17. júní - 01.06.1924, Blaðsíða 14

17. júní - 01.06.1924, Blaðsíða 14
30 17. JÚNÍ verður, meiri en nokkuru sinni fyr. E>að er ekki lengur einungis að ræða um borgaralegan þjóðarflokk og jafnaðar- tnenn — sú flokkaskipun stendur auð- vitað jafnframt ennpá — heldur er j?að riðlun og skoðanamunur í pjóðflokkn- um. Meiri hluti sænska pjóðarflokksins heldur í íhaldsáttina. Amos Andersson og Rafael Colliander eru par merkis- berar hvor sinnar stefnu. Detta ósamlyndi virðist í fyrstu hafa risið af deilum um aðferðina, um pað, hvort sænski þjóðarflokkurinn gæti, á vissum sviðum, fylgst að með jafnaðar- mönnum og kommunistum. „Huvudstadsbladet", málgagn Amos Anderssonar berst hinni svonefndu frjáls- lyndu skoðun, að Svíar sameinist borg- araflokkunum finsku um framfarir inn- anlands, í stað pess að einangra sig við að eiga sífelt í höggi við þá. Þessi stefna styrkir pá algengu skoð- un, að þessi barátta milli Finna og Svía sje aðeins um tungumálin, en eigi ekkert skilt við pjóðernisbaráttu, með paraf leiðandi rjettmætum kröfum um sænskt sjálfstæði í vissum greinum. Dó að menn nú reini að telja sjer trú um, að þessar deilur hafi engar dýpri pjóðernisrætur I för með sjer, pá verður pví pó ekki neitað, að stund- um virðist bregða fyrir gömlum pjóð- ernisríg, til lítilla pæginda fyrir Svía, sem eru I minnihluta. Eins virðast hafa komið fram rjettmætar kvartanir um pað, að Svíar sjeu bornir ráðum og lokaðir úti t. d. við embættaveitingar rík- isins. Höfuðritari í sænska pjóðarflokknum, ríkispingmaður Rafael Colliander held- ur pví fram, að pó að pessi framkoma sje ill, en pó ætti helst að yfirvinnast með góðu og á friðsamlegan hátt, sje Ieiðin til pess rjettlætistilfinning frá báð- um hliðum, en megi ekki enda í upp- gjöf á pjóðerniskröfum Svía. Um Áland er pað að segja, að nú er sjálfstjórn pess og menningarfrelsi að fullu viðurkent — að minsta kosti á pappírnum. En um hluttöku Álendinga I inn- birðis deilum Finnalands Svía skrifar blað pelrra „Áland“: „Vjer viljum aðeins segja svo mikið, að peirri stefnu, sem Amos Andersson og skoðunarbræður hans halda fram, munum vjer ávalt berjast á móti, geri hún nokkra tilraun til að vinna Áland, eða breiði hún sig, pví að vorum dómi er hún hættuleg hinum sænska málstað vorum og sænsku pjóðerni11. Áiand hefur nú með svo nefndri íandshlutanefnd (landskapsnamnd) sinni fengið töluvert yfirgripsmikla sjálfstjórn. En pessari tilslökun frá finska lýðveld- inu fylgdi sú krafa, að Álendingar „borgi brúsann", p. e. Álendingar greiði ekki aðeins venjulegan skatt til finska ríkis- ins, eins og aðrir pegnar lýðveldisins, lieldur greiði einnig pað fje, er sjálf- stjórn peirra kostar. Landsping Álendinga hefur mótmælt pessari kröfu og skorast undan að greiða pennan tvöfalda skatt, en legg- ur til að kostnaður við sjálfstjórnina verði settur á fjárlög ríkisins. En pað mál er ekki útkljáð ennpá. — Annars leyna Álendingar ekki skoðunumsínum og löngun sinni eftir að sameinast móðurlandi sínu Svípjóð.

x

17. júní

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: 17. júní
https://timarit.is/publication/706

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.