Morgunblaðið - 25.06.2009, Síða 26

26 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 25. JÚNÍ 2009
✝ Þuríður Guð-mundsdóttir
fæddist í Geirshlíð í
Flókadal í Borg-
arfirði 2. september
1919. Hún andaðist á
Vífilsstöðum 16. júní
2009. Foreldrar
hennar voru hjónin
Guðrún Vernharðs-
dóttir og Guðmundur
Guðbrandsson, bæði
ættuð úr Borgarfirði.
Þuríður var elst 7
systkina, en hin voru:
Guðrún, f. 23.6. 1923,
d. 18.9. 1948, Halldóra, f. 8.4. 1927,
Guðbjörg, f. 7.10. 1929, d. 1.2.
1905, Vernharður, f. 23.9. 1932,
Guðbrandur, f. 22.10. 1934, d. 4.6.
1901 og Kristófer, f. 20.11. 1937.
Sambýlismaður Þuríðar var
Stefán Gíslason, f.
25.12. 1928, d. 19.5.
1995.
Þuríður fór í vist
um fermingaraldur,
var einn vetur við
nám í Reykholti og
lauk námi frá Hús-
mæðraskólanum að
Staðarfelli. Til
Reykjavíkur kemur
hún 1946 og þar lærir
hún fatasaum, sem
hún vinnur við meiri-
hluta starfsævi sinn-
ar bæði í Feldinum
og á Saumastofunni Elsu þar til
fyrirtækið hætti starfsemi sinni.
Síðustu starfsárin vann hún í
Þvottahúsinu Grýtu.
Útför Þuríðar fer fram frá Foss-
vogskapellu í dag, 25. júní, kl. 13.
Þuríður móðursystir mín, Þura,
var góð kona, heiðarleg, hæglát og
orðvör. Hún gat sjálf í fáum orðum
birt yfivegaðar skoðanir sem sýndu
hvað hún hugsaði og vildi. Það er
því ábyrgðarhlutur að finna réttu
orðin til að minnast hennar svo að
góðir kostir hennar og tryggð við
fjölskyldu og vini séu þökkuð sem
skyldi.
Eins og hinar systur hennar fór
Þura í vist eftir fermingu og vann
fyrir sér alla tíð síðan. Hún sótti
lýðskólann að Reykjum einn vetur
og var annan vetur á húsmæðra-
skólanum að Staðarfelli. Síðar lærði
hún sauma og vann við það árum
saman enda var hún góð sauma-
kona, nákvæm og vandvirk.
Þura kynntist Stefáni Gíslasyni,
hlýjum og þægilegum manni. Þau
áttu skap saman og deildu sömu
lífssýn, bæði vinstrisinnuð, vinnu-
söm og vandaðar manneskjur. Stef-
án andaðist árið 1995 og Þura sakn-
aði hans.
Þura var ráðagóð og reyndist
Halldóru móður minni vel, bæði
fyrst er hún fluttist til Reykjavíkur
og oft síðar. Þær bæði unnu og
bjuggu um skeið saman og Þura
sem var eldri og reyndari hjálpaði
systur sinni til að koma sér fyrir á
nýjum og ókunnum slóðum.
Þura var um margt á undan sinni
samtíð. Hún keypti bíl laust eftir
1950 á tímum gjaldeyrishafta þegar
bílar þóttu ekki nauðsynjavara,
hvað þá fyrir einhleypar konur.
Hún keyrði fram á síðustu ár og
naut þess frelsis sem því fylgir að
ráða sér sjálf og var fær um að fara
þangað sem hún sjálf vildi. Ég veit
ekki hvort það var hugsjón eða ís-
lenskar efnahagsaðstæður sem réðu
vali hennar á fyrsta bílnum en eftir
Skodann átti hún alltaf franska bíla.
Fyrsta endurminning mín um
Þuru frænku var bíltúr og laut-
arferð sennilega í Heiðmörk. Það
var eftirvænting og tilhlökkun í
lofti. Við systkinin 4 og 5 ára gömul
ásamt móður okkar og bílstjóranum
lögðum af stað í íslenskri sumar-
rigningu og þokumóðu. Það sáust
vart handaskil en ferðinni hafði
ekki verið aflýst. Við borðuðum
nestið fyrst á mosabarði en klár-
uðum smurbrauðið inni í bílnum í
grenjandi rigningu.
Þura hélt tryggð við Skorradal-
inn þar sem hún var fædd og uppal-
in og hafði sérstaklega gaman af
því að fara þangað til berja á
hverju hausti. Úr berjunum gerði
hún sæta saft og einnig frysti hún
bláber til jólanna.
