Jazzblaðið - 01.09.1949, Blaðsíða 11

Ha rmonikusíða n
llitstjóri: RRAGI HLIÐBERG.
Mig langar til að biðja ritstjóra Harmon-
ikusíðunnar að gefa mér upplýsingar um
hinn heimskunna harmonikusnilling Thoralf
Tollefsen, og birta mynd af honum ef
hægt væri. Með fyrirfram þakklæti.
Magnús Skarphéðinsson.
Ég væri mjög þakklátur ef Harmoniku-
siðan gæti birt eitthvað um hinn ágæta
jazz-harmonikuleikara Art VanDamme og
fleiri bandaríska jazz-harmonikuleikara.
Einnig væri skemmtilegt að fá að sjá mynd-
ir af þeim. — Bóbó.
Svar til M. Skarph. og fíóbó.
Ætlunin er að kynna í næstu blöðum
þekkta harmonikuleikara og verða þá Toll-
efsen og Art VanDamme teknir fyrir svo
fljótt sem auðið er.
Ég vil byrja á því að þakka ritstjóra
blaðsins fyrir að taka upp þá nýbreytni
að hafa Harmonikusíðu. — Veit ég að hún
mun ná miklum vinsældum, ekki sízt þar
sem Bragi Hlíðberg, okkar þekktasti har-
monikuleikari.mun sjá um hana, en hann
hefur sennilega mest vit á slíkum hlutum.
Ég ætla nú ekki að hafa þennan formála
lengri og sný nú orðum mínum að Braga
og langar að spyrja hann: 1. Hvort hann
álíti hnappa- eða píanóharmoniku heppi-
legri eða auðveldari fyrir byrjendur? 2.
Hvort notaðir séu þrír eða fjórir fingur í
bassa? 3. Er harmonika sú, sem Jóhannes
Jóhannesson hefur smíðað, ný uppfynding,
og er álitið að þannig útbúið borð muni ná
vinsældum? Ég þakka fyrirfram svörin.
Bjarni.
Svar iil fíjarna.
I. Þessari spurningu er erfitt að svara
í stuttu máli, en ég er þeirrar skoðunar að
píanóharmonikur séu bæði auðveldari og
heppilegri fyrir byrjendur jafnt sem lengra
komna, ekki hvað sízt fyrir þá sök, að
píanóharmonikan er lang útbreiddust og
þar af leiðandi flest allar nótur skrifaðar
fyrir píanóborð. „Krómatíska" fyrirkomu-
lagið hefur marga góða kosti, svo sem þann
að hægt er að leika tiltekið lag í öllum
tóntegundum með tiltölulega litlum breyt-
ingum á fingrasetningu. Hins vegar tel ég
höfuðókostinn þann, að ekki er hægt að
nota þumalfingur nema að mjög takmörk-
uðu leyti, sem gerir það að verkum að erfitt
er að leika brotna hljóma bundna. Svo og
það, að í tónstigum þarf að breyta still-
ingu handarinnar, sem óþarft er á píanó-
borði. Tækni á píanóborðið krefst að vísu
meiri alhliða þjálfunar hægri handarinn-
ar, en þegar henni er náð eru möguleik-
arnir miklu fleiri og unnt að leika ýmis-
legt, sem ókleift er á „krómatískt" hljóm-
borð.
II. Segja má, að fjórir fingur séu not-
aðir, en það fer eftir því hver á í hlut.
Pietro Deiro hefur frekar litla hendi og
stutta fin'gur, getur þesS vegna ekki notað
litla fingurinn, enda er hann aldrei skrif-
Frannh. á bls. 13.
11