Straumar - 01.12.1929, Blaðsíða 15

STKAUMAR
189
Eftir stuttan tíma varð svo Páll að hröklast úr borginni
vegna ofsókna Gyðinga, og fór þá suður til Aþenu og
þaðan til Korintu. Þaðan sendi hann Timoteus norður til
Þessaloniku til að hafa fréttir af söfnuðinum, og er hann
kom aftur með allgóðar fregnir, skrifar hann söfnuðinum
fyrra Þessalonikubréfið frá Korintu árið 50,
og þannig er það líklega elzta rit N. T. Efni þess er al-
menns eðlis, áminningar og lífsreglur. Enginn vafi er á
því, að Páll er höf. þess. Annað Þessaloniku-
b r é f hafa fræðimenn aftur verið í allmiklum vanda með,
og er vafi mikill á því, hvort það sé eftir Pál eða ekki.
Það er nauða líkt fyrra bréfinu, svo líkt, að menn hafa
sagt, að það væri augljós stæling, en ótrúlegt, að Páll
væri áð stæla sjálfan sig. En aftur eru þar á móti ýmis-
legt gjörólíkt, bæði að efni og orðfæri, gagnstæðar skoð-
anir á ýmsu, svo sem endurkomunni. í fyrra bréfinu er
hennar vænzt mjög bráðlega, en í því síðara sagt, að hún
kunni að dragast nokkuð. Þó þykja þessar ástæður ekki
fullnægjandi til að neita því, að Páll sé höf. bréfsins.
Prof. A. Iíamack hefir komið fram með þá skýringu
á þessu vandamáli, að í Þessaloníku hafi verið tveir söfn-
uðir, annar stór heiðingkristinn og hinn minni gyðing
kristinn og samkomulagið ekki verið gott. Fyrra bréfið sé
til heiðingkristna safnaðarins, en síðara bréfið sé skrifað
samtímis til þess gyðingkristna. Bendir hann á, að í síð-
ara bréfinu er mjög vísað til rita G.-T., sem auðvitað hafði
meiri þýðingu við Gyðinga en heiðinkristna. Ennfremur,
að endurkomuvonirnar hafi verið sterkari hjá Gyðingum
en hinum og þar þurft að draga úr þeim, svo að menn
hættu ekki borgaralegum störfum sínurn, eins og stund-
um bar við. Sýnist þessi tilgáta Harnacks gera vel grein
fyrir þessu vandamáli, og ætti þá 2. Þess. að vera skrifað
samtímis hinu fyrra í Korintu árið 50.
Hirðisbréfin hafa þrjú bréf N.-T. verið nefnd,
1. og 2. Tímoteusarbréf og Titusbréfið. Þetta nafn hafa
þau fengið, af því að í þeim er þeim Timoteusi og Titusi
lögð ráð urn stjórn safnaðanna og annað og því hefir þeim
verið líkt við hirðisbréf biskupa og annara preláta kirkj-