Skólablaðið - 01.04.1965, Blaðsíða 37

- 179 -
önnur skipun á þetta allt saman. Skrif-
stofustörfin töfðu mig talsvert mikið.
En samt sem aður lauk ég embættisprofi
1 latíriu, grísku og ensku árið 1923 og
kom hingað til landsins sama ár og gerð-
ist kennari hárna við skólann. Ég kenndi
öll málin, það er að segja eg byrjaði að
kenna grisku við Háskólann 1926, þegar
Bjarni frá Vogi andaðist. Svo kenndi eg
mikið dönsku, til dæmis í utvarpið.
- Hvort haldið þér að se skemmti-
legra að vera nemandi eða kennari ?
- Það held óg, að se nu ákaflega ein-
staklingsbundið, mjög misjafnt. En mér
finnst kennarastarfið mjög gott starf.
Mér hefur ætíð veitzt auðvelt að kenna.
En ég hef bara haft svo mikið að gera
oft og táðum. Kennarar kenna yfirleitt
of mikið hérna á íslandi. Kjörin hafa
verið svo bag, og eru það reyndar enn
þá, að kennarar verða að kenna meira
en hollt er, bæði fyrir þá og nemendur.
- En fyrst við minnumst á kennara-
stéttina, hvaða álit hafið þér á nuverandi
einkunnagjöf?
Hann þegir stutta stund, spennir greip-
ar og horfir niður a borðið.
- Þetta er ákaflega mikið vandamál.
En ég held, að það mætti gera þær
miklu einfaldari. Við höfum rætt um
það í menntamálanefndinni að gera þær
einfaldari. En það er bara ákaflega erf-
itt að finna modicum, - það er að segja
hæfilegan skala. Þetta er sitt á hvað og
alltaf breytingum undirorpið. Þeir eru
að þreifa sig áfram með þetta í Skand-
inavíu.
Þögn. Það hefur dregið fyrir sól, og
Lækjargatan er grá.
- Kerfið okkar er frá Þjóðverjum tek-
ið. JÓn ófeigsson kynnti sér þetta í
Þyzkalandi og kom með þessa breytingu
frá gamla Órsteds-kerfinu, sem þotti
láka óheppilegt. Það var haft eftir Dön-
um. En ég veit ekki, hvort kerfið okkar
verði langláft ur þessu. Það er talað
um að breyta eitthvað einkunnagjöfinni,
nokkuð svona, ef finnst eitthvað betra.
Norðmenn hafa til dæmis miklu fábreytt-
ari skala en við. Þeir hafa hann bæði i
orðum og tölum. Það mætti til dæmis
hugsa sér svona skala: Ekki nægilegt,
nægilegt, í meðallagi, gott og svo ágætt.
Eitthvað svoleiðis. Það verður að reyna
að jafna nemendur meira. Ekki vera si-
fellt með þessa 8, 2 og 8, 4. Það er
stundum ákaflega erfitt að gera upp á
milli manna, hvort þessi eigi að fá 9,4
og þessi 9, 8, eða öfugt. Það getur natt-
árulega verið mjög erfitt.
- En hvað sejjið þér um óvin eink-
unnanna, félagslifið.
- Það er nu ákaflega fjölþætt hérna i
Menntaskólanum, og eiginlega prýðilegt
að sjá, hve nemendur reynast vel í fé-
lagsláfi. Ég tel það ákaflega gagnlegt
menningarlega seð fyrir nemendur að
hafa slíkt félagslíf, og mætti það haldast
í Háskólanum. Ég veit nú ekki, hvort
ég á að kalla felagastarfsemi óvin eink-
unnanna. Það eru auðvitað alltaf ein-
stöku nemendur, sem fórna sér einum of
mikið, en það verða bara alltaf að vera
einhverjir, sem gera það. En það er
kannski helzt til mikið hjá sumum,
- Nu brautskráir Menntaskólinn stöð-
ugt fleiri og fleiri studenta. Er hægt að
segja, að studentatalan sé of ha?
Rektor sezt snöggt upp i stólnum,
- Studentatalan? Nei, hún er náttúru-
lega sizt of há. Að vísu eru ekki nema
tvö Norðurlönd, sem hafa hærri studenta-
tölu, Noregur og Svíþjóð, og það er bara
nýlega, sem Sviar komust yfir okkur, -
áður vorum við næstir Norðmönnum.
Allar menningarþjóðir keppa að þvá að
hafa fleiri stúdenta, þvi að kröfur til
menntunar fara sívaxandi. Við þurfum
heldur að vinna að þvú, að stúdentum
fjölgi, en hitt. Stefnan er sú, að sem
flestum gefist kostur a menntun. Það
eru bara farnar mismunandi leiðir.
- En stúdentsaldurinn, er hann of hár
að yðar áliti?
- Það er mikið um það talað, að hann
sé of hár. Það er að mörgu leyti rett.
Hann hefur hækkað í seinni tíð, til dæm-
is reikna Svíar með, að studentsaldurinn
hjá þeim sé 19 til 20 ár. Og félag
menntaskólakennara í Noregi, Lektor
laget hefur óskað eftir að hafa fjögurra
ára menntaskólanám, eins og hér. En
við mættum kannski lækka hann um eitt
ár með þvi að herða á kröfunum í barna-
skólum og gagnfræðaskolum. En aðeins
eitt ár. Það er æskilegt, að nýstúdent-
ar séu þvú sem næst fullþroska fólk.
- Þá ætti ekki að lengja skólatímann
hér i Menntaskólanum, stytta sumarleyfi
og þess háttar.