Hæglæti Þuru var ekki vegna
skorts á kímnigáfu. Hún sá oft
spaugilegu hliðarnar á bæði mönn-
um og málefnum. Hún var hæglát
að eðlisfari og ónáðaði aldrei nokk-
urn mann, var hinsvegar alltaf til
staðar þegar þörf var á hjálp, þegar
fjölskyldan hittist til að fagna af-
mælum og öðrum tímamótum. Hún
var örlát við systkinabörn sín og
stolt yfir öllum árangri sem þau
náðu, ekki hvað síst í námi. Ég held
hún hafi glaðst yfir mörgu sem
aldrei stóð hennar kynslóð til boða
en nú þykir sjálfsagt að minnsta
kosti í orði; menntun og jafnrétti.
Við sem í dag syrgjum Þuru eig-
um um hana margar góðar minn-
ingar. En við erum ekki hrygg eins
og þeir sem enga von eiga (1. Þess-
aloníkubréf 4.14) heldur felum Þuru
góðum Guði sem gaf henni líf og
þökkum honum fyrir að hafa átt
hana að.
Hún hvíli í friði.
Atli Gunnar Jónsson.
Ég kynntist Þuru móðursystur
minni á annan hátt eftir að Stefán
sambýlismaður hennar og Jón faðir
minn létust með skömmu millibili
fyrir fjórtán árum. Þær systur,
Halldóra móðir mín og Þura, höfðu
oftar samskipti og eyddu þær sam-
an jólum og áramótum með fjöl-
skyldu minni í Jakaseli. Þar sem
móðir mín keyrir ekki bíl, þá fór ég
oftar en ella með henni í heimsókn-
ir til Þuru frænku. Að heimsækja
Þuru var afstressandi, íbúðin var
búin húsgögnum sem keypt voru
um 1960 og það var ekki verið að
eltast við tísku eða annan hégóma.
Hver hlutur átti sinn stað en Þura
var snyrtileg með afbrigðum og
vanaföst. Fyrst var sest inn í stofu
og spjallað aðeins um daginn og
veginn og svo var borið fram kaffi
og með því í eldhúsinu og eins gott
að gera góðgjörðunum vel skil. Það
var svo rólegt og notalegt að koma í
heimsókn að oft sofnuðu krakkarnir
mínir í sófanum í stofunni.
Þura var dugleg að bjarga sér og
kom sjálf keyrandi langt fram á ní-
ræðisaldur, þegar hún kom að
heimsækja okkur. Henni var mein-
illa við að láta sækja sig, það var
allt of mikil fyrirhöfn. Hún fylgdist
vel með aðaláhugamáli barna
minna, hundahaldi, vissi hvað allir
hundarnir hétu og deildi áhuga sín-
um á þeim með börnunum. Þura
var sjálfstæð og hjartahlý, fylgdist
vel með þjóðmálunum og hafði
gaman af að spjalla um málefni líð-
andi stundar. Hún var heilsuhraust
þar til fyrir u.þ.b. tveimur árum og
sá að mestu leyti um sig sjálf fram
að því. Ég og fjölskylda mín minn-
umst Þuru frænku með þakklæti og
virðingu.
Anna María Jónsdóttir.
Þuríður
Guðmundsdóttir
Frænka mín og
góð vinkona, Sigur-
veig Valdimarsdóttir eða Sissa
frænka eins og hún var ávallt köll-
uð, lést að morgni mánudagsins 15.
júní eftir stutta sjúkdómslegu.
Ekki hafði það hvarflað að mér að
Sissa myndi kveðja þennan heim
svo fljótt sem raun var á, en eng-
inn veit sína ævi fyrr en öll er.
Ég minnist þess í æsku er ég
kom í heimsókn til foreldra Sissu á
Leifsgötuna í Reykjavík með for-
Sigurveig
Valdimarsdóttir
✝ Sigurveig Valdi-marsdóttir fædd-
ist á Þórshamri í
Sandgerði 26. febrúar
1935. Hún lést á líkn-
ardeild Landspítalans
í Kópavogi 15. júní
2009 og fór útför
hennar fram frá
Dómkirkjunni 22.
júní.
Meira: mbl.is/minningar
eldrum mínum, að
farið var í heimsókn
til Sissu og Friðriks,
en þau bjuggu í sama
húsi, hve indæl hún
var í alla staði, ljúf
og alltaf brosandi og
vildi allt fyrir litlu
frænksystkinin sín
gera. Sissa var mikil
hannyrðakona eins
og sést best er komið
er á heimili hennar
að Kirkjusandi. Mikil
tengsl voru á milli
þeirra frænkna, móð-
ur minnar og Sissu, en Sissa var
ætíð tilbúin að liðsinna og aðstoða
móður mína ef á þurfti að halda.
