Jazzblaðið - 01.12.1951, Blaðsíða 25

Rowland Greenberg, norskur trompetleikari,
einn af aöaláhugamönnum „Fjögurra-laufa-
jazzins", rœðir við Roy Eldrigde trompetl.
arar voru ekki færir um að leika eins
vel og hinir sönnu snillingar og hafi þess
vegna orðið að koma fram með eitthvað
nýtt. Ekkert hefur verið auglýst jafn
mikið og Be-bop. Allir hinir þekktu
gagnrýnendur héldu, að hér væri eitt-
hvað nýtt — eitthvað til að skrifa um
— eitthvað, sem hægt væri að nota í
áróðurs- og útbreiðsluskyni fyrir jazz-
inn. Það er þessum gagnrýnendum og
annarsflokks jazzleikurum að kenna,
hvernig komið er. Hefði fólkið svo með-
tekið þetta allt saman, þá væri úti um
jazz og swing, en guði sé lof, það gerði
það ekki.
Þannig er málum háttað í dag. Nú
eru menn aftur farnir að leika Dixie-
land og New Orleans jazz og enn eru
nokkrir, sem reyna við Be-bop og Cool-
jazz. En jazzinn er fyrir löngu vaxinn
upp úr Dixieland og New Orleans músík.
Tökum t. d. plötur með Benny Goodman
tríói, kvartett og sextett. „Body and
soul“ (fyrsta upptakan) og „Who“,
„Someday sweetheart“, „Sweet Sue“ og
„More than you know“. Á Commodore-
plötum finnum við „Body and soul“,
„Star dust“ og „Sittin’ in“ með Choo
Berry og Roy Eldridge. Ennfremur hin-
ar mörgu ágætu plötur með litlum hljóm-
sveitum undir stjórn Teddy Wilson, þar
sem Billie Holiday syngur með, og plöt-
ur með Lionel Hampton og Gene Krupa
„All-star“ hljómsveitum. Hvorki Dixie-
land eða New Orleans jazz, ekki heldur
Be-bop eða Cool. Hvað fáum við þá? —
Swing-jazz í 2—4 takti, fjögurra-laufa-
jazz. Þetta finnur þú ekki í neinni ann-
arri músík, en það er hið allra bezta í
jazzinum að okkar áliti.
Við vonum að swing og f jögurra-laufa-
jazz eigi eftir að koma aftur, og hljóti
þá viðurkenningu, sem honum ber. —
Hann verður vissulega velkominn.
í leit að jazzi . . .
Framhald af bls. 21.
Fimm pesetar og tveir pakkar af sígar-
ettum gerðu þá himinlifandi. Þeir hefðu
leikið áfram, ef bryðjan hefði ekki kom-
ið og bent á dyrnar. Hún hafði tekið
eftir því að boltarnir við borðið voru
hættir að biðja um vín, en hlustuðu á
músikina í staðinn. Það þýddi ekki að
andmæla gamla skassinum. Hún átti
staðinn.
Tveir tötralegir tónlistarmenn gengu
burtu og veifuðu dapurlega 1 kveðju-
skyni.
Ósku m öllum velunnurum jazzins
GLEÐILEGRA JÓLA OG FARSÆLS KOMANDI ÁRS
Jazzklúbbur íslands. Jazzblaðið.
jazzUaU 25