Morgunblaðið - 25.01.2010, Blaðsíða 23

Afi var eins og afar eiga að vera,
afi var góður.
„Þegar þú ert sorgmæddur, skoðaðu
þá aftur huga þinn, og þú munt sjá, að
þú grætur vegna þess, sem var gleði
þín.“
(Kahlil Gibran)
Elsku afi takk fyrir allar góðu
minningarnar, við gleymum þér
aldrei.
Elsku amma, okkar innilegustu
samúðarkveðjur.
Steinunn Dögg, Steinarr Logi
og Auðun.
Þegar ég kynntist Ragga mínum
í Svíþjóð var hann alltaf að tala
um frábæru ömmu og afa á Ís-
landi. Afi hans, Eggert, var búinn
að kenna honum svo mikið t.d. á
tölvur og skíði. Þegar ég svo kom
til Íslands fyrst fyrir 10 árum og
hitti Eggert var hann alveg eins
yndislegur og ég hafði búist við.
Ég hreifst af því hvað hann var
klár og upplýstur um allt og alla.
Hann og amma vissu nákvæmlega
hvað allir í fjölskyldunni voru að
bralla og sýndu öllu mikinn og ein-
lægan áhuga. Það tók ekki langan
tíma áður en þau fóru að fylgjast
náið með minni skólagöngu og
körfuboltanum. Eggert var alltaf
svo hlýr og skemmtilegur og fékk
mann alltaf til að finnast maður
vera velkominn. Það er skrítið að
koma heim til ömmu og afa núna
og enginn brosandi afi Eggert sem
tekur á móti manni með föstu
faðmlagi, kossi og skemmtilegum
athugasemdum. Ég er svo glöð að
hafa kynnst Eggerti og á alltaf
eftir að muna eftir öllum sögunum
hans.
Ég er svo þakklát fyrir að Nói
og Leó fengu að kynnast honum
og að litli Max fékk stutta stund í
faðmi hans. Ég finn svo til með
Ragga mínum, tengdamömmu
minni og öllum í fjölskyldunni sem
sakna afa svo sárt. Mest hugsa ég
til ömmu Steinunnar sem núna
þarf að kveðja ástkæran eigin-
mann.
Hann var besti tengdaafi og
langafi barnanna minna sem hægt
er að hugsa sér. Við eigum alltaf
eftir að sakna afa Eggerts og hann
mun alltaf eiga stað í hjörtum okk-
ar.
Cecilia Steinsen
„tengdabarnabarn“.
Aðeins fáein orð til að kveðja
góðan vin okkar Svövu til 40 ára.
Minningar um ógleymanlegar
samverustundir með honum og
Steinunni fylla hugann.
Umhyggja hans fyrir fjölskyld-
unni var eins og rauður þráður í
gegnum líf hans.
Samband hans og Steinunnar
var alla tíð afar elskulegt og til
fyrirmyndar. Hún á nú um sárt að
binda.
Guð styrki hana og fjölskylduna
í sorginni og blessi að eilífu minn-
ingu hins mæta manns Eggerts
Steinsen.
Guðmundur og Svava.
Kveðja frá SR
Látinn er okkar kæri vinur Egg-
ert Steinsen, fyrrverandi formaður
Skautafélags Reykjavíkur. Íþróttir
voru honum mikið áhugamál og
var hann virkur á Akureyri á sín-
um yngri árum, var í fararbroddi
enda staðfastur og trúr í sínum
störfum. Ég kynntist Eggerti í SR
árið 1951, þá á Reykjavíkurtjörn.
Íshokkídeild SR var stofnuð 12.
desember 1966.
1979 fór ég í stjórn SR og var
það okkar aðalbaráttumál að fá
vélfryst svell til skautaiðkunar,
sem tókst að lokum. Byrjað var að
æfa 1991 á nýju vélfrystu útisvelli,
en það var vígt í mars 1992. Egg-
ert kom með tillögu á aðalfundi SR
1991 að Svava tæki að sér að
stofna listskautadeild, sem var
gert 1992 og hefur deildin dafnað
vel síðan.