Ekki síst hin síðustu ár eftir að
pabbi veiktist. Alltaf var hún
reiðubúin að keyra mömmu í búð,
til vina eða læknis. En einmitt í
einni slíkri ferð veiktist mamma og
Sissa keyrði með hana strax á spít-
alann án allrar umhugsunar. Því
miður var þetta þeirra síðasta öku-
ferð og mamma lést stuttu síðar.
Eftir það jók Sissa heimsóknir
sínar til pabba á hjúkrunarheim-
ilið í Sóltúni þar sem hann dvelur
enn. Hann á eftir að sakna þeirra
stunda sem þau Sissa áttu saman
og ræddu gömlu tímana.
Hún átti það til að koma með
kökur og tertur í kaffitímum að
Sóltúni til að gleðja pabba og ann-
að vistfólk þar. Í hvert sinn er ég
fór í frí í nokkra daga lét ég Sissu
vita og bað hana að líta eftir
pabba og var það auðsótt eins og
alltaf og þurfti ég varla að biðja
um slíkt að hennar mati.
Aðstoð og fórnfýsi hennar sem
hún gaf foreldrum mínum er
ómetanleg. Eftir að ég frétti af
veikindum Sissu var sem eldingu
hefði lostið í höfuð mér og ég
hugsaði: Hvað um pabba, þennan
gamla og veika mann sem hafði
svo mikið dálæti á henni Sissu
sinni. Ótal hugsanir skutu upp
kollinum þegar ég sat við dán-
arbeð Sissu frænku ásamt henni
Ósk, systur Sissu. Þær geymi ég
með sjálfum mér um ókomna
framtíð.
Elsku Ósk, Villa og fjölskyldur.
Megi góður Guð styrkja ykkur á
þessum erfiðu tímum.
Óskar Guðjónsson.
✝ Sigurþór Ísleiks-son fæddist í
Reykjavík 31. mars
1927. Hann lést á
Hjúkrunarheimili aldr-
aðra í Víðinesi 12. júní
sl. Foreldrar hans
voru Ísleikur Þor-
steinsson, f. 18. júní
1878, d. 28. nóvember
1967 og Fanný Þór-
arinsdóttir, f. 7. maí
1891, d. 23. ágúst
1973. Hálfsystkini Sig-
urþórs voru: Torfhild-
ur Hólm Þorsteins-
dóttir, f. 3. júní 1911, d. 14.
september 1917, Berghildur Hólm
Þorsteinsdóttir, f. 24. maí 1912, d.
8. febrúar 1981, Gunnhildur Þor-
steinsdóttir, f. 11. júlí 1913, d. 11.
febrúar 1974, Aðalsteinn Hólm
Þorsteinsson, f. 22. ágúst 1914, d.
6. maí 1961, Matthildur Þorsteins-
dóttir, f. 5. október 1915, d. í des-
ember 1935, Þorleifur Þor-
steinsson, f. 6. september 1917, d.
13. desember 1978, Kristín Ólöf, f.
25. mars 1983, og Birkir, f. 22.
júní 1994. 3) Þóra, f. 7. ágúst
1958. Maki hennar er Bjarki
Bjarnason og börn þeirra eru
Bjarni, f. 3. júní 1982, Vilborg, f.
21. mars 1984 og Guðmundur, f.
18. júní 1989.
Sambýliskona Sigurþórs var Ól-
ína Kristín Guðjónsdóttir, f. 29.
október 1934, d. 23. febrúar 2009.
Þau slitu samvistum. Dóttir þeirra
er Fanný, f. 7. júlí 1975. Barn
hennar er Harpa Hrund Harð-
ardóttir, f. 16. apríl 1996. Maki
Fannýjar er Ívar Bergmundsson,
sonur þeirra er Bergþór, f. 17. júlí
2008.
Sigurþór lauk námi í hús-
gagnasmíði frá Iðnskólanum í
Reykjavík og varð síðar hús-
gagnasmíðameistari. Hann starf-
aði alla ævi við húsgagna- og
húsasmíði hjá ýmsum fyrirtækjum.
Útför Sigurþórs fer fram frá
kirkju Óháða safnaðarins í dag og
hefst athöfnin kl. 15.
1919, Ásthildur Þor-
steinsdóttir, f. 26.
október 1918, og
Haukur Þorsteinsson,
f. 10. desember 1921,
d. 29. janúar 2002.
