Morgunblaðið - 13.01.2010, Síða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 13. JANÚAR 2010
Hægt er að lýsa skoðun á ritstjórnargreinum Morgunblaðsins á slóðinni http://morgunbladid.blog.is/
Þegar Stein-grímur J.Sigfússon
fjármálaráðherra
segir á fundi um
skattamál „you
ain’t seen nothing
yet“, um breytingar á skatt-
kerfinu, þá er full ástæða til
að taka hótunina alvarlega.
Ekki þarf að rifja upp skatta-
hækkanir ríkisstjórnarinnar,
en hún hefur hækkað nánast
alla skatta og gjöld sem til
voru, auk þess að finna upp
nýja skatta. Ríkisstjórnin hef-
ur á skömmum valdaferli um-
bylt skattkerfinu og í raun af-
lagt staðgreiðslukerfi skatta,
þannig að þegar fjármálaráð-
herra talar með þessum hætti
hljóta menn að hlusta og velta
því fyrir sér hvað kunni að
vera framundan.
Í þessu sambandi er nauð-
synlegt að hafa í huga aðdrag-
anda þeirra gríðarlegu skatta-
hækkana sem dunið hafa yfir.
Síðastliðið vor fóru fram
kosningar og fyrir þær var
meðal annars mikið rætt um
skatta. Núverandi stjórn-
arflokkar útilokuðu ekki
skattahækkanir en þeir gerðu
ekki heldur mikið úr áformum
sínum á því sviði. Þvert á móti
brugðust þeir ókvæða við þeg-
ar því var haldið fram að þeir
myndu fara út í skattahækk-
anir.
Sem dæmi birtist auglýsing
skömmu fyrir kosningar þar
sem því var haldið fram að
vinstristjórn Samfylkingar og
Vinstri grænna áformaði að
hækka skatta verulega.
Framkvæmdastjóri Samfylk-
ingarinnar brást við með því
að segja að í auglýsingunni
væri „því ranglega haldið
fram að Samfylkingin áformi
umtalsverðar og margvíslegar
skattahækkanir.
Hið rétta er að
Samfylkingin hef-
ur ítrekað sagt að
vandinn í rík-
isfjármálum verði
ekki leystur með
skattahækkunum heldur
verði megináhersla lögð á að
mæta halla ríkissjóðs með að-
haldi, niðurskurði og baráttu
gegn skattsvikum.“ Einn
frambjóðenda Vinstri grænna
brást ekki síður illa við aug-
lýsingunni og sagði að „meint-
ar skattahækkanir“ væru
„ýktar og uppspunnar“.
Frambjóðandinn sagði einnig:
„Sannleikurinn er svona: Í
samþykktum ályktunum VG
um efnahagsmál var talað um
að taka upp sanngjarnan
eignaskatt. Það voru nú öll
herlegheitin. Engar út-
færslur. Forysta flokksins
hefur á síðari stigum rætt
lauslega um að setja á eigna-
skatt fyrir stóreignafólk sem
er líka með háar tekjur.“
Það er í þessu samhengi
sem skattgreiðendur hljóta að
skoða ummæli fjármála-
ráðherra og formanns Vinstri
grænna um að þær breytingar
sem þegar hafi verið gerðar
séu ekkert á við það sem í
vændum sé.
Um leið hlýtur almenningur
að vera farinn að lýjast að
sitja undir sífelldum hótunum
stjórnvalda um framtíðina.
Hótanirnar hafa lengi dunið á
fólki vegna afgreiðslu Ice-
save-málsins, áður var hót-
unum beitt til að koma um-
sókn um aðild að Evrópusam-
bandinu í gegnum Alþingi og
nú er hótað stórfelldum
skattahækkunum. Getur verið
að það sé svona sem velferðar-
stjórn kemur fram við al-
menning í landinu?
Í ljósi reynslunnar er
ástæða til að taka
orð fjármálaráð-
herra alvarlega}
Fjármálaráðherra hótar
meiri skattahækkunum
Alain Lipietzsagði nokkur
orð til stuðnings
hagsmunum Ís-
lendinga. Viðbrögð
stjórnarliða eru af-
ar athyglisverð.
Lipietz, sem er franskur þing-
maður á Evrópuþinginu, leyfði
sér að færa fyrir því rök að Ís-
land ætti alls ekki að greiða
hina svokölluðu Icesave-
skuldbindingu því að ábyrgðin
væri Breta og Hollendinga.
Lipietz hefur mikla reynslu og
þekkir vel til á þessu sviði
þannig að stuðningur hans við
hagsmuni Íslendinga gæti
reynst gagnlegur.
Flest stjórnvöld
tækju slíku fagn-
andi, en hér gerð-
ist það að for-
sætisráðherra sá
ástæðu til að
senda frá sér yfirlýsingu til að
andmæla sjónarmiðum Li-
pietz. Hið sama gerðu þing-
menn bæði Samfylkingarinnar
og Vinstri grænna.
Hvað í ósköpunum rak þetta
fólk fram á ritvöllinn til að
veitast að erlendum stuðn-
ingsmanni Íslendinga? Er
þeim ómögulegt að tala ekki
gegn hagsmunum Íslands?