Eggert var í mörg ár í skauta-
nefnd ÍSÍ og vann hann að því að
Skautasamband Íslands var stofn-
að 1995 og deildaskipt í hokkí- og
hlaupadeild.
Við vígslu skautahallarinnar í
mars 1998 var Eggert sæmdur
gullmerki ÍBR, Íþróttabandalagi
Reykjavíkur, sem er viðurkenning
er afar fáum hlotnast, en aðeins 19
einstaklingar höfðu þá fengið
merkið á 50 ára starfstíma ÍBR.
Áður hafði hann hlotið gullmerki
ÍSÍ fyrir óeigingjarnt starf í þágu
íþróttanna.
Eggert átti góða eiginkonu,
börn og afabörn, var hann líka
stoltur af sinni stóru myndarlegu
fjölskyldu.
Ég sendi þeim mínar innilegustu
samúðarkveðjur. Hans verður sárt
saknað og við kveðjum góðan,
tryggan félaga með þakklæti í
huga.
Blessuð sé minning Eggerts
Steinsen.
F.h. listskautadeildar SR,
Svava Sigurjónsdóttir.
Ég kynntist Eggert Steinsen á
æskuárunum mínum. Ég sé hann
fyrir mér renna sér liðlega á
skautum og snúa sér í hringi á
svellinu á Pollinum á Akureyri.
Hann var einn af bestu skauta-
mönnum landsins og einnig var
hann góður skíðamaður. Við þessir
yngri horfðum á með aðdáun og
öfund, en Eggert var fjórum árum
eldri en ég. Síðar kynntist ég hon-
um betur og kom á heimili hans.
Þar úði og grúði af vírum og radíó-
tækjum sem hann gerði upp eða
smíðaði. Hann var radíóamatör og
hafði fjarskiptasamband við menn
í öðrum löndum. Þarna hafði hann
líka flúrperu sem blikkaði í takt
við morsið án þess að vera tengd
beint í rafmagn. Þetta hafði sjálf-
sagt áhrif á mig og báðir urðum
við rafmagnsverkfræðingar síðar.
Við áttum báðir heimili í Kópavog-
inum og þar kynntumst við Pétri
Maack heitnum. Stundum á síð-
kvöldum þegar börnin voru sofnuð
komum við í skyndiheimsóknir
hver til annars. Við vorum allir
skapstórir og nokkuð hávaðasamir
í samtölum svo að ókunnugir héldu
að við værum svarnir óvinir þegar
við vorum ósammála. En það
styrkti bara vináttuna því ný sjón-
armið lærðust en við bárum virð-
ingu fyrir skoðunum hvers annars.
Þeir voru stofnfélagar í Rótarý-
klúbb Kópavogs og kynntu mér
markmið klúbbsins og hvöttu mig
til að ganga í hann. Ég var tregur
í fyrstu, en komst að því að þetta
var félagsskapur með hugsjónir
sem ég átti samleið með þar sem
allir gátu tjáð sig um hvaða mál
sem var.
Það skapaðist mikil vinátta milli
fjölskyldna okkar Eggerts og Pét-
urs. Konur okkar þriggja, Stef-
anía, Agla og Steinunn, hafa í
mörg ár fengið sér súpu heima á
meðan við höfum setið á Rótarýf-
undum. Eggert var mikill Rótarýs-
inni með 100% fundarsetu. Hann
var víðsýnn og hafði margvíslega
tækniþekkingu enda las hann mik-
ið og sögu Akureyrar þekkti hann
vel en tók þó ávallt fram að ekki
væri hann nú fæddur þar heldur í
Reykjavík. Góður vinur, Eggert,
skilur eftir margar góðar minn-
ingar. Við Stefanía María og fjöl-
skylda vottum Steinunni og afkom-
endum þeirra innilega samúð
okkar og óskum þeim velfarnaðar í
framtíðinni.
Ólafur Tómasson.
