Fréttablaðið - 27.07.2011, Blaðsíða 22

27. júlí 2011 MIÐVIKUDAGUR
Hættu að hræða fólk, Jón!
Jón Bjarnason er merkilegur stjórnmálamaður. Hann
hefur verið mikið í fréttum
að undanförnu vegna fyrir-
hugaðra hækkana á íslensku
lambakjöti. Íslenskir bændur
eru í þeirri óskastöðu að geta
flutt út íslenskt lamb og grætt
vel. Á móti er bannað að flytja
inn erlent kjöt, ef á þarf að
halda vegna eftirspurnar hér.
Jón Bjarnason, landbúnaðar- og
sjávarútvegsráðherra Íslands,
segir að það komi ekki til
greina, þrátt fyrir samninga
þess efnis um að ákveðinn inn-
flutning eigi að leyfa.
Sem rök fyrir máli sínu notar
Jón Bjarnason „fæðu og mat-
vælaöryggi“ landsins. Kjarn-
inn í þeim rökum er sá að allur
innflutningur á landbúnaðar-
afurðum (og þetta tengist að
sjálfsögðu ESB-málinu, þar sem
tollar á ESB-landbúnaðarafurð-
ir myndu falla niður við aðild)
myndi ganga af íslenskum land-
búnaði dauðum. Rústa landbún-
aðinn, eins og sumum bændum
er tamt að segja.
Það er hinsvegar svo að í
engu ríki sem gengið hefur
í ESB hefur landbúnaður
lagst í rúst! Nýlegt dæmi um
hið gagnstæða er hið mikla
landbúnaðarland, Pólland, sem
gekk í ESB árið 2004. Þar hefur
ESB styrkt landbúnað og eflt
þá atvinnugrein í samvinnu
við pólsk stjórnvöld. Þar með
hefur aðild stóraukið „fæðu- og
matvælaöryggi“ Póllands og
nútímavætt pólskan landbúnað,
gert hann samkeppnishæfari!
Nefna má í þessu sambandi að
útflutningur á pólskum land-
búnaðarafurðum hefur stórauk-
ist og um 70% útflutnings fara
til ESB, mest Þýskalands.
Pólskir bændur undirbjuggu
aðild mjög gaumgæfilega (settu
m.a. upp nýjar stofnanir og
annað) og þegar að sjálfri aðild-
inni kom var fyrirfram ákveðið
fjármagn notað til þess að fram-
kvæma nauðsynlegar umbætur,
sem búið var að ákveða. Þetta
stuðlaði að miklum vexti í land-
búnaði Póllands. Þessu er alger-
lega farið á hinn veginn hér á
Íslandi og mikil andstaða við
þetta meðal bænda. Það hlýtur
að teljast athyglisvert og vekur
upp þá spurningu hvort íslensk-
ir bændur séu á móti umbótum?
Um miðja síðustu öld starf-
aði um þriðjungur vinnandi
fólks við landbúnað á Íslandi.
Nú er hlutfallið komið niður i
2,5% (tölur frá 2008). Allt þetta
án aðkomu ESB! Og „fæðu- og
matvælaöryggið“ er óskert, hér
hefur enginn dáið úr hungri,
sem betur fer!
Á sama tíma hefur þeim sem
vinna við viðskipti og þjónustu
fjölgað úr rúmum 30% í rúm
70%. Skýringanna er sennilega
að leita í aukinni alþjóðavæð-
ingu, ekki síst auknum sam-
skiptum Íslands og Evrópu á
undanförnum áratugum, meðal
annars EES-samningnum.
Hann heldur okkur hinsvegar
fyrir utan alla ákvarðanatöku í
málefnum Evrópu.
Að vera að hræða fólk og slá
ryki í augu þess með því að ala
á ótta í sambandi við fæðu og
matvælaöryggi er í raun fyrir
neðan virðingu ráðherra í ríkis-
stjórn Íslands. Þetta eru svo
fáránleg rök og það er ekki
fótur fyrir þeim. Það sér líka
hver maður í gegnum þetta!
Verði hér meiriháttar ham-
farir, sem valda því að allt flug
og allar skipasamgöngur legg-
ist hér af svo vikum skiptir er
hægt að ræða í alvöru ógnir í
sambandi við fæðuöryggi, þar
sem langstærstur hluti mat-
væla á Íslandi er innfluttur (frá
Evrópu). Og varla verður hægt
að kenna ESB um náttúruham-
farir!