Stjórnvöld gátu
ekki stillt sig um
að veikja málstað
Íslands }
Gegn hagsmunum Íslands S
vartir janúardagar eru þungir á sál-
inni. Það er skrýtið hvaða áhrif
þetta blessaða skammdegi getur
haft á annars léttlyndasta fólk.
Sjálfri líður mér eins og vekjara-
klukkan og alheimurinn hafi tekið höndum
saman í stórfelldu samsæri gegn mér þegar
hringingin rekur mig á fætur á morgnana. Jan-
úar er erfiðasti mánuður ársins að þessu leyti
því þrátt fyrir að daginn sé tæknilega séð tekið
að lengja verður myrkrið allt í einu svo svart
þegar jólaljósin slokkna og næsta tilhlökkunar-
efni er í sex mánaða fjarlægð: sumarið.
Ó elsku íslenska sumar, hvað ég þrái þig
heitt. Eftir að gjaldeyrishöft og gengishrun
hertóku Ísland og færðu það með einhverjum
hætti mun norðar á bóginn og fjær umheim-
inum en það hafði nokkurn tíma áður verið hefur mér oft
orðið hugsað til þess hvað ég er heppin að það skuli þó að
minnsta kosti vera hér sem ég sit föst í gjaldeyrishöft-
unum. Hér þar sem ferðaþráin hefur þrátt fyrir allt næg
tækifæri til að fá útrás þótt ekki sé það utan landstein-
anna. Ekki síst get ég yljað mér við þessa hugsun nú í
verstu skammdegisþyngslunum þegar tilhlökkunin til
sumarsins heldur í manni lífinu.
Ég get ekki gert upp við mig hvert mig langar mest til
að fara þetta árið; á Hornstrandir eða Austfirði? Í Þjórs-
árver eða Lónsöræfi? Núpsstaðaskógur eða Langisjór,
Herðubreiðarlindir eða Tröllaskagi? Eða að Fjallabaki,
þar sem ég get endalaust farið og alltaf fundist ég vera að
sjá heiminn í fyrsta skipti enda ber landslagið
því vitni að skaparinn hafi verið í trylltu skapi
þegar hann galdraði það fram. Ég veit að ég
kemst ekki yfir allt saman þetta sumarið en
get huggað mig við að eiga nóg framundan
næstu sumur á eftir.
Það má vera að það sé klisja, en staðreyndin
er sú að kreppan er aldrei fjarlægari en á fjöll-
um. Hvernig er líka hægt að hugsa um pen-
inga eða skuldir þegar öræfin blasa við og
skynfærin bregðast þér: þá er ekki fullnægj-
andi að sjá fegurðina, þig langar líka til þess að
synda í fegurðinni, gleypa hana, faðma feg-
urðina, syngja hana, vera hluti af henni. Ég
hef alltaf fundið til með þeim Íslendingum sem
njóta ekki náttúrunnar hér því hún er það
besta sem við eigum og án hennar væri þetta
harla lítt spennandi sker að búa á. Reykjavík er ekki sér-
staklega skemmtileg borg eða falleg. Þær eru margar
borgirnar í öðrum löndum sem skáka Reykjavík í þeim
efnum enda væri ég sennilega löngu flutt héðan burt ef
borgarlífið væri það eina sem þetta land hefði upp á að
bjóða, hvað þá í þessu blessaða skammdegisslabbi.
Það er svolítið erfitt að vera Íslendingur þessi dægrin,
þegar heiðarleiki okkar er umdeildur á heimsvísu, við er-
um slypp, snauð og hrakin og svo skammdegisþunglynd í
ofanálag. Það er aðeins ein leið til að vinna sig upp úr svo-
leiðis ástandi og það er að hafa eitthvert markmið til að
stefna að og hlakka til. Til skamms tíma litið er það sum-
arið, til lengri tíma bjartari tíð. una@mbl.is
Una
Sighvatsdóttir
Pistill
Landið faðminn breiðir
STOFNAÐ 1913
Útgáfufélag: Árvakur hf., Reykjavík.
Ritstjórar:
Davíð Oddsson Haraldur Johannessen
Aðstoðarritstjóri:
Karl Blöndal
Útgefandi:
Óskar Magnússon
FRÉTTASKÝRING
Eftir Guðna Einarsson
gudni@mbl.is
V
egagerðin er að ræða
möguleika á uppsetningu
vegriða milli akbrauta á
2+2-vegum víðar en nú
er. Auður Þóra Árna-
dóttir, forstöðumaður umferð-
ardeildar Vegagerðarinnar, sagði að í
gildandi veghönnunarreglum væri al-
mennt ekki, frekar en í mörgum öðr-
um löndum, gert ráð fyrir vegriði milli
akstursstefna þegar 13 metra bil er á
milli akbrauta. Þegar umferðarþungi á
slíkum vegum nær 20 þúsund bílum á
dag á samkvæmt reglunum að skoða
hvort þörf sé á vegriði. Hver kílómetri
af vegriði kostar yfir 10 milljónir
króna.