Kæri Eggert. Þú varst einstak-
ur maður. Studdir okkur 100% í
öllu sem við tókum okkur fyrir
hendur. Hversu fáránlegar hug-
myndir sem maður hafði fannst
þér alltaf þess virði að prófa þær.
Þú treystir alltaf á að skynsemi
okkar myndi ráða að lokum. Þann-
ig persóna ætla ég að verða.
Þakka þér fyrir allar góðu
stundirnar sem við áttum saman,
ég hefði viljað að þær hefðu orðið
fleiri.
Elsku Eggert og Steinunn, takk
fyrir að taka svona vel á móti mér
og mínum börnum í fjölskylduna
ykkar, það eitt lýsir ykkur svo vel.
Þetta viðmót ykkar er nokkuð sem
margir gætu tekið sér til fyrir-
myndar.
Elsku Steinunn mín, ég bið góð-
an guð að styrkja þig í þessari
miklu sorg.
Sverrir Andreassen.
Það ríkir sorg í hjarta meðal
skautafólks um land allt við fráfall
Eggerts Steinsen. Eggert var ár-
um saman einn helsti hvatamaður
skautaíþrótta, hvaða nafni sem
þær nefndust, listhlaup, langhlaup
og sérstaklega íshokkí sem var í
miklu uppáhaldi hjá honum. Egg-
ert var fæddur í innbænum á Ak-
ureyri þar sem hann ungur kynnt-
ist skautaíþróttum hjá Gunnari
Thorarensen kaupmanni.
Eggert tók virkan þátt í end-
urreisn Skautafélags Reykjavíkur
haustið 1965 en þá hafði starfsemi
félagsins legið niðri um nokkuð
skeið. Hann ásamt dugmiklum
hópi félaga sinna lagði á sig gríðar
mikla vinnu við að halda starfsem-
inni gangandi þrátt fyrir afar erf-
iðar aðstæður. Þessi þrotlausa
vinna bar loksins ávöxt eftir 25 ár
þegar vélfryst skautasvell var
byggt í Laugardal árið 1990. En
þá blómstraði loks félagið sem
hann hafði unnið svo mikið fyrir.
Eggert var jafnvígur bæði sem ís-
hokkíleikmaður og skautahlaupari
og dansari. Hann var eini íshokkí-
leikmaðurinn sem ávallt spilaði ís-
hokkí á listskautum.
Eggert gegndi mörgum trúnað-
arstöðum fyrir skautahreyfinguna
í gegnum árin, þessum verkefnum
sinnti hann af trúmennsku og ein-
lægni. Hann var sæmdur gull-
merki Íþróttabandalags Reykja-
víkur árið 1998 fyrir eljusamt
uppbyggingarstarf sitt. Á síðustu
árum var hann reglulegur gestur á
pöllum Skautahallarinnar í Laug-
ardal, þar fylgdist hann reglulega
með uppbyggingarstarfi skauta-
félaganna og dáðist að færni
þeirra ungu.
Skautafólk allt stendur í þakk-
arskuld við Eggert Steinsen fyrir
það sem hann fékk áorkað á þeim
tíma þegar aðstöðuleysi og áhuga-
leysi yfirvalda á þessum íþróttum
var algert.
Fjölskyldu Eggerts og ástvinum
sendum við okkar innilegustu sam-
úðarkveðjur.
F.h. Íshokkísambands Íslands,
Viðar Garðarsson
formaður.
Kveðja frá
Rótarýklúbbi Kópavogs
Eggert Steinsen, heiðursfélagi í
Rótarýklúbbi Kópavogs, er látinn.
Eggert var þó ekki aðeins einn af
félögum klúbbsins, heldur hefur
hann verið einn af burðarásum
hans í nær hálfa öld. Hann varð,
ungur að árum, einn af stofnend-
um klúbbsins árið 1961. Eggert
var fagurt dæmi um hinn góða
Rótarýfélaga sem vann alla tíð af
samviskusemi og alúð að málefn-
um Rótarý. Þau voru til dæmis ófá
árin sem Eggert var með fulla
mætingu á Rótarýfundi og ef hann
gat starfa sinna vegna ekki sótt
fund í eigin klúbbi bætti hann það
upp með mætingu í öðrum klúbb-
um. Eins og gefur að skilja sýndu
Rótarýfélagarnir slíkum manni
mikinn trúnað og völdu Eggert í
áranna rás til flestra þeirra trún-
aðarstarfa sem til eru innan Rót-
arý. Til að sýna þakklæti sitt kusu
klúbbfélagar Eggert heiðursfélaga
Rótarýklúbbs Kópavogs.