Að reisa sífellda múra,
hindra viðskipti og svo fram-
vegis er aðferðafræði sem til-
heyrði síðustu öld, ekki þessari!
Væri ekki nær að Jón Bjarna-
son ynni að því að efla íslensk-
an landbúnað og gera hann
samkeppnishæfan?
Í því fælist t.d. að skapa
bændum eðlilegt rekstrarum-
hverfi með afnámi verðtrygg-
ingar, lágum vöxtum, lágri
verðbólgu, sem og auknum
aðgangi að rannsóknum og
þróun til nýsköpunar í landbún-
aði, svo dæmi sé tekið. Þetta
fæst með fullri aðild að ESB.
Landbúnaður
Gunnar
Hólmsteinn
Ársælsson
stjórnmálafræðingur
Einu lélegasta leikári í sögu Leikfélags Akureyrar (LA) í
langan tíma lauk með enn einum
tveggja manna farsanum, hræri-
vélarvitleysunni. Mér varð hugs-
að til ummæla, sem höfð voru
eftir leikhússtjóranum Maríu
Sigurðardóttur í Fréttablaðinu
í vetur, sem voru á þá leið að
svo mikil leikhúsmenning væri
á Akureyri. Leikhúsmenning-
in, sem farið hefur fram á fjöl-
um Samkomuhúss Akureyrar í
vetur uppistendur af t.d. Sveppa,
Harry og Heimi, Farsælum farsa,
sem líkt var við freyðandi undan-
rennu af Sigurbjörgu Árnadóttur
í Fréttablaðinu og tek ég undir
það, Villidýr og pólitík og end-
aði á hrærivélarvitleysunni eins
og fyrr er getið. Auðvitað enginn
akureyrskur leikari því þeir fá
ekki aðgang að leikhúsinu.
Er enginn metnaður orðinn til
hjá LA? Allt er aðkeypt og leik-
arar allir að sunnan og hlýtur
að vera kostnaðarsamt uppihald,
flugferðir og laun. Á síðasta ári
nægðu ekki 120 milljónir, sem
LA fékk frá ríki og bæ og óskilj-
anlegt að Akureyrarbær láti sig
hafa það að henda tugum milljóna
í slíkan rekstur þar sem uppistað-
an er tveggja manna lélegir fars-
ar með aðkomuleikurum. Engar
alvöru leiksýningar. Spennandi
leikár fram undan er gjarnan haft
eftir leikhússtjóra.
Ég, sem félagi í Leikfélagi
Akureyrar, sé ekkert spennandi
við reksturinn og er ekki einn
um það og leyfi mér að fullyrða
að rekstur LA er á hraðri niður-
leið. Það er kannski lýsandi dæmi
fyrir ástandið að þarna er fámenn
klíka, sem virðist hafa yfirtekið
félagið og dæmi eru um að þeir
sem hafa orðið að ganga úr aðal-
stjórn vegna reglna félagsins
láta kjósa sig í varastjórn til þess
eins að komast aftur í aðalstjórn-
ina. Að lokum vil ég svo nefna
annað dæmi, sem ég þekki ekki
frá öðrum félögum og veit ekki
hvort er löglegt, að á síðasta aðal-
fundi var reikningum félagsins
ekki dreift uppsettum og prent-
uðum á meðal félagsmanna heldur
var þeim varpað eins og skugga-
myndum upp á tjald og illmögu-
legt að fylgjast með. Ég lagði
fram tillögu til stjórnar LA á síð-
asta aðalfundi um að félagið yrði
aftur gert að áhugamanna- eða
hálfatvinnumannaleikhúsi og á
þar við að byrjað verði aftur á
byrjunarreit með akureyrskum
leikurum því nóg er til af þeim
og virðing Leikfélags Akureyrar
verði reist við á ný.
