Bankablaðið - 01.12.1938, Page 24

96
BANKABLAÐIÐ
mælti hann svo. Hann hélt fast og
hlýlega í hönd hennar og augv þeirra
mættust. Hún fann undarlegt seið-
magn frá augum hans og hand-
taki. Hún fann að það var kraft-
ur, sem á svipstundu braut i iður
múrinn, sem á milli þeirra i afði
verið frá þeirri stundu, er hann yfir-
gaf hana. Þau settust við sama borðið
og hann hafði áður setið við. 1 mann-
þrönginni og hávaða viðskiptalífsins
ræddu þau einkamál sín. Það var eins
og einhverskonar hulinshjálmur væri
yfir þeim. Þau voru tvö ein í undra-
heimi ástarinnar.
En svo urðu þau þess vör, að við-
skiptamennirnir voru óðum að tínast
út. Salurinn var að tæmast. Þau mint-
ust þá þess, að erindi þeirra var ekki
lokið. Hún hafði verið í'mannþrönginni
þegar hann kom inn. Og hún hafði séð
hann setjast. En í fátinu, sem á hana
kom, hafði hún skilið eftir sparisjóðs-
bók sína á borðinu. Þegar hún lcom
heim til sín, saknaði hún bókarinnar,
þess vegna kom hún aftur í bankann.
En gjaldkerinn hafði veitt bókinni
eftirtekt og tekið hana til varðveizlu.
Þegar erindinu var lokið, fylgdust
þau að út úr bankanum, fylgdust að
út í lífið, þar sem hamingjan opnaði
þeim faðm sinn og fögnuður jólanna
beið þeirra.
Kristján Sig. Kristjánsson.
Verður 1939 gott ár?
Á kauphöllinni í London hefir ver-
ið samið yfirlit yfir gang viðskiptanna
þar á undanförnum 50 árum. Yfirlit
þetta sýnir að viðskiptin hafa verið
í mestum blóma 1889, 1899, 1909,
1919, 1929 og nú spá Englendingar
góðu ári 1939.
Bankabragur
hinn nýi
Lag: „Komdu og skoðaðu ..."
Á nútíma dögum það skeður margt skrítið
í skuggunum bak við lífsins tjöld.
Og þó að ég viti og lesi víst lítið,
mig langar að spjalla við ykkur í kvöld
um allt það sem gerist hjá höfðingjum hátt
og hjá lionum Óla í kjallara lágt.
Bum, bum, o. s. frv.
Hann Hilmar var upphafinn hceða til hárra,
t Heyskaparbankann hann settur var inn,
því Framsókn hún átti’ ekki annað neitt skárra
en auk þess er Hilmar vor góðviwur minn.
En gjaldkeralaust var í Landsbankanum
því lengi eru sumir að hugsa sig um.
En víða og lengi var leitað að honum
unz loksins hann Svanbjörn úr norðrinu kom.
Hraustur á svipinn og hcendur að konum,
hetja á skíðum, í stökki og <,slalom“.
Beint inn í stúkuna féhirðis fór.
Svo fer um þá kappa, sem trúa á Þór.
Og margt skeði fleira, sem fært skal í letur.
Þá fór margur utan en náði’ ekki t lán.
Það lentu t því fleiri en Ijúfmennið Pétur
að labba sig blankir um England og Skán.
En til þess að gera’ eitthvað fyrir vort Frón,
þeir fundu upp það snjallræði að krossfesta Jón.
Um kjallara og háalofts hetjurnar allar
ég held það sé bezt að ég þegi um sinn.
Því allstaðar finnast vist einhverjir gdllar
og enginn er fullkominn maðurinn.
Hvort sem hann ríkir t heiðurssess hátt
eða hjá honum Óla í kjállara lágt.
Habbakuk.