Faxi - 01.10.1980, Blaðsíða 8

Helgi S. Jónsson
Sjötugur
Forseti Rotaryklúbbs Keflavikur, Bjarni Einarsson, taldi þaó ekki
sæma, aö láta sjötiu ára afmæli Helga S. Jónssonar, eins af stofn-
endum klúbbsins, liöa hjá án þess aö hafa um þaö nokkur orö, enda
þótt Helgi væri viös fjarri, nánar tiltekiö i veislu meö Þórunni konu
sinni, hjá dóttur þeirra og hennar fjölskyldu vestur i Ameriku.
Bjarni leitaöi því til Kristins Reyrs skálds, og baö hann aö mæla
fyrir minni Helga. Kristinn, sem nú er heiðursfólagi i klúbbnum, var
einnig stofnfélagi. Þeir fólagarnir hafa þvi átt langa samleiö og tekiö
hendi til margs i fólagi - samiö reviur og leikrit, staöiö saman i út-
geröarbasli - stundaö hringferöir hérlendis og erlendis - og þó rutt
sór braut til ystu arma islenskra stjórnmála, sinn til hvorrar áttar -
hver svo sem afstaöa þeirra er til ríkisstjórnarinnar i dag. Bjarni var
þvi ekki aö fara i geitarhús aö leita ullar, er hann fól Kristni
verkefniö.
J.T.
HELGI S. SJÖTUGUR
Herra forseti,
góðir Rotaryfólagar.
I dag, þann 21. ágúst anno
domini 1980, á einn afstofnend-
um klúbbsins merkisafmæli.
Og sólfagurt hór um Suöur-
nes.
En þaö var fyrir róttum sjötiu
árum, aö
fæddist sveinn i Hattardali vestur.
Hann var ausinn helgu vatni og
nefndur
Helgi Sigurgeir, sá Jaröargestur.
Þar i dalnum þýöir vindar sungu
um þúsund öldur risa á sæ og falla.
Og þýöir vindar þuldu ævintýri
um þúsund turna í borgum sunnan
fjalla.
Og ungi sveinninn óx aö vizku og
þroska
i árdagsbliki Hattardals og Ijóma.
- En sveininn unga seiddi þráin
heiman
aö sjá og kanna heimsins leyndar-
dóma.
Og hver okkar þekkir ekki
sveininn þann i dag - Helga S. -
hollvin klúbbsins frá fyrstu tiö?
En viöar er maöurinn aö
vonum velþekktur - þessi aflvaki
keflvískra fólags- og menningar-
mála, frá þvi aö hann, enn ungur
aö árum og hamhleypa til verka,
festi hór varanlegar rætur isend-
inni jörö meö salta svalvinda i
fang.
Og margs er aö minnast. Viö
munum hann meöal annars á
þönum um bæjarlandiö og ávallt
óþreytandi aö láta gott af sór
leiöa.
Fyrst á reiöhjólinu Skjálfta,
sem hann skiröi svo, meöan
hreppurinn var hreppur i holótt-
um skilningi - en siöar á straum-
linuhjóli, eftir aö bærinn varö
bær. Og Valtýr tók til viö aö mal-
bika.
Ég man þá tiö frá Keflavikur-
árum, aö svo til engin
samkunda, úti eöa inni, varsam-
kunda án Helga S.
Þaö var þá helst i launhelgum
Framsóknarflokksins, aö
Danival var ekkert áfjáöur i nær-
veru mannsins.
En meira aö segja konur, sem
kvu lítiö gefiö um karla innan
saumaklúbba sinna eöa þess
kyns málfreyjufunda - sáu sór
þann kost vænstan aö taka
Helga inn i Kvenfólag Keflavik-
ur, s/o aö fyrirhuguö tombóla
eöa þá afmælishóf meö viöeig-
andi skreytingum og skemmti-
legheitum rynni ekki með öllu út
i sandinn.
Þvilik hefur eftirspurnin eftir
hinum fjölhæfa og fólagslynda
manni veriö. En hann hverju
sinni boöinn og búinn til góöra -
já og i bland vanþakklátra verka.
Engum hef ég fyrr eða siöar
kynnst, sem sólundaöi fó, tima
og fyrirhöfn jafn ríkulega á altari
fólagshyggjunnar og hann.
En Helgi haföi lika af frjóum
og auöugum sjóöi eigin hug-
sjóna aö ausa.
