Jazzblaðið - 01.02.1948, Qupperneq 5

Hallur Símonaraon:
ÍSLENZKIR H LJÓÐFÆRALEI KARAR
Björn R. Einarsson
Björn R. Einarsson er fæddur 16. maí
1923, hér í Reykjavík. Æska hans var eins
og gengur og gerist meðal Reykjavíkur-
barna. Fyrstu kynni hans af tónlistinni
voru að hann lærði að þekkja nóturnar
fimm ára gamall og æfði hann sig svo
dálítið á píanó fram til níu ára aldurs, en
þá fékk hann tilsögn hjá ágætis kennur-
um um tveggja ára skeið og var Dr. Mixa
einn þeirra. Er Björn var fimmtán ára
gerðist liann rakaranemi, en þar sem þetta
var þvingandi innivinna byrjaði hann að
æfa sund í frítímum sínum. Hann hætti
við námið eftir ár, en byrjaði svo aftur
18 ára og lauk því með heiðri og sóma
22 ára. f millitíðinni lagði hann sérstaka
stund á íþróttir með vinnu þeirri, er hann
hafði. Skal ég víkja hér nánar að áröngr-
um Björns á sviði íþróttanna því óvíst er
að allir viti að Björn var einn af fjölhæf-
ustu íþróttamönnum, sem völ var á. Hann
kveðst sjálfur hafa verið einna lakastur
í sundi, en þrátt fyrir það varð hann oft
annar og þriðji á sundmótum.
í fyrsta sinn, sem hann kom á hlaupa-
brautina, var á Drengjameistaramóti er
hann var 17 ára. Hann var látinn fara
í hlaupið algjörlega óæfður en kom samt
þriðji að marki og var sjálfur Finnbjörn
Þorvaldsson þá annar. Hann fór samt ekki
að aefa hlaup neitt verulega þó hann væri
talinn mjög efnilegur. Aftur á móti lagði
bann mikla rækt við sína beztu grein sem
sé hnefaleikana. Hann keppti á þremur
rneistaramótum og sigraði keppinauta sína
alltaf. Fyrir utan allt þetta var Björn
slyngur skíðamaður.
En svo við snúum okkur að tónlista-
manninum Birni, þá var hann 20 ára, er
hann fór að læra á trombón. Hann hafði
samt fengizt við að leika á harmóniku áð-
ur. Er ég spurði Björn, af hverju hann
hefði valið trombón, sagði hann, að Albert
Klahn stjórnandi Lúðrasveitar Reykjavíkur
hefði litið upp í sig, nákvæmlega, eins og
þegar bændurnir eru að athuga aldur hest-
anna, og lagði hann fast að Birni að velja
trombóninn. Hann lærði aðallega hjá Klahn
og varð brátt einn af meðlimum lúðra-
sveitarinnar og hefur verið það æ si'ðan,
og nú hin síðari ár, sem aðaleinleikari
hennar.
Það er undravert hve langt Björn hefur
náð á trombóninn, þegar tillit er tekið til
þess að á byrjunarárunum varð hann að
vinna á rakarastofunni allan daginn og
fara svo í Iðnskólann á kvöldin, svo ekki
var of mikill tími aflögu til æfinga á hljóð-
færið. Björn er í stöðugri framför á tromb-
óninn og er alveg dásamlegt að hlusta á
hann ef ég má orða það svo. Honum tekst
lang bezt upp, þegar hann leikur hreina
melódíu, því þó hann liafi yfir mikilli teknik
að ráða þá kemst hún ekki í samanburð
við tóninn.
Er hljómsveit Buddy Featherstonehaugh
kom hingað í fyrra trúðu þeir vart sínum
eigin eyrum og augum, þegar þeir heyrðu
og sáu Björn leika, svo mikið fannst þeim
til um hæfileika hans. Síðastliðið sumar
jjazzlfíiAiÁ 5