Morgunblaðið - 13.01.2010, Blaðsíða 23

Minningar 23
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 13. JANÚAR 2010
Sonja Sigurð-
ardóttir
✝ Sonja Sigurð-ardóttir
fæddist í Reykja-
vík 7. janúar 1937.
Hún lést 17. des-
ember 2009. For-
eldrar hennar
voru Ólöf Stefanía
Valdimarsdóttir, f.
í Stórholti í Saur-
bæjarhreppi, Dal. 1905, d. 1974, og Sig-
urður Árnason Stefánsson, f. 1907, d.
1970. Tvíburabróðir Sonju var Birgir, en
hann lést 1988. Hálfsyskini að föður eru
Sigurður R.S., f.1934, Stefán, f. 1944,
og Þórdís, f. 1946.
Sonur Sonju er Daði, f. 7. ágúst 1961,
kjörforeldrar Daði Guðbrandsson, f.
1924, og Eygló Halldórsdóttir, f. 1925.
Dóttir Daða er Hrefna Daðadóttir, f.
1988. Sonur Sonju og Jóns Árnasonar,
f. 1941, d. 1998, er Ólafur Valdimars, f.
5. apríl 1974.
Útför Sonju var gerð frá Fossvogs-
kapellu 7. janúar sl.
Meira: mbl.is/minningar
Minningar á mbl.is
Sverri, við pjakkarnir skríðandi á
gólfinu með matchbox-bílana, Ásta í
eldhúsinu við heimilisstörfin syngj-
andi sálma og ættjarðarlög en hún
var söngkona góð, svo heyrðist kall-
að „drekkutími“ og þá var búið að
smyrja brauð og baka kökur sem
við kunnum vel að meta og gerðum
góð skil, þetta eru ljúfar minningar
um góða tíma.
Ástu heimsótti ég ásamt konu
minni sumarið 2008 þar sem við
gengum frá máli sem var okkur
báðum hugfólgið, þá skynjaði ég að
Ásta var farin að reskjast og þakka
ég guði fyrir að þeim fundi var ekki
frestað.
Það var ekki deilt um Ástu eða
hennar störf, öllum þótti vænt um
hana sem til hennar þekktu og hún
var ekki að láta bera á sér eða
trana sér fram í fremstu röð, það
var henni ekki eðlislægt, hún vann
sín verk vel og var alltaf til taks
nótt sem dag, vetur sem sumar.
Ásta var ekki hávaxin kona en
stærri var hún í mínum huga en
flestir aðrir.
Elsku Gummi, Bogga, Heiður,
Gísli og fjölskyldur við Dagný, syst-
ur mínar og móðir biðjum góðan
guð að styrkja ykkur í sorginni.
Hin langa þraut er liðin,
nú loksins hlauztu friðinn,
og allt er orðið rótt,
nú sæll er sigur unninn
og sólin björt upp runnin
á bak við dimma dauðans nótt.
(V. Briem.)
Hringur Baldvinsson.
Hún var kölluð Ásta ljósa og tók
á móti flestum börnum sem fædd-
ust á sunnanverðum Vestfjörðum
og hafði gert það svo lengi sem
elstu menn mundu. Hún var hvers
manns hugljúfi á Patreksfirði þar
sem hún bjó alla tíð, þekkti alla og
allir þekktu hana. Undirritaður átti
því láni að fagna að vera samstarfs-
maður hennar í nokkur ár og mér
telst til að saman höfum við tekið á
móti hátt í hundrað börnum. Þetta
var á þeim tíma þegar flestar konur
fæddu í heimabyggð og voru ekki
sendar til Reykjavíkur nema eitt-
hvað væri augljóslega að. Álagið
var því talsvert á ljósmóðurinni og
mikið reið á hún kynni sitt fag. Og
það kunni Ásta Gísladóttir ljósmóð-
ir upp á sína tíu fingur, þótt hún
flíkaði þeirri kunnáttu aldrei né
stærði sig af henni. Aldrei hélt hún
lærða fyrirlestra, aldrei skýrði hún
frá flóknum sjúkratilfellum, aldrei
setti hún sig á háan hest, heldur
vann sitt verk í kyrrþey af fullkom-
inni fagmennsku.
Í ljósmóðurstarfinu getur ýmis-
legt komið uppá sem vekur kvíða
eða fát og oft vill þá verða handa-
gangur í öskjunni. Þetta gerðist
aldrei þegar Ásta var nærri, hún
var þannig skapi farin að ekkert
gat komið henni úr jafnvægi, hún
haggaðist aldrei, sama á hverju
gekk. Þetta gat verið óvænt uppá-
koma í miðri fæðingu eða glannaleg
flugferð til Reykjavíkur í óveðri þar
sem flugstjórinn sat sveittur við
stýrið og barðist við að halda jafn-
vægi en Ásta sinnti sínu verki í
mestu rólegheitum aftast vélinni og
sagði eina sögu eða tvær í leiðinni.