Og þar fyrirfannst ekki stimp-
ilklukka viö inngang og útgang.
Heföi lika komiö út á eitt, þvi aö
þrátt fyrir afburöa námshæfi-
leika, læröist honum aldrei aö
notfæra sjálfum sór þaö apparat.
Gott ef honum gleymdist ekki aö
trekkja upp úriö sitt, þegar mikið
lá viö i veröldinni.
Þaö gat veriö smákvabb eins
og plástur á fingur. En öllu oftar
og ofar hugsjónir - einsog aö
gera Skrúögarðinn i Keflavík að
þvi sem hann varö. Eöa renna
styrkum stoöum undir Byggöa-
safn Keflavikur, stofnaö 17. júni
1944. ídag má líta verk frumherj-
ans aö Vatnsnesi, þótt fleiri hafi
komiö þar viö sögu siöar og vel
og dyggilega aö unniö.
I eina tiö var titillinn skrifstofu-
stjóri viö naf Helga i simaskrá,
en siöar kaupmaöur eöa for-
stjóri, þá heilbrigöisfulltrúi og
slökkviliðsstjóri.
Og enn fleiri, ef marka má
kvæöiskorn til hans fyrir einum
þrjátiu árum:
En þar telst mór svo til, aö
hann eigi þá þegar vini og stótt-
arbræöur i ekki færri en tuttugu
starfsgreinum.
Sú upptalning hljóöar þannig:
í dag er mikió um dýróir
og dásemdir, Helgi S. Jónsson.
Sjá, kollegar þinir koma,
kaupmenn og tasteignasalar,
ritstjórar, Rótarýanar
að rótta þór vinarhönd,
utvegsmenn, yfirbrytar
og aðstoóarkennarar,
forstjórar, Frimúrarar
og Irlstundamálarar,
leikarar, leikritasmiðir
og leiktjaldamálarar,
vandræðaskáld og skátar
og skeleggir Ihaldsmenn.
Og máske kommar og kratar
komi - og Framsóknarmenn,
og ef til vill áfengar konur
og allsgáðir templarar.
I dag er mikið um dýrðir
og drykkjuskap hór og þar.
En menn voru nú oftar i bæri-
legu skapi. Og mikil gestanauö
hjá Diddu okkar og Helga aö
Vatnsnesvegi og siöar Austur-
götu. Enda næstum daglega i
leiöinni likt og Bókabúöin -
einkum fyrirstabila heimaganga
eins og mig.
Og hugmyndir svifu yfir kaff-
inu. Plön siöan reifuö og rædd
og rissuö á blaö.
Æ, þaövar elskulegt andrúms-
loft.
Og þaulsetiö, ,,já, allt fram til
klukkan fjögur," en risiö aö
morgni til umsvifa á ný.
Og hólt svo fram sem horföi,
þótt ekki sé tóm til aö rekja
nánar hór og nú. Enda var mór
ekki uppálagt að flytja maraþon-
ræöu um afmælisbarniö - allt
fram til fjögur.
En einhvern tima heföi nú
veriö ráöist i aö rita samtalsbók
eöa heimildarskáldsögu af
minna tilefni en tilveru og
tilþrifum Helga S. Jónssonar i
samtimanum.
Hvaö um þaö - kvöldiö er enn
faaurt og sól hvergi sezt.
7 dag fer aö maklegheitum, að
Rotaryklúbbur Keflavíkur
bregöi á loft svipleiftri af Helga -
svo mjög sem hann hefur sjálfur
sett svip á fólagsstarfiö bæöi i
oröi og verki.
Og sem einn af samferöa-
mönnum, myndi óg þrýsta hönd
hans innilega nú, ef heima væri.
Ber þar æriö margt til. Viö áttum
ekki svo lítiö saman að sælda á
keflvísku plani um árabil -
Draumalandiö, Mjallhvita móöir,
svo eitthvað só nefnt.
En fyrst og fremster þaö órofa
vinátta hans og tryggö, sem
þökkuö er samfara árnaöarósk-
um á afmælisdegi.
Aö ógleymdum aödynjandi
Alvarleglr og hátíölegir Rotary-félagar. - Þar lágu leiöir þeirra saman og þar mótaöist Hringfaraklúbbur-
inn, síöan haldiö til heiöa. Helgi S. Jónsson, Garöar Ólafsson, Kristinn Reyr, Knútur Höiriis, Skafti Friö-
finnsson og Jón Tómasson.
FAXI - 124