Freyvangsleikhúsið réðst ekki
á garðinn þar sem hann er lægst-
ur þegar það tók tók til sýninga
Góða dátann Svejk, sem er stór-
góð sýning með hátt í þrjátíu
leikurum. Stórgóð leiksýning
með mörgum ágætum leikurum
og var hún valin athyglisverð-
asta áhugaleiksýning leikárs-
ins 2010-2011. þetta er í annað
skiptið á síðustu þremur árum,
sem Freyvangsleikhúsinu hlotn-
ast þessi heiður, en í fyrra skipt-
ið var það Vínlandið eftir Helga
Þórsson, stórgóð sýning og báðar
hlutu þann sess að vera sýndar í
Þjóðleikhúsinu. Leikararnir eru
bæði úr Eyjafjarðarsveit og frá
Akureyri, áhugafólk, sem vinn-
ur kauplaust af áhuga og ánægju
og á svo sannarlega heiður skil-
inn. Fleiri mættu taka þetta fólk
sér til fyrirmyndar og sumt ekur
tugi kílómetra á æfingar. En af
öllu þessu ágæta fólki, sem tekur
þátt í Svejknum, ólöstuðu var eft-
irtektarverður Ingólfur Þórsson
í hlutverki lautinants Lúkasar
og gerði því sterk og góð skil en
síðast en ekki síst Brynjar Gauti
Schiöth, sem leikur sjálfan Svejk
og fer hreinlega á kostum og
gefur ekkert eftir atvinnuleikur-
um nema síður sé. Þetta var topp-
leikur hjá þér Brynjar. Hafið öll
miklar þakkir fyrir góða sýningu.
Leikfélag Hörgdæla er annað
áhugamannafélag, sem tefldi
djarft til leiks að þessu sinni og
tók til sýningar leikverkið Með
fullri reisn. Þrjátíu urðu sýn-
ingarnar og varð að hætta fyrir
fullu húsi í vor vegna sauðburðar
sem var byrjaður hjá bændum, en
margir þeirra eru leikarar, en til
stendur samt að setja upp fleiri
sýningar í haust því sagt er að
saumaklúbbar hafi verið sérlega
áhugasamir að sjá bændurna
striplast í allra handa stellingum
þó svo engin hafi verið trúboða-
stellingin. Annars var þetta mjög
fjörug og athyglisverð sýning með
um 20 leikurum og haft hefur
verið á orði að leikhúsgestir hafi
farið hlæjandi heim úr Hörgár-
dalnum eftir sýningar. Mikil
auglýsingaherferð var í gangi hjá
Hörgdælingum, sem sýndi bænd-
urna, leikarana, nakta í ýmsum
stellingum eins og fyrr segir og
skilaði sér vel.
Það er mikið á sig lagt hjá þess-
um landsbyggðarleikfélögum, en
enginn telur eftir sér að eyða tíma
í þetta svo vikum skiptir enda fá
þau umbun erfiðis síns. Það var
mikið þess virði að eyða kvöld-
stund í Hörgárdalnum því þarna
er á ferðinni margur gullmolinn í
hlutverkum og af mörgum góðum
voru að mínum dómi eftirtektar-
verðust Stefanía Elísabet Hall-
björnsdóttir í hlutverki Jóhönnu
og gerði því góð skil svo og stór-
leikarinn Bernharð bóndi Arnar-
son, sem Gunni og stendur Benni
sig alltaf vel.
Þakkir fyrir góða skemmtum.
Einu lélegasta leikári í sögu
Leikfélags Akureyrar lokið
Menning
Hjörleifur
Hallgríms
framkvæmdastjóri
Er enginn metn-
aður orðinn til
hjá LA? Allt er aðkeypt
og leikarar allir að sunn-
an ...
Meistaranám í verkefnastjórnun
(MPM-nám) hefst við Háskólann
í Reykjavík í haust. MPM-námið
er hagnýtt stjórnendanám sem
hentar þeim sem vilja stýra
flóknum og krefjandi verkefnum
hér á landi eða erlendis. Þeir sem
ljúka MPM-námi fá alþjóðlega
vottun IPMA (Alþjóðasamtök
verkefnastjórnunarfélaga).
Umsækjendur skulu hafa lokið
grunnnámi í háskóla og æskilegt
er að þeir hafi a.m.k. þriggja ára
reynslu úr atvinnulífinu.
UMSÓKNARFRESTUR ER TIL 1. ÁGÚST
hr.is/mpm
“The MPM programme has a technical and
human compass which provides a truly
holistic perspective and will engage
students on all levels whatever their
experience. It is a superbly practical
education for those looking to develop
their project management competence.”
Bob Dignen,
kennari í MPM-námi
“It is important in project driven organiza-
tions to have employees with an in depth
and nuanced understanding of project
management. To manage a project is not
just about following a standard procedure.
A situational approach to handling the
challenges when managing a project is
essential for the success. The master
programme enables you to develop such
competencies.”
Morten Fangel,
PhD í verkfræði og kennari í MPM-námi