Árdís - 01.01.1954, Blaðsíða 9

Árdís - 01.01.1954, Blaðsíða 9
Ársrit Bandalags lúterskra kvenna 7 living. This display of devout character and musical ability proved benefiicial as it gained for him a helpful friend. At the age og 18 he entered the University of Erfurt. Here he decided to enter the Augustinian Monastery. But let us go back and catch glimpses of his childhood home life. His father, Hans Luther, was a copper miner and when Martin was only six months old his parents moved to the neighborhood town of Mansfield—so that it, and not his birth place, was known as the home of his childhood. His father was practical and respectable and struggled upwards through severe hardships to an honorable position. His mother, Margretha, was an earnest, devout, religious woman, who wore on her face the shadow of the struggles with poverty experienced during her early married life—when she carried upon her back from the forest the supply of wood needed for the family fires. Luther’s childhood reminiscences were not those of sunshine, joyful sports or playful pleasures—but rather of harshness and severity, for his parents’ love for their children was expressed in their idea of how God ruled them. The fear of punishment and the hope of reward always being uppermost. Friends report that Hans Luther was found bending over his child’s cradle in fervent prayer and determined that his son should receive the best that his limited means could aíford. He made many sacri- fices and Martin bégan school at an early age. The teachers were rough and cruel and the methods crude and mechanical. Of this he spoke later when he said: “It is a miserable thing when on account of severe punishment, children learn to dislike their parents, or pupils their teachers. Many a clumsy schoolmaster, by blustering and storming, and striking and beating, and by treating children precisely as though he were a hangman, completely ruins children of good disposition and excellent ability.” At the age of 14 a better school was found for him at Magde- burg—where he remained only one year. From there he went to Eisenach, the home of his mother’s family. Thrown upon his own resources for support he sang for alms, at the windows of the wealthier citizens. The sweet voice of the boy, as previously mentioned, attracted Madame Ursula Cotta, the wife of a leading merchant and member of a prominent family of Italian descent, who invited him to her house and finally gave him a home while he remained in Eisenach. In her home young Martin was introduced to an entirely new mode of life. Just at the age when
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136

x

Árdís

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Árdís
https://timarit.is/publication/755

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.