Bankablaðið - 18.09.1935, Qupperneq 5

BANKABLAÐIÐ
19
hinn eiginlega flutningsmann frv.“, svo
líklega hefir hann lagt drýgstan skerf
til að semja það, en hitt er víst, að Ein-
ar fylgdi því með miklum krafti í um-
ræðunum.
Samkvæmt frv. átti stjórnin að gang-
ast fyrir því, að stofna í Reykjavík
banka, „er sé seðlabanki, lánbanki og
geymslubanki“ (þ. e. taka fé til geymslu
og ávöxtunar; sparisjóðsfé).
til stofnkostnaðar.
Bankastjóra átti Alþingi að kjósa, en
landshöfðingi að staðfesta kosninguna.
Þetta eru aðaldrættirnir úr þessu
fyrsta frv. um Landsbankann.
I umræðunum sætti frv. strax allmikl-
um andblæstri frá landshöfðingja, Árna
landfógeta, Thorsteinsson o. fl. Voru
þeir varfærnir mjög vegna landssjóðs-
ins; vildu helzt ekki láta hann vera að
Jón Pétursson.
Einar Ásmundsson.
Skúli Oorvarðarson.
Arnljótur Ólafsson.
Bankinn átti að vera hlutabanki með
einnar milljón kr. stofnfé, og átti lands-
stjórnin að gefa út skuldabréf fyrir
þessari upphæð, en selja síðan helming
bréfanna hverjum sem kaupa vildi.
Hinn helming bréfanna átti viðlagasjóð-
ur að kaupa. Bankinn mátti gefa út
seðla fyrir sömu upphæð og hin seldu
hlutabréf hans námu, en aldrei meira.
Seðlarnir áttu að gilda 5 kr., 10 kr. og
50 kr.
Þriðja hluta af stofnfénu átti bankinn
að hafa fyrirliggjandi í slegnum gull-
og silfurpeningum, til að leysa til sín
seðla, ef eigendur þeirra óskuðu, m. ö. o.
seðlarnir áttu að vera innleysanlegir.
Bankinn átti að lána út fé „gegn
nægu og tryggu veði, einkum fasteigna-
veði“. Landssjóður skyldi lána bankan-
um 10 þús. kr. til 10 ára með 4 % vöxtu
vatast í bankastofnun, sem væri verk
einstakra manna. Tryggingin fyrir seðl-
unum væri of lítil, viðlagasjóður gæti
ekki keypt hlutabréf fyrir millj. kr„
því að fé hans væri að miklu leyti fast,
hlutabréfin væru á ábyrgð landssjóðs o.
s. frv.
Fyrir frv. töluðu af mikulm krafti
flutningsmennirnir Jón Pétursson og
Einar Ásmundsson; ennfremur Sighvat-
ur Árnason og séra Benedikt Kristjáns-
son. Máli þessu lauk svo í deildinni, að
það var samþykkt með 6 atkv. af 11.
Bankamennirnir höfðu þar yfirhöndina.
En í neðri deild fór á aðra leið. Þar
skiptust þingmenn í tvo flokka um frv.,
alveg þá sömu eins og um lánsfélagsfrv.
Arnljótur Ólafsson, Jón Jónsson og Jón
Ólafsson urðu þar fyrirliðar þeirra
manna, sem vildu stofna bankann og