Faxi - 01.05.1989, Blaðsíða 16
Sturlauqur Bjjömsson:
Hugsað til baka,
horft til framtíðar
Hefur þú lesandi góður tekið eftir
Nónvörðunni? Góð hugmynd varð
að veruleika þegar varðan var hlað-
in á Nónvörðuhæð. Á bemskuárum
mínum var hæð þessi kölluð Nón-
varða þó engin væri á henni varðan.
Þama var leiksvæði okkar bam-
anna meðan mæður unnu við fisk-
breiðslu eða samantekt. En þama
vom fiskreitir. Reitarfólkið sat oft á
góðviðrisdögum á grasbala sem
hallaði austur af hólnum og drakk
kaffið sitt.
Færi ekki vel á því að lagfæra
þama í kring? Græða sárin en láta
lággróðurinn halda sér.
Mér finnst að taka eigi mikið tillit
til móans þar sem hans nýtur innan
bæjarmarkanna. Það þarf að varð-
veita sem mest af honum.
Litla steinhlaðan og múrfyllta
sprengiefnageym slan
Eigum við fleiri staði sem vert
væri að veita gaum og varðveita?
Hvað um litlu sprengiefnageymsl-
una sem er á holtinu þar sem Mána-
hestur stendur? Henni er að öllum
líkindum komið upp af Símoni
steinsmið en hann sá um stein-
hleðsluna fyrir Duus. Ég man að
það var jámhurð fyrir henni og hún
var með öllu óskemmd. Það ætti að
forða henni frá frekari skemmdum
og gera ráð fyrir minjum sem þess-
um í umhverfinu. Á fallegu skilti
væri hægt að segja frá tilurð hennar
og friðun. Vinna verður að því að
gera holtið sem náttúmlegast, fjar-
lægja til dæmis brekkuna sem gerð
var fyrir gijótmulningsvél sem
þama var, koma mætti fyrir bekkj-
um þar sem gijótið var tekið til
mulningsins því þar er gott skjól
fyrir norðanátt. Þá væri upplagt á
góðum degi fyrir kennara að ganga
upp að sprengiefnageymslu með
nemendur sína, bömin fengju úti-
vem jafnframt fræðslu um sögu
bæjarfélags síns, svo mætti halda
göngunni áfram því margt væri að
sjá.
Fjölbreytt útivistarsvœði
innan bœjarmarkanna
Þá em það vötnin sem við kölluð-
um Litla- og Stóravatn. Þau em fyr-
ir ofan ,,Eyjabyggd“. Er þama ekki
kjörið útivistarsvæði fyrir bæjar-
búa? Koma þyrfti upp skjólbeltum
og hlúa að gróðri og fuglalífi, þá
þyrfti að stórfækka vargfugli með
breyttri umgengni okkar.
Og meira um útivistarsvæði.
Hvað tefur að gera svæðið fyrir of-
an gamla vatnstankinn að fallegu
útivistarsvæði. Þama hafa verið
lagðir göngustígar og gerður gras-
flötur, svo trúlega er búið að skipu-
leggja svæðið. Fyrir mörgum ámm
vom þama settar niður trjáplöntur
sem þörf væri að hlúa að. Er hér
ekki verðugt verkefni fyrir ungl-
inga-hóp úr bæjarvinnunni?
Og niður í gamla bœ
Ein er sú gata í gamla bænum sem
heitir Brunnstígur. Stígur þessi
liggur á milli Kirkjuvegar og Vallar-
götu. Við Bmnnstíg er enn einn a{
þremur bmnnum bæjarins. '
bmnna þessa sóttu bæjarbúar vatá'
einnig var þvottur skolaður úr, efiit
skolun var þvotturinn látinn upp ;1
slá sem þar var, á slánni seig mesW
vatnið úr þvottinum áður en hald^
var með hann heim til upphenging"
ar á útisnúmr. Á umræddan brunn
vantar póstinn og slána og þörf
bæta úr því og ýmislegt fleira þyrft1
að laga.
Þá er það þessi lágreista ,, bygí'
ing“ við bmnninn sem kemur löng11
seinna til sögunnar og vitnar un1
sjálfsbjargarviðleitni margra bæjar'
búa. Þegar menn fóm að sjá pen'
inga í stríðsbyrjun slógu nokkrft
saman og keyptu vatnsdælu sen1
höfð var í áðumefndri ,,byggingu‘-
Þannig vom margar dælur við hvern
bmnn. Síðan vom lögð vatnsrör fia
dælunum í húsin. Þessi vatnsrcft
vom eins og net um allar lóðir
Þennan stað þarf að friðlýsa °2
koma upp fallegu skilti með sög11
bmnnanna. Bæjarmerkið hefð1
sinn sess þama jafhvel á flaggstöng
og það mætti hugsa sér þama lág'
mynd eða styttu af vatnsbera og
konu við að skola þvott. Gamli ba.’r'
inn fengi þannig aukið aðdráttaraft' (
fólk minnt á að Keflavík var eitthvað
annað áður fyrr og ennþá töluvert tij
sem hægt er að njóta. Víða hérn
landi hefur fólk gert sér grein fýfft
því að gömul varðveitt bæjarhverft
auðga umhverfið og auka gildi bæj'
arfélagsins.
Skjöldur
Þær raddir hafa heyrst og það koh1
fram í ágætu blaðaviðtali við Gunn-
ar Eyjólfsson sem birtist í aukatölú'
blaði Víkurfrétta í tilefni 40 ára af'
mælis Keflavíkurbæjar að aldre'
yrði byggt á lóð þeirri við Kirkjuveg'
inn sem samkomuhúsið Skjöldut
stóð, heldur ætti að láta ,,smá steiu
172 FAXI