Síðast nutu Rótarýfélagarnir
nærveru Eggerts á jólafundi
klúbbsins. Koma hans á fundinn
var klúbbfélögum fagnaðarefni því
vitað var að hann ætti við sjúkdóm
að stríða. Að leiðarlokum minnist
Rótarýklubbur Kópavogs mikils og
góðs Rótarýmanns sem lagði í nær
hálfa öld drjúgt til starfsins og var
fyrirmynd annarra í störfum sýn-
um fyrir Rótarý. Rótarýklúbbur
Kópavogs sendir fjölskyldu Egg-
ert hugheilar samúðarkveðjur
vegna fráfalls hans.
F.h. stjórnar Rótarýklúbbs
Kópavogs,
Haukur Ingibergsson.
Minningar 23
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 25. JANÚAR 2010
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma, lang-
amma og langalangamma,
HÓLMFRÍÐUR JÓNSDÓTTIR,
Sveinseyri,
Tálknafirði,
lést á Sjúkrahúsinu á Patreksfirði þriðjudaginn
19. janúar.
Útförin fer fram frá Stóra-Laugardalskirkju laugar-
daginn 30. janúar kl. 14.00.
Halldóra Bjarnadóttir, Magnús Guðmundsson,
Pétur Bjarnason, Greta Jónsdóttir,
Birna Jónsdóttir, Hannes Bjarnason
og ömmubörnin.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
systir, amma og langamma,
SIGRÍÐUR ALDA EYJÓLFSDÓTTIR
Hringbraut 2b,
Hafnarfirði,
lést 20. janúar.
Útförin fer fram frá Víðistaðakirkju miðvikudaginn
27. janúar kl. 15.00. Blóm og kransar afþakkaðir en
þeim sem vilja minnast hennar er bent á
Hjartavernd.
Ragnar Hafliðason,
Kristín Ósk Kristinsdóttir, Vigfús Björgvinsson,
Líney Guðbjörg Ragnarsdóttir, Arnar Hilmarsson,
Ágústa Ragnarsdóttir, Jónas Hilmarsson,
Óskar Hafliði Ragnarsson, Sigríður Líney Lúðvíksdóttir,
Ragnar Eyjólfsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskuleg mágkona mín,
GUÐRÚN GUÐMUNDSDÓTTIR
frá Víkingavatni,
Dalbraut 16,
Reykjavík,
sem lést 16. janúar sl., verður jarðsungin frá
Langholtskirkju fimmtudaginn 28. janúar kl. 13:00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Jónína Sigurborg Jónasdóttir.
Ástkær móðir okkar tengdamóðir, amma og
langamma,
INGIGERÐUR EIRÍKSDÓTTIR
Skipum, Stokkseyrarhreppi,
lést á hjúkrunardeild Kumbaravogs föstudaginn
22. janúar.
Gísli V. Jónsson, Herdís J. Hermannsdóttir,
Móeiður Jónsdóttir, Ólafur Benediktsson,
Ragnheiður Jónsdóttir, Vilhjálmur Vilmundarson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
HÖRÐUR JÓHANNSSON
fv. bókavörður á Amtsbókasafninu á Akureyri,
lést föstudaginn 22. janúar.
Útförin fer fram frá Akureyrarkirkju mánudaginn
1. febrúar kl. 13:30.
Sigríður Margrét Hreiðarsdóttir,
Ragnheiður María Harðardóttir, Hermann Stefánsson,
Katrín Harðardóttir, Jóhann Sigurvinsson,
Kolbrún Harðardóttir,
og barnabörn.