Allir í þorpinu kunnu sögur af
Ástu ljósu. Í saumaklúbbum þorps-
ins skiptust konurnar á fæðingar-
sögum yfir prjónunum og alltaf var
Ásta í aðalhlutverki og allir báru
henni vel söguna. Mesti sagnasnill-
ingurinn var samt Ásta sjálf. Hún
hafði einstaka hæfileika til að segja
sögu. Sögurnar hennar höfðu sér-
stakan stíl. Í þeim var sambland af
góðlátlegri kímni, spennandi fram-
vindu og óvæntum endi. Fáar
stundir voru mér jafn kærar og
þegar við Ásta settumst niður í eld-
húsinu á Sjúkrahúsinu á Patreks-
firði að afstaðinni fæðingu, drukk-
um marga kaffibolla og Ásta sagði
sögur.
Nú er þessi tími liðinn og Ásta
segir ekki fleiri sögur, en minningin
um hana lifir áfram í hugum okkar
sem þekktu hana og við munum
halda áfram að segja öðrum sög-
urnar hennar þar til okkar tími
kemur.
Hallgrímur Magnússon, læknir.
Ásta ljósa verður alltaf Ásta ljósa
í hugum þeirra sem henni kynntust.
Ég hafði lengi fylgst með henni úr
fjarlægð í lotningu fyrir þessari
hæglátu ljósmóður. Lýsingar henn-
ar á fæðingum kvennanna sem hún
annaðist, voru einstakar. Svo til-
gerðarlausar, persónulegar og ein-
lægar – svo eðlilegar að þær urðu
einstakar. Þessu tók ég strax eftir
sem ljósmóðurnemi og síðast heyrði
ég vitnað af aðdáun í fæðingarlýs-
ingu frá Ástu ljósu nú í haust.
Aðeins fáein ár eru síðan Ásta
ljósa lét af störfum og hafði þá
staðið vaktina fyrir fjölskyldur í
Vestur-Barðastrandarsýslu í tugi
ára af sömu stóísku rónni, öryggi
og lítillæti. Ekki er nema ár síðan
hún sagði mér að sér þætti enn
skrítið að bregða sér út fyrir bæj-
armörkin á Patreksfirði án þess að
tilkynna það sérstaklega, enda var
hún alltaf til taks fyrir þá sem á
henni þurftu að halda.
Sveitungar hennar sýndu henni
þann virðingarvott að heiðra hana
sl. vor og það sama gerðu kollegar
hennar er hún var kjörin heiðurs-
félagi Ljósmæðrafélags Íslands.
Ástu ljósu fylgja margar hlýjar
kveðjur með þökk fyrir hennar ein-
lægu störf.
Guðlaug Einarsdóttir.
Lágvaxin, hljóðlát kona með stórt
og göfugt hjarta hefur lokið jarðvist
sinni. Hún var ein af þessum ótrú-
lega sterku íslenzku konum, sem
marka spor í líf hvers þess, sem ber
gæfu til að kynnast þeim; ekki með
dramatískum tilþrifum og háværum
yfirlýsingum, heldur með góðri
nærveru, umburðarlyndi, fórnfýsi
og æðruleysi. Þessa jákvæðu eig-
inleika átti Ásta Gísladóttir, ljós-
móðir, til að bera í ríkum mæli og
marga fleiri.
Sá sem þessar línur ritar naut
þeirra forréttinda að fá að starfa
við hlið þessarar einstöku mann-
eskju í sex ár. Aldrei bar skugga á
það samstarf, sem smám saman
varð það náið, að orð voru nánast
óþörf, þegar unnið var saman að
hinum ýmsu verkefnum, oftast í
tengslum við meðgöngu og fæðing-
ar. Faglegt innsæi Ástu var aðdá-
unarvert og áratuga ferill hennar
sem ljósmóðir við Sjúkrahúsið á
Patreksfirði var farsæll og flekk-
laus. Húmor hennar var óborgan-
legur, og Ásta bar ábyrgð á mörg-
um innilegum hlátrasköllum, sem
ómuðu um sjúkrahúsið að aflokinni
fæðingu barns um miðja nótt, en þá
settist hún gjarnan með okkur hin-
um í reykhorn sjúkrahússins, fékk
sér eina af sínum sjaldgæfu sígar-
ettum og sagði sögur.
Ásta varð fyrir miklum áföllum í
sínu persónulega lífi; missti son
sinn ungan í bílslysi og mann sinn
fyrir allmörgum árum. Alltaf stóð
hún keik og sterk og æðrulaus og
lét umhyggju fyrir öðrum sitja í
fyrirrúmi.
Forsjóninni þakka ég að hafa
fengið að kynnast og starfa með
Ástu ljósu.
Hún styrkti löngun okkar hinna
til að verða að betri manneskjum.
