleðjumst við yfir því að þeir skuli njóta réttar síns. Við biðjum aðeins um að okkar fólk fái að sitja við sama borð. Níðingsverk Það er ekkert leyndarmál að Sólheimar eiga óvildarmenn í stjórnkerfinu. Atlögur þeirra að heimilinu er ekki hægt að telja á fingrum beggja handa. Eitt nýj- asta dæmið er frá árinu 2009. Það var ár mikils niðurskurðar sem kom niður á allri þjóðinni. Sól- heimar gera ekki nokkra athuga- semd við að taka þátt í þeim nið- urskurði. EN. Í leiðinni var notað tækifærið til þess að skera niður fjár- framlög til Sólheima um 11 milljónir króna (4%) umfram alla aðra aðila í málaflokki fatlaðra. Auk þess var ákveðið að viðhalda þessari 11 milljóna króna skerð- ingu árin 2010 og 2011. Ég veit ekki hvaða níðingur ákvað þetta, en hafi hann eilífa skömm fyrir. Vegna alls þessa höfum við þurft að draga úr þjónustu og öryggi íbúanna. Það hefur þegar þurft að segja upp hjúkrunarfræð- ingi, iðjuþjálfa og öryggisfull- trúa/umsjón með byggðahverfi. Öryggisleysi okkar á Sólheimum er því ekki bara komið til af því hversu miklir vandræðagemling- ar við erum (þótt ekki skuli úr því dregið). Okkur finnst það einfald- lega skylda okkar að berjast fyrir okkar fólk. Guð blessi þann góða stað og alla þá sem þar búa og vinna. Vandræðagangurinn á þessu Sólheimafólki Velferðarmál Óli Tynes fréttamaður og situr í fulltrúaráði Sólheima AF NETINU

x

Fréttablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.