Útvarpstíðindi - 09.08.1948, Blaðsíða 5

ÚTVARPSTÍÐINDI
269
Útvarpsstríð í loftinu?
Alþjóðafundurinn
í Kaupmannahöfn,
sem virðist ætla að verða eilífðarfundur
Enn lítur ófriðlega út. Stórveldin
togast á út af hverjum skika. Sífelld-
ar ráðstefnur eru haldnar og flestar
enda þær án þess að samkomulag
hafi náðst til frambúðar eða niður-
staða hafa fengist. Það er von að
menn séu uggandi um framtíðina og
friðinn. Allir höfðu vonað að styrj-
öldin myndi binda endi á styrjaldir
en svo verður ekki. Það er bersýni-
legt að ekki mun takast að græða
flakandi sárin, rækta akrana að nýju
eða byggja upp borgirnar.
Menn geta skilið það að erfiðlega
gangi að komast að samkomulagi um
lönd og náttúruauðæfi, höf og sund,
en menn eiga erfitt með að skilja að
ekki skuli vera hægt að koma sér
saman um mál sem ekki snerta hina
beinu hagsmuni þjóðanna. Ef til vill
er í þeim efnum ekki beinlínis deilt
um hagsmuni, en þau að eins notuð
sem tæki í taugastríðinu milli þjóð-
anna.
Síðari hluta júnímánaðar var sett-
ur alþjóðafundur Evrópuþjóðanna í
Kaupmannahöfn um útvarpsmál.
Dönsk blöð gera sér tíðrætt um
þennan fund og ástæðan er sú að þar
logar allt í deilum og ekki sjáanlegt
að samkomulag muni nást um nokk-
urn skapaðan hlut, eftir því að dæma
sem þau segja. Á þessari ráðstefnu
hefur Evrópa einnig skifst í tvennt
eins og á öllum öðrum ráðstefnum.
Þar hefur Austur-Evrópa aðra skoð-
un á málunum en Vestur-Evrópa.
Fundinn sitja fyrir fslands hönd
Gunnlaugur G. Briem verkfræðing-
ur og Jónas Þorbergsson útvarps-
stjóri. En ekkert hefur enn borist
frá þessurn fulltrúum um fundinn svo
að vitað sé.
Hins vegar skýra dönsk blöð svo
frá, að strax í upphafi hafi ráðstefn-
an skifst í tvennt. Fyrst var deilt um
fundarsköpin. Vai'ð þar fyrst og
fremst til ósamkomulags hvernig
haga skildi atkvæðagreiðslum og
livers konar atkvæðisréttur skyldi
látinn gilda. Rússar höfðu orð fyrir
fulltrúum Austur-Evrópu. Þeir kröfð
ust þess að sá háttur yrði á hafður
um atkvæðagreiðslur að engin sam-
þykkt yrði gerð nema að allir greiddu
atkvæði með henni. Þannig átti til-
laga að teljast feld þó að allir greiddu
henni jáatkvæði, bara ef einn greiddi
atkvæði á móti henni. Þarna var ber-
sýnilega um að ræða grímuklætt
neitunarvald. Þetta var fellt eftir
margra daga þrætur, en þegar at-
kvæðagreiðslunni var lokið lýstu
Rússar yfir því og voru studdir af