Faxi - 01.02.1961, Síða 5

F A X I
21
SJÖTUG
Guðlaug I. Guðjónsdóttir kennari
Greinar þær sem hér fara á eftir, birtust
í dagbl. Tímanum og Alþýðublaðinu á af-
mælisdegi Guðlaugar I. Guðjónsdóttur, þann
14. febr. s.l. Þar sem rúm Faxa er að vanda
mjög takmarkað, eru þessar afmælisgreinar
hér nokkuð styttar, sem hlutaðeigendur eru
beðnir að virða til betri vegar.
í tilefni af þessum merku tímamótum í
lífi Guðlaugar, votta ég henni virðingu mína
og innilegt þakklæti fyrir ógæta viðkynn-
ingu á þeim 25 árum, sem við höfum þekkst
og starfað saman hér í Keflavík. I löngu og
farsælu kennslustarfi við barnaskóla Kefla-
víkur, hefir Guðlaug áunnið sér ást og virð-
ingu samborgara sinna, jafnt yngri sem eldri,
og sem gæzlumaður barnastúkunnar hefir
hún starfað af fórnfýsi og kærleika, sem
seint mun fullþakkað.
Eg og fjölskylda mín færum Guðlaugu
innilegar þakkir fyrir tryggð hennar og vin-
áttu, um leið og við óskum henni til ham-
ingju með sjötugsafmælið og biðjum henni
allrar blessunar.
H. Th. B.
Hún er fædd 14. febrúar 1891 að Stóru-
Vatnsleysu á Vatnsleysuströnd, dóttir
merkishjónanna Guðjóns Jónssonar skipa-
smiðs og Guðrúnar Torfadóttur.
Til Keflavíkur fluttist Guðlaug með for-
eldrum sínum 10 ára gömul. Nokkru síð-
ar byggði faðir hennar bæ sinn norðan til
á Vatnsnesi í Keflavík og nefndi hann
Framnes. Þar bjuggu foreldrar hennar til
dánardægurs og þar hefur Guðlaug búið
síðan ásamt systur sinni, Jóninu.
Haustið 1907 var Guðlaug ráðin kenn-
ari við barnaskólann í Keflavík í forföll-
um annars, aðeins 16 ára gömul. Á því
má sjá, að hún hefur snemma þótt vel
til þess fallin að miðla öðrum af þekkingu
þeirri, sem hún þá þegar hafði aflað sér,
fyrst í barnaskóla og síðar með heimanámi.
Henni hefur þó sennilega fundizt, að
hún þyrfti að afla sér meiri menntunar,
áður en hún snéri sér fyrir alvöru að
kennarastarfinu. Hætti hún því kennslu
eftir þennan vetur ,en las það, sem hún
náði til og hún taldi, að yrði sér að gagni
við það starf, er hún hafði ákveðið að
helga sig. Námsbækur munu þá hafa verið
af skornum skammti. Hefur Guðlaug sagt
mér það, að hún liafi gert sér það til
dundurs á þessum árum, að snúa kötlum
úr íslendingasögunum á ensku. Myndi
sennilega flestum unglingum nú á dögum
þykja það æði erfitt verkefni.
Haustið 1913 gerðist hún kennari í Leir-
unni og kenndi þar 4 vetur.
Haustið 1919 hóf hún aftur kennslu við
barnaskólann í Keflavík og hefur gegnt
því starfi síðan, en mun láta af því í vor,
eins og allir verða að gera, sem komnir
eru á hennar aldur, hvort sem þeim líkar
betur eða verr.
Guðlaug er búin flestum kostum góös
kennara. Hún er margfróð og minnug og
hefur ágæta frásagnarhæfileika. Skyldu-
rækin er hún og stjórnsöm en nærgatin
og nýtur trausts og virðingar nemenda
sinna og foreldra þeirra og samkennaia.
Ekki hefur Guðlaug látið sér næg|a
kennarastarfið til mannbóta. Hún var
einn af stofnendum barnastúkunnar Ný-
ársstjörnunnar í Keflavík árið 1904 og var
fyrsti æðstitemplar þeirrar stúku. Fám
árum síðar lagðist starfsemi stúkunnar
niður um sinn. En vorið 1919 var stúkan
endurreist af þeim Guðlaugu og Jónínu,
Framnessystrum, eins og þær eru oíta-t
nefndar af kunnugum. Hafa þær verið
gæzlumenn stúkunnar síðan og stjórnað
henni með hinni mestu prýði í nær 42 ár.
1 stúkunni hafa ætíð verið nær öll börn
í Keflavík á skólaaldri, og margir ungling-
ar og nokkrir fullorðnir telja sig enn í
stúkunni og halda sitt barnastúkuheit.
Meðlimir hennar munu nú vera um 150,
sennilega fjölmennasta stúka landsins.
Eins og gefur að skilja, eru þeir orðr.ir
margir, sem notið hafa tilsagnar Guðlaug-
ar á 47 ára kennsluferli hennar. Það munu
því margir hugsa til hennar með hlýju ug
þökk á þessum tímamótum í lífi hennar.
Eg árna þér, Guðlaug, allra heilla á
afmælisdaginn og þakka þér ánægjuiegt
nær 20 ára samstarf. Eg flyt þér einnig
þakkir og árnaðaróskir frá barnaskólan-
um í Keflavík, frá þeim eldri og yngri
nemendum skólans, sem eiga þess ef til
vill ekki kost að tjá þér hug sinn á þessum
merkisdegi þínum. Lifðu heil.
Hermann Eiríksson.
Skömmu eftir að Guðlaug fluttist til
Keflavíkur, byggði faðir hennar bæinn
Framnes. Þar hefur hún átt heima síðan,
og við hann er nafn hennar og systur
hennar Jónínu jafnan tengt í hugtim okk-
ar eldri Keflvíkinga.
Framnes, litli bærinn á klettunum norð-
an til á Vatnsnesinu, á sína sögu í óskráðri
byggðasögu Keflavíkur. Inn á milli gróð-
ursnauðra klettanna varð til einhver fvrsti
vísir að skrúðgarði í Keflyavík. Systurnar
á Framnesi skipulögðu og ræktuðu reitinn
umhverfis bæinn, sem girtur var hlöðnu
grágrýti, til skjóls fyrir svalri norðanátt-
inni. I reitnum gróðursettu þær systur ís-
lenzkar jurtir, er þær gátu fundið bér
nærlendis, einnig ræktuðu þær margt af
útlendum jurtum. Trjágróður reyndu þær
einnig að rækta, en vegna sjávarseltu, er
berst yfir reitinn í norðanveðrum, lánað-
ist sá gróður eigi.
Innan dyra á Framnesi var einnig gróð-
ur að finna. Um langan tíma mun óvíða
í Keflavík hafa verið jafn stórt og gott
. f& 'S'
Myndin er af Guðlaugu I. Guðjónsdóttur og 3. bekk A, börnum sem hún kenndi veturinn 1955,