Sigurþór átti tvær al-
systur, þær eru Sess-
elja Júlíana, f. 13.
október 1928 og Ólöf,
f. 2. júlí 1931.
Sigurþór kvæntist
26. desember 1954
Ólafíu Kristínu
Sigurðardóttur, f. 27.
október 1935. Þau
slitu samvistum. Börn þeirra eru:
1) Ásdís, f. 23. febrúar 1954. Maki
hennar var Flóki Kristinsson, þau
slitu samvistum.
Börn þeirra eru Birta, f. 29.
febrúar 1976, og Hekla f. 8. apríl
1988. 2) Svanfríður, f. 5. desember
1955. Barn hennar er Jónas Örn
Jónasson, f. 13. apríl 1972. Maki
Svanfríðar er Grétar Indriðason
og börn þeirra eru Huginn Þór, f.
Elsku pabbi. Núna ertu búinn að
fá langþráða hvíld frá veikindum
þínum. Ég trúi að vel hafi verið
tekið á móti þér þegar þú kvaddir
þennan heim og þú munt hvíla við
hlið mömmu þinnar, sem þér þótti
svo vænt um. Mér finnst yndislegt
að hugsa til þess að hafa haft þig
svona lengi hjá mér, því þú varst
orðinn svo fullorðinn þegar þú áttir
mig.
Það voru ógleymanlegar stundir
þegar þú fórst með mig í sædýra-
safnið þegar ég var lítil og þú
stalst til að gefa háhyrningunum að
éta, þú skaust á bak við og sóttir
síld sem var þar í fötu. Allir héldu
að þú værir einn af starfsmönnum
þar. Oft leyndist smá grallari í þér.
Við fórum oft saman í Ölfusborg-
ir og tjaldútilegur á sumrin og var
alltaf glatt á hjalla. Þú varst mjög
handlaginn, enda húsgagnasmiður,
og eitt skipti smíðaðir þú heilt hús
handa mér til að leika mér í inni í
herberginu mínu. Smíðaðir þú líka
handa mér tölvuborð eftir að ég
var farin að heiman að búa sjálf
með Hörpu dóttur minni. Þá var
sjónin farin að bregðast þér og þú
gast ekki lengur ekið bílnum þín-
um. Ekki taldir þú eftir þér að
koma til mín með verkfæratöskuna
í strætó.
Síðustu árin voru þér erfið. Þú
þurftir að dvelja langdvölum á
sjúkrahúsum og það var þér ekki
að skapi.
Ég var vön að heimsækja þig á
fimmtudögum og fékk ég því tæki-
færi til að kveðja þig í síðasta sinn,
daginn áður en þú yfirgafst þennan
heim. Fyrir það er ég óendanlega
þakklát.
Ég læt þessa bæn fylgja með
sem þú kenndir mér þegar ég var
lítil.
Vertu, Guð faðir, faðir minn,
í frelsarans Jesú nafni,
hönd þín leiði mig út og inn,
svo allri synd ég hafni.
(Hallgrímur Pétursson.)
Mig langar að þakka þér fyrir
góðu stundirnar og hversu ynd-
islegur faðir þú varst mér.
Þín dóttir
Fanný.
Sigurþór Ísleiksson
 Fleiri minningargreinar um Sig-
urþór Ísleiksson bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu daga.
✝
Alúðarþakkir fyrir vináttu og virðingu við minningu
MAGNÚSAR SIGURÐSSONAR,
Gilsbakka.
Ragnheiður Kristófersdóttir,
Katrín Magnúsdóttir, Þorleifur Geirsson,
Sigurður Magnússon, Vala Friðriksdóttir,
Ólafur Magnússon, Anna Gunnlaug Jónsdóttir,
Þorsteinn Magnússon,
Guðmundur Magnússon, Elín Kristjánsdóttir
og aðrir aðstandendur.
✝
Okkar innilegustu þakkir sendum við öllum þeim
sem sýndu okkur samúð og kærleika við andlát og
útför elskulegrar eiginkonu, móður, tengdamóður
og ömmu,
HALLDÓRU GUÐMUNDSDÓTTUR
Hlyngerði 12
Reykjavík
Við þökkum þá virðingu sem minningu hennar
hefur verið sýnd.
Guð blessi ykkur öll kæru vinir.
Sigtryggur Helgason
Þórhildur Sigtryggsdóttir Hrafnkell Óskarsson
Kristbjörg Hrund Sigtryggsdóttir Skapti Haraldsson
og barnabörn.