Saga - 1980, Blaðsíða 145

VIÐHORF ÍSLENDINGA TIL SKOTLANDS OG SKOTA 135
setur þeim. Þeir draga fram ýmislegt, sem Islendingar
geti lært af Skotum á sviði landbúnaðar, og finnst fátt
fara miður hjá Skotum að þessu leyti.
Torfi Bjarnason fjallar ýtarlega um skozkan landbún-
að í þremur bréfum til kunningja síns, sem birtust í Nýj-
uwi félagsritum 1867.4 6 Um það leyti dvaldi Torfi í Skot-
landi um þriggja missera skeið, og leið hans lá þangað síð-
ar. 1 bréfum þessum er í senn um að ræða lýsingu á land-
búnaði í Skotlandi, samanburð á skozkum landbúnaði og
íslenzkum og almenna hugvekju og hvatningu til Islend-
inga.
Torfi gerir mikið úr góðviðri og búsæld í Skotlandi, t.d.
hvað vetur séu mildir þar, en leggur einnig áherzlu á, hve
ttiiklu mannshöndin hafi breytt í búnaðarefnum á síð-
ustu hundrað árum. Hann minnist á margs konar fram-
farir, sem „gjöra nú Skota fræga um allan heim fyrir
dugnað og búsæld.“47 Síðan ræðir hann um landbúnaðar-
verkfæri, áburðarkaup, kvikfjárrækt og búnaðarfræðslu.
1 öðru bréfi sínu segir Torfi, að búnaður Skota sé „upp-
yfir búskap allra annara þjóða.“48 Þetta sé ekki nema að
hluta til því að þakka, hve landið sé vel til landbúnaðar fall-
ið, heldur fremur því, hve vel Skotar hafi á spilum haldið.
Loftslag sé raunar víða allgott og hentugt fyrir akuryrkju,
svo norðarlega sem landið liggur, en landslagið sé víða mjög
erfitt viðureignar og jarðvegurinn slæmur. Þá njóti Skot-
]and góðs af hinum miklu kolalögum, sem þar eru í jörðu og
hafi hag af nágrenninu við England — vegna fróðleiks
(hér á Torfi væntanlega við verk- og vísindaþekkingu) og
íuarkaðsmöguleika, Islendingar geti ekki náð jafnlangt
í landbúnaði og Skotar, en á íslandi séu samt miklir fram-
faramöguleikar á því sviði, sérstaklega í kvikfjárrækt. Is-
lendingar geti að ýmsu leyti telcið sér skozkan landbúnað
48 Torfi Bjarnason: tilv. rit. s. 2—44.
47 Torfi Bjarnason: tilv. rit. s. 3.
48 Torfi Bjamason: tilv. rit. s. 19.