Bankablaðið - 01.12.1979, Page 83

starfað hafa í mörgum deildum, e.t.v. tekið
einliver sémámskeið og hafa góða almenna
menntun að baki. Eðlilegasta viðmiðun um
skólagöngu bankamanna er almennt verzlun-
arpróf eða sambærileg menntun.
Þetta verður nokkuð mikið og þungt nám,
fjórar annir í allt, og að magni til jafngilda
tveggja ára menntaskólanámi. Til að ná því,
verður að leggja mikið heimanám á þátttak-
endur og þeir verða að vera sjálfstæðir í nám-
inu og vel æfðir námsmenn. Námsefnið er al-
mennt viðskiptanám og almennt bankanám,
en ekki hagnýtt eða sérliæft nám miðað við
ákveðnar deildir, eða ákveðin störf í bönkun-
um.
Þegar ákveða skyldi námsefnið, þá spurðum
við okkur einfaldlega: „Hvað eiga góðir banka-
menn að kunna?“, og settum í framhaldi af
því upp átta kennslugreinar:
1. bankalögfræði,
2. bankahagfræði,
3. bankarekstur,
4. bankabókhald,
5. tölvufræði,
6. skipulagsfræði,
7. viðskiptaenska,
8. viðskiptastærðfræði.
Fjórar hinar fyrsttöldu verða aðalgreinar, og
kenndar á öllum önnunum fjórum, en hinar
fjórar síðasttöldu verða kenndar á þrem önn-
um af fjórum. Alls verða því kenndar sjö grein-
ar á hverri önn, hver tvær stundir í viku, eða
alls 14 stundir í viku. Prófað verður eftir
hverja önn í öllum greinum. Þátttakendur
geta annað hvort haldið áfram beint, þ. e. tek-
ið annirnar í striklotu og lokið náminu á tveim
árum, eða þeir geta tekið sér hlé í milli anna.
Fyrsti hópurinn hefur námið upp úr miðj-
um janúar og lýkur fyrstu önn í maí, og byrjar
svo á annarri önn aftur í september í haust,
en þá um leið byrjar nýr hópur á fyrstu önn
og þannig koll af kolli. í hverjum hópi verða
um 20 þátttakendur.
Við höfum sett okkur það sem markmið til
að byrja með að geta útskrifað um 100 manns
úr þessu námi á næstu þrem árum, og byrjað
með tvo hópi á ári, en eftir það mundum við
aðeins taka einn hóp á ári. Þetta þýddi að á
fjórða misseri verða í gangi samtímis fjórir
hópar, þannig að tvær kennslustofux verða í
notkun vegna þessa náms, en til viðbótar yrði
svo í gangi nýliðanámið og einhver sérnám-
skeið.
Það er því augljóst mál, að afkastageta skól-
ans verður stórum að aukast á næstu misser-
um, bæði húsakostur og starfslið, til að geta
mætt þessum auknu kröfum. En þar með yrði
skólinn væntanlega komin í sína endanlegu
stærð, því að þau námsstig sem á eftir mundu
koma þyrftu ekki að vera til húsa í skólanum
sjálfum nema að litlu leyti.
Þriðja, námsstigið, sem kæmi á eftir fram-
haldsnáminu, yrði það fámennt og námsefnið
þess eðlis, að óhagkvæmt rnundi vera að setja
það upp innan vébanda skólans sjálfs. í þess
stað væri e.t.v. unnt að ná samkomulagi við
æðri skóla, viðskiptaháskóla ef hann væri til,
eða þá viðskiptadeild Háskóla íslands, um að
bankarnir gætu sent góða námsmenn þangað
til náms í þeim greinum sem Bankamanna-
skólinn teldi að kæmu bönkunum helst til
góða. Flestar greinar á fyrri liluta (tveir vetur)
í viðskiptanámi HI eru einmitt almenns eðlis
og hefur beint eða óbeint gildi fyrir banka-
menn í starfi.
Ef komist yrði að slíkum samningi gætu
efnilegir bankamenn, sem lokið hafa fram-
haldsnáminu, fengið að sitja í kennslustund-
um og ganga undir próf í ákveðnum greinum
í HÍ, í tvo vetur eða svo, og e.t.v. lokið öllum
fyrri hluta viðskiptanámsins. Hugsanlegt væri
að til 10 manns mundi vera í slíku námi árlega
eftirleiðis á vegum bankanna, 2 til 4 stundir á
dag yfir vetrarmánuðina. Eftir slíkt nám
mundu menn njóta enn betri kjara og réttinda
í banka sínum.
Lítið er farið að vinna að skipulagi slíks
náms enn, enda mundi það ekki verða sett
upp, fyrr en eftir að fyrstu hóparnir hafa geng-
ið í gegnum framhaldsnámið.
BANKABLAÐIÐ 67