Jazzblaðið - 01.12.1951, Page 24

„FJOGURRA —LAUFA —JAZZ"
Eftir Nils Jacob Jacobsen.
Fyrir mörgum árum, ég held að það
hafi verið á hinu svokallaða „Gullna-
Swing-tímabili“, á árunum 1934—41,
var lítill hópur jazzáhugamanna og jazz-
hljóðfæraleikara hér í Osló, sem hlustaði
á hinn fallega tenórleik Choo heitins
Berry, hrífandi trompetleik Roy „Little
Jazz“ Eldridge, ljómandi leik píanóleik-
arans Teddy Wilson og „The King of
the Swing“ Benny Goodman.
Þessi hópur jazzáhugamanna hlustaði
einnig á jazzleikara eins og Benny
Carter, Gene Krupa, Louis Armstrong,
Cozy Cole, Art Tatum, Earl Hines, Ben
NILS JACOB JACOBSEN
hefur skrlfað grein þá, er hér birtist.
Jacobsen er kunnur jazzáhugamaður og
hafa birzt greinar eftir hann í músik-
blöðum viða um heim. Þó að jazzlíf
hafi ekki verið mikið í Noregi, hefur
Jacobsen og félögum hans tekizt að
halda saman klúbbi sínum, þar sem þeir
kynna jazz þann, sem þeir kalla „fjög-
urra-laufa-jazz". Ekki eru allir komnír
til með að segja, að nokkurt vit sé i, að
taka nokkurn jazzieikara eða visst tíma-
bil jazzins og kalla það einhverju nafni,
hvort sem menn láta það heita Dixie-
land eða Be-bop, sem okkur er þegar
kunnugt eða þá „Fjögurra-laufa-jazz",
sem þessir norsku jazzáhugamenn vilja
lnnleiða, hver veit nema þeim takist
það, og hver veit nema þeim takist það
alls ekki. En engum tekst að selja sína
vöru með þvl að niðurlægja þá næstu
elns og Jacobsen gerir í grein sinni og
vill þvi ritstjóri blaðsins láta þess getlð,
að skoðanir, sem kunna að koma fram
í aðsendum greinum, sem birtast í blað-
inu, eru ekki alltaf í samræmi við skoð-
anir ritstjórans. En að birta ekkert ann-
að en það, sem hann einn (ritstj.)
féllist á, væri hæpin blaðamennska.
Webster, að ógleymdum söngkonunum
Billie Holiday, Ellu Fitzgerald og öðrum,
er heyra undir þetta tímabil.
Meðlimir „Fjögurra-laufa-smára-jazz-
klúbbsins" komust að raun um, að þegar
Choo Berry, Teddy Wilson, Roy Eld-
ridge, Benny Goodman og Gene Krupa
léku saman, þá framkölluðu þeir eitt-
hvað, sem var alveg sérstakt í jazzinum,
sannkallaðan jazz með swing-takti, „2—4
laufa takt“, og klúbburinn nefndi þetta
„Fjögurra-laufa-jazz“, eftir þessum
snillingum, fjögurra-laufa-smáranum í
jazzinum, þeim Choo, Teddy, Roy og
Benny.
Allt lék í lindi á þessu swing-tímabili.
Plötur með Goodman, tríói, kvartett og
sextett. Plötur með Choo Berry, Roy
Eldridge og Teddy Wilson og plöt-
ur með fjögurra-laufa-jazzsnillingunum
saman eða með eigin hljómsveitum. —
Þetta var eitt bezta og skemmtilegasta
tímabil í sögu jazzins. En árið 1940 kom
— eins og f jandinn úr sauðarleggnum —
nýtt fyrirbrigði fram á sviðið og orsak-
aði hræðilegum glundroða. Þessi nýja
tegund músíkar, sem fékk nafnið Be-
bop, læddist aftan að jazzinum eins og
drepsótt, og drepsótt hefur hún svo
sannnarlega verið í garð hins sanna og
góða jazz.
Við höfum lengi beðið eftir andláti
þessa hryllilega fyrirbrigðis, Be-bop eða
„Cool-jazz, sem var kynnt af annars-
flokks jazzleikurum. Við getum ekki bet-
ur séð, en að þetta hafi allt byrjað vegna
þess, að þessir annarsflokks jazzleik-
24 $azzt>taíiá