Skólablaðið - 01.04.1965, Blaðsíða 18

- 160 -
þinni tíö? 11
"Þau voru 6, að mig minnir. Annars
slaknaÖi á þessu undir lokin og seinasta
blaðið kom ekki út fyrr en um sumarið
eða undir haust, og fékk ég svívirðileg-
ar skammir fyrir. Þetta voru of mörg
blöð bæði vegna tímans, sem það ték frá
okkur 1 ritnefnd, og eins peningalega
séð. Það lá við, að við settum blaðið á
hausinn. "
"Hvað kostaði blaðið? "
"Ég man það nu ekki vel. Mig minn-
ir 65 eða 70 kr„ "
"Þu gafst ut síðasta afmælisblað, var
ekki svo? "
"Jú, okkur fannst, að við þyrftum að
minnast þess á einhvern hatt, að blaðið
varð 30 ára og var jélablaðið eins konar
afmælisblað. Við tokum saman ár göml-
um blöðum og viðtöl, auk þess var venju-
legt efni x blaðinu. "
"Segðu mér, for ritnefnd út að
skemmta sér þegar þú varst ritstjóri? "
"Það er bezt að tala sem minnst um
það. JÚ, við férum á skemmtistað, en
ég held að það sé hlutur, sem ekki á
að gera. Við férum í Naustið og
skemmtum okkur vel, en til þess^ þurftu
náttúrlega ýmsir hlutir að vera í lagi,
sem ég veit ekki hvort voru í lajji þá,
svo að þetta er dálítið feimnismal.
Annars á ritnefnd það inni, þo að ánægj-
an sé í sjálfu sér laun. "
"Gerðist ekki eitthvað merkilegt í
skélalífinu á þessum árum? "
"Jú, það má segja, að |jessi ár hafi
verið eins konar millibilsastand. Lögum
Framtíðarinnar var breytt, áður hafði
verið kosið með geysilegri hörku, allt
snerist við og lætin voru mikil alltaf
einu sinni á ári. Þá voru bornir fram
listar eftir landsmálaflokkum og allt log-
aði x pélitílk. Annars vegar voru áhalds-
menn, hins vegar sameinaðir vinstri-
menn og voru mikil hrossakaup og bræð-
ingur til að búa til listana. Svo fór á-
hugi manna að minnka, flestum fannst,
að þetta væri félaginu verst. Sáðan var
gert samkomulag um sameiginleg fram-
boð, sem náttúrlega voru ein hrossa-
kaupin enn. "
"Hvað finnst þér minnisstæðast frá
þessum árum? "
"Það veit ég ekki, það var alltaf eitt-
hvað nytt, e. t. v. fannst mér skemmti-
legast að vinna við afmælisblaðið, þó að
EDITOR DICIT, frh. af bls. 146.
Ég er þess fullviss, að félagastarfsemi
væri óhugsandi og ekki framkvæmanleg
hér í Menntaskélanum, ef einungis sam-
vizkusamir og iðnir nemendur stunduðu
nám undir grjétfargi kennarastofunnar.
Það verður merkur áfangi i sögu ís-
lenzkra menntaskola, þegar nemendur
geta sinnt áhugamálum sínum, án þess
að vanrækja heimavinnu og gefa frat x
samvizku og iðni. Og þegar ég lít til
baka, að vetrinum liðnum, vildi ég éska,
að þessum áfanga hefði verið náð nú x
ár. Þá væri gula bokin örlitið skemmti-
legra plagg, og vorið lengur að liða.
Að lokum vildi ég færa þeim Mennt-
skælingum, sem hafa lagt vinnu í blaðið
ásamt ritnefnd, kærar þakkir fyrir sam-
starfið. Og ef einhver skyldi vera óa-
nægður með árangurinn ( u. þ. b. 90 %
lesenda ), læt ég Stephan G. Stephansson
svara fyrir mína hönd og annarra vanda-
manna :
List er það líka og vinna
litið að tæta upp í minna,
alltaf x þynnra þynna
þynnkuna allra hinna.
8. apríl,1965.
jón Örn Marinósson
það tæki heilu dagana að sjéða það sam-
an. Svo voru ýmis deilumál og þvarg,
sem okkur fannst gaman að þá.
Símon Sveinsson, já, ég neita þvá ekki
að hafa átt þátt 1 honum. JÚ, það var
margt sem kom fyrir, ég er bara ekki
nógu gamall til að segja frá þvá, ég er
ekki kominn á raupsaldurinn ennþá. "
"Jæja, ég þakka þér fyrir ágætar
upplýsingar, Bersi. "
"já, það var ekki nema sjálfsagt. "
G. T.