Jazz - 01.10.1947, Blaðsíða 4
Benny Goodman
. . . \.. ! ................
I i ! ! >
ÁrtaliS segir marz, 1937.
ViS erum í N-ew York og látum berast meS
umferðinni, hinum æSandi fólksstraum, þar
sem mgnni vírSist allir æða áfram án til-
gangs og markmiðs eins og maður gerir
stundurh sjálfur.
Fyrir utan Paramounth Theatre sjáum við
miklá mannþyrpingu, fólk ýtir og hryndir
hvorf öðru og skemmtir sér prýðilega, eins
og vénjulega í svona þröng.
Hvað getur þetta verið, hugsum við, ef til
vill útsala á nylonsokkum eða nýjum skóm,
„strikaðu yfir þetta maður, stríðið er ekki
byrjað“, æ, það er alveg satt, hvernig læt ég,
og svo sláumst við í hópinn og snúum okk-
ur að manni einum, furðu skrautlega húnum
og spyrjum hann mjög svo kurteisislega::
„Ekki vilduð þér vera svo elskulegur að
segja okkur, hvað hér er á seyði?“
Hinn skrautlega húni maður snýr sér að
okkur og horfir á okkur með meðaumkv-
unarsvip: „Ertu lasinn góði,“ segir hann með
samúðarhreim, „veiztu ekki að Benny Good-
man spilar hérna, þú ættir að hlusta á hann
og hljómsveitina, „it-’s out of the world“ segir
maðurinn með sæluróm og byrjar svo aftur að
troðast.
Skyndilega sjáum við allan sannleikann í
nýju ljósi, þetta eru ekki menn, sem eru að
hamstra, þetta eru þessir jazzistar, já, það er
ekki ofsögum sagt, þetta er bandótt fólk.
Ef þú þekkir ekki Benny Goodman, skaltu
snúa þér að fyrsta litla snáðanum, er þú hittir
á götunni, og hann mun áreiðanlega geta
frætt þig um Benny Goodman, já, Goodman
þekkja allir, en ef það skyldi vera einhver
sem ekki þekkir hann, en langaði til að kynn-
ast lífi hans og störfum, ætti hann að lesa
þessa grein.
Hvernig Benny \ynnúst clárinettinu.
Benny Goodman fæddist 30. maí 1909 í
Chicago og er af rússneskum ættum. Pabbi
var klæðskeri og mamma varð að sjá um að
130 kr. entust handa 11 manna fjölskyldu í
viku, en þótt oft væri lítið að borða voru
þau öll hraust, og hin hljómelskandi fjöl-
skylda lifði af örbirgðina og synirnir Benny,
Harry og Freddy eru menn, er hafa fe-iki-
tekjur og njóta virðingar og hamingju, en
Benny segir oft: „Við hljótum að hafa verið
sérstaklega hraust, fyrst að.við gátum þolað
Eftir Þessa skörulegu byrjun Bjarna Bene-
diktssonar á meðferð menntamála íslendinga
væri ekki undarlegt þó að bráðlega myndi
koma bann við þýðingu útlendra bóka, með
þeim forsendum að við getum skrifað sjálfir.
Eg ætla að endingu að nota tækifærið til
þess .að þakka íslenzkum hljómlistamönn-
um, Itlöðum og ekki sízt öllum almenningi
þann velvilja og þann stuðning, er hann
sýndi málinu, og látum oss vona að upp
renni sá dagur, er við getum frjálsir valið
þá menn, er við viljum fá hingað, með tilliti
til fjöldans, en ekki til hinnar fámennu klíku
er nú hyggst beina hljómlistinni á þær braut-
ir er henni þykir hentugast.
T. A.
4 JAZZ