Vegagerðin byrjaði í fyrra að setja
vegrið milli akstursstefna á Kringlu-
mýrarbraut. Komið er vegrið frá
Bústaðabrú og langleiðina að Kópa-
vogslæk.
„Við erum að fikra okkur suðureftir
og byrjuðum þar sem umferðin er
mest,“ sagði Auður. Á Hafnar-
fjarðarvegi, norðan Arnarneshæðar,
er umferðarþungi nú um 42.000 bílar á
dag. Auður benti á að vegurinn hefði
verið hannaður fyrir meira en 20 árum
þegar aðrar reglur giltu og umferðin
var minni. Hún taldi að í ljósi umferð-
arþunga ætti tvímælalaust að vera þar
vegrið milli akbrauta.
Vegagerðin vinnur eftir áætlun
stjórnvalda um umferðaröryggi. Auð-
ur sagði að í fyrra hefði 210 milljónum
verið varið til að auka umferðaröryggi
á 60 stöðum í þjóðvegakerfinu en það
er samtals um 13.000 km. Slysastaðir
voru lagfærðir og unnar fyrir-
byggjandi aðgerðir á borð við grjót-
hreinsun vegkanta og lengingu vegr-
iða við brýr.
Auður sagði það vera mat lögregl-
unnar að víravegriðið sem sett var
milli akbrauta í Svínahrauni hefði
komið í veg fyrir alvarleg slys. Hún
benti á að einnig þyrfti að huga að um-
ferðarþungum 1+1-vegum, t.d. Vest-
urlandsvegi á Kjalarnesi og þeim kafla
Reykjanesbrautar suður frá Hafn-
arfirði sem eftir er að tvöfalda.
FÍB skorar á stjórnvöld
Félag íslenskra bifreiðaeigenda
(FÍB) hefur skorað á stjórnvöld að
setja upp vegrið á samtals 47,2 km
köflum tvöfaldra vega sem eru án
vegriðs. Kostnaður við það myndi
nema um 500 milljónum króna.
Ólafur Kr. Guðmundsson, varafor-
maður FÍB, sagði að setja þyrfti vegr-
ið milli akreina 2+2-vega því þar væri
leyfður meira en 70 km hraði. Hann
nefndi t.d. Reykjanesbraut, Hafn-
arfjarðarveg, Vesturlandsveg að Mos-
fellsbæ, Kringlumýrarbraut, Miklu-
braut og kafla í Ártúnsbrekku.
Ólafur sagði mörg dæmi um að bílar
á 2+2-vegum hefðu farið yfir á öfugan
vegarhelming. Sem kunnugt er varð
nýlega hörmulegt umferðarslys á
Hafnarfjarðarvegi þegar bíll fór á milli
akbrauta og ók á bíl sem kom úr gagn-
stæðri átt. Þrír menn létu lífið.
Ólafur sagði að frá því að víravegrið
var sett á milli akreina í Svínahrauni
fyrir rúmum þremur árum hefði verið
keyrt á það um 65 sinnum. Þar af væri
vitað að í a.m.k. sex tilvikum hefði ver-
ið hætta á að bíllinn sem ók á vegriðið
lenti framan á bíl sem kom úr gagn-
stæðri átt en vegriðið kom í veg fyrir
það.
Uppsetning vegriða
milli akbrauta skoðuð
Morgunblaðið/RAX
Vegrið Í Svínahrauni eru akreinar aðskildar með vegriði. Ljóst þykir að það
hafi komið í veg fyrir slys þótt bílar hafi skemmst við að aka á vegriðið.
Vegagerðin er að skoða mögu-
leika á að setja víðar vegrið á
milli akbrauta 2+2-vega en þau
eru nú. FÍB hefur skorað á stjórn-
völd að setja upp slík vegrið. Það
kostar um 500 milljónir króna.
„Ég fagna því sem FÍB og aðrir
eru gera í þágu umferðar-
öryggis,“ sagði Kristján L. Möll-
er samgönguráðherra um það
markmið FÍB að útrýma bana-
slysum í umferðinni með svo-
nefndri núllsýn.
„Auðvitað er það markmið
okkar allra að ekkert banaslys
verði í umferðinni,“ sagði Krist-
ján og minnti á að hvorki hefði
orðið banaslys á sjó eða í lofti á
árinu 2008.
Kristján sagði að í fyrra hefði
alls 367 milljónum kr. verið var-
ið til umferðaröryggisáætlunar.
Hann sagði að umferðar-
öryggismálum yrðu gerð góð
skil í nýrri samgönguáætlun
sem leggja á fram í febrúar n.k..
„Við ætlum okkur að gera
meira í umferðaröryggismálum,
ekki síst á höfuðborgarsvæð-
inu, á næstunni,“ sagði Krist-
ján. „Það er okkar hjartans mál
að fækka slysum. Þá er mikill
þjóðhagslegur sparnaður fólg-
inn í því að fækka slysum að
ekki sé talað um sársaukann
sem slysunum fylgir. Allt sem
gert er til að fækka slysum
kemur margfalt til baka.“
Fækkum slysum