Blessuð sé minning hennar.
Ættingjum hennar vottum ég og
fjölskylda mín okkar innilegustu
samúð.
Jósep Ó. Blöndal.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir
og amma,
ANNA SIGRÚN SNORRADÓTTIR,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Eir þriðjudaginn
22. desember, verður jarðsungin frá Laugarnes-
kirkju fimmtudaginn 14. janúar kl. 15.00.
Birgir Þórhallsson,
Snorri Sigfús Birgisson,
Guðrún Sigríður Birgisdóttir, Martial Nardeau,
Þórhallur Birgisson, Kathleen Bearden
og barnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn,
STEFÁN SÖRENSSON
fyrrum háskólaritari,
sem andaðist á heimili okkar fimmtudaginn
7. janúar, verður jarðsunginn frá Neskirkju föstu-
daginn 15. janúar kl. 15.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir.
Perla Kolka.
✝
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, bróðir, afi og
langafi,
ÞÓRÐUR JÓNSSON,
Dalbraut 27,
sem andaðist að morgni jóladags, verður jarðsung-
inn frá Áskirkju föstudaginn 15. janúar kl. 13.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Bergmál,
líknar- og vinafélag.
Fyrir hönd aðstandenda,
Margrét Anna Þórðardóttir,
Bergur Jón Þórðarson, Eydís Ólafsdóttir,
Árnína Jónsdóttir,
afa- og langafabörn.
✝
Elsku hjartans sonur minn, bróðir okkar, mágur og
frændi,
SIGURÐUR JÓHANN THORSTEINSSON,
lést miðvikudaginn 6. janúar.
Útför hans fer fram frá Háteigskirkju föstudaginn
15. janúar kl. 13.00.
Guðbjörg Elín Þórarinsdóttir,
Dóra Thorsteinsson, Sigurður Ólafsson,
Geir Thorsteinsson, Halldóra Æsa Aradóttir,
Pjetur Stefánsson, María Árnadóttir,
Helga Sigríður Thorsteinsson, Jón Helgi Jónsson
og systkinabörn.
✝
Innilegar þakkir færum við öllum þeim sem sýndu
okkur vináttu, samúð og hlýhug við andlát og útför
okkar ástkæra
GUÐMUNDAR HEIÐARS GUÐJÓNSSONAR
frá Bakkagerði,
Ystaseli 21,
Reykjavík.
Guð blessi ykkur öll.
Halldóra Sigurðardóttir,
Heiðrún Ásta Guðmundsdóttir, Andrew James Scrimshaw,
Sigurjón Már Stefánsson,
Ásta Sólveig Stefánsdóttir,
Guðjón Guðmundsson,
systkini og afastrákar.
✝
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
GUÐJÓN ÁRNI GUÐMUNDSSON
húsasmíðameistari,
Máshólum 2,
Reykjavík,
lést á gjörgæsludeild Landspítalans föstudaginn
8. janúar.
Guðlaug Kristófersdóttir,
Birgit Guðjónsdóttir, Christian Alexander Klempert,
Guðrún Jónína Guðjónsdóttir,
Kristinn Helgi Guðjónsson, Jóna Svava Sigurðardóttir
og barnabörn.
Minningar á mbl.is
Hannes Árni
Wöhler
Höfundar: Hinrik Wöhler
Eyþór Aron Wöhler
Frans Vikar Wöhler
Lárus Árni Wöhler
Sonja
Sigurðardóttir
Höfundur: Ingvi Rúnar
Einarsson
Þorkell
Sigmundsson
Höfundur: Tryggvi
Guðmundsson
Meira: mbl.is/minningar
Morgunblaðið birtir minning-
argreinar alla útgáfudagana.
Skil | Greinarnar skal senda í gegn-
um vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is –
smella á reitinn Senda efni til Morg-
unblaðsins – þá birtist valkosturinn
Minningargreinar ásamt frekari
upplýsingum.
Skilafrestur | Ef birta á minning-
argrein á útfarardegi verður hún að
berast fyrir hádegi tveimur virkum
dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað getur
birting dregist, enda þótt grein ber-
ist áður en skilafrestur rennur út.
Greinar, sem berast eftir að útför
hefur farið fram, eftir tiltekinn skila-
frests eða ef útförin hefur verið gerð
í kyrrþey, eru birtar á vefnum,
www.mbl.is/minningar. Æviágrip
með þeim greinum verður birt í
blaðinu og vísað í greinar á vefnum.
Lengd | Minningargreinar sem birt-
ast í Morgunblaðinu séu ekki lengri
en 3.000 slög. Ekki er unnt að senda
lengri grein. Engin lengdarmörk
eru á greinum sem birtast á vefnum.
Hægt er að senda örstutta kveðju,
HINSTU KVEÐJU, 5-15 línur.
Ekki er unnt að tengja viðhengi við
síðuna.
Minningargreinar