SunnudagsMogginn - 20.02.2011, Síða 43

20. febrúar 2011 43
’
Samkomur á borð við
Stokkhólmsmessuna
eru líka félagslegt
fyrirbæri.
Maria Westerberg hlaut „grænu verðlaun“
hönnunarsýningarinnar 2011 fyrir þennan
hægindastól úr tágum, málmi og taubútum.
tagi var meðhöndlaður af sömu natni og
á sjötta og sjöunda áratugnum, sömu-
leiðis önnur náttúruleg efni á borð við
tágar, kork, hamp o.s.frv. Helstu fyr-
irtækin í bransanum, Muuto, Swedese,
Lammhults, svo og efnileg smáfyrir-
tæki, gerðu út á viðarhúsgögn þar sem
eðlisþættir viðarins voru sérstaklega
áréttaðir, eða þá skemmtilega dulbúnir,
eins og „rókókó“-stólarnir úr gróflega
tálguðum og máluðum við eftir Jens Fa-
ger (Muuto). Og hvort sem sýningar-
gestir stjórnuðust af forvitni eða ein-
hvers konar „retró“ tilfinningum, var
alltaf mikil þröng á þingi í námunda við
bás japanska fyrirtækisins Kitani, sem
sérhæfir sig í endurgerð klassískra
danskra húsgagna; þar stóð undursam-
lega formaður K-stóll Helle Damkjær á
upplýstum stalli eins og helgiskrín.
Svipað aðdráttarafl hafði Miss Holly,
elegant tilbrigði Jónasar Lindvall um
klassískan Shaker-stól úr ljósum viði
frá Stolab, gamalgrónu sænsku
„snikkarafyrirtæki“ . Og norskum
hönnuðum tókst að vera allt í senn,
náttúrulegir, vistvænir, alþjóðlegir og
þjóðlegir, samanber últramódern lamp-
askerma Cathrine Kullberg úr norskum
trjáberki.
Einnig var mjög áberandi hreyfing í
átt til „grænnar“ eða vistvænnar hönn-
unar hjá flestum málsmetandi fyrir-
tækjum. Raunar skaraðist þetta við
trendið hér að ofan, því mörg viðarhús-
gögnin voru gerð úr endurnýtanlegu
viðarkurli eða öðrum viðarúrgangi. OF-
FECCT, eitt af spútnikunum í sænskri
hönnun, sýndi Oasis-línuna, sem er til-
raun til að plöntuvæða bæði híbýli og
fyrirtæki með svokölluðum „grænum
eyjum“. Green Furniture Sweden hefur
í tvígang fengið verðlaun kaupstefn-
unnar fyrir vistvæna hönnun, fyrir
lampann „Lauf“ úr filti og viði 2010 og í
ár fyrir hægindastól Marie Westerberg
úr tágagrind og tuskum, sem hægt er að
skipta út þegar þær ganga úr sér. Form
us with Friends, stórskemmtilegt fyrir-
tæki með bækistöðvar í miðborginni,
hafði þróað veggeiningar úr litaðri
steypu og afgangshálmi, sem voru bