Jazzblaðið - 01.12.1951, Blaðsíða 34

Rabbað við Hauk Morihens
„Hver einasti maður í hljómsveitinni
er í sóló, þegar þeir eiga að leika undir
söng“, sagði Haukur Morthens, þegar
ég spurði hann hvernig honum findist
að syngja með hljómsveitum bæjarins.
„Þeir gera sér alls ekki grein fyrir“,
bætti hann svo við, „að það er fyrst og
fremst söngvarinn (eða söngkonan), er
mestu máli skiptir, þegar lag er sungið
og á hljómsveitin þá að vera aukaatriðið.
Hún á náttúrlega að aðstoða söngvar-
ann, það gera þær misjafnlega vel, en,
að hún eigi að yfirgnæfa hann eins og
oft vill verða, er hreinasta firra“.
Þannig fórust Hauki orð, þegar ég
ræddi við hann fyrir nokkru. Haukur
hefur sungið í rúmlega fimm ár, og er
hann einn allra vinsælasti skemmti-
kraftur hér á landi. Hann hefur sungið
með öllum hljómsveitum bæjarins, og
það sem hann segir hér að framan, er
ekki tekið úr lausu lofti, heldur sagt af
þekkingu og reynslu. Ennfremur sagði
Haukur, að hljóðfæraleikararnir gerðu
allt of lítið af því að syngja með, annað
hvort raddað eða „púa“ undir, hvort sem
hann eða aðrir syngju með hljómsveit-
unum. „Þetta kostar náttúrlega auka-
æfingar“, sagði hann, „sem hljóðfæra-
leikararnir fengju ekkert borgað fyrir,
en það myndi skapa mikla tilbreytingu
og auka hljómsveitinni vinsældir".
Ég spurði Hauk um álit hans hans á
þeim íslenzkum danslögum, er fram hafa
komið undanfarið, bæði í keppnum SKT
og víðar.
„Þetta eru margt fyrirtaks lög, en ekki
öll nógu góð til söngs, þó að það megi
leika þau skemmtilega. Af þeim íslenzku
lögum, sem ég hef sungið, líkar mér
bezt við „Stjarna lífs míns“, eftir Valdi-
mar Auðunsson. Annars eru mörg dans-
laga þeirra, er voru sungin hér fyrir all-
mörgum árum, alveg skínandi góð, t. d.
lög Olivers Guðmundssonar, svo að ein-
hver séu nefnd. Væri gaman að koma
þessum Iögum á framfæri aftur, ég er
vis um að þau mundu falla í góðan jarð-
veg“.
En hvað geturðu sagt mér af þeim er-
lendu danslögum, er hingað hafa borizt?
Og hvernig líkar þér við þau?
„Þau eru náttúrlega misjöfn eins og
annað, en mörg eru mjög falleg. Ég tel
ástæðulaust að nefna nein nöfn í því
34 faUJá