Jazzblaðið - 01.06.1952, Qupperneq 14
/9$Z
■jVTOKKRU fyrir jólin 1945 byrjuðu
’ sex piltar að leika saman í Lista-
mannaskálanum. Þetta var hljómsveit
Björns R. Einarssonar. Hljómsveit þessi
vakti strax mikla athygli og hlaut þegar
í upphafi geysimikið fylgi, sér í lagi
hjá yngri kynslóðinni. Leikur hljóm-
sveitarinnar var að allra dómi hinn
skemmtilegasti, þeir léku að mestu leyti
svokallaðan Dixieland-jazz — þetta var í
þann tíð, þegar menn gátu leikið ])að,
sem þeim sjálfum sýndist.
Björn R. Einarsson lék á trombón,
Haraldur Guðmundsson trompet, Gunn-
ar Egilson klarinet, Guðmundur R. Ein-
arsson trommur, Axel Kristjánsson guit-
og Árni ísleifs-
son á píanó. —
Hljómsveitin hélt
saman eins og
hún upphaflega
var skipuð í tæpt
ár, en þá hætti
Árni, og síðan
fóru að verða
smábreytingar á
henni. Með komu
m5
nýrra manna í
hljómsveitina tók
stíll hennar að
breytast, og ekki
leið á löngu áður
en Dixielandjazz-
inn varð að víkja
algjörlega. í dag
eru aðeins Björn
og Guðmundur R.
eftir af hinum
upprunalegu sex, en hinír leika hér og
hvar. Þó hefur þeim Haraldi og Axel
tekizt að halda saman undanfarið, enda
vinir eins langt aftur og þeir muna. —
Haraldur flutti til Vestmannaeyja fyrir
nokkrum árum og stofnaði hann brátt
hljómsveit þar. Hljómsveit Haraldar var
á ferðalagi hér í byrjun júní og hélt hún
dansleiki í Reykjavík. Hér var þá aftur
komin Dixieland-hljómsveit, meira að
segja með tveimur mönnunum úr fyrstu
Dixieland-hljómsveit okkar, þeim Har-
aldi og Axel. Haraldur er enn hinn dug-
legi, leiðandi trompetleikari, Axel hafði
lagt guitarinn frá sér, og var nú tekinn
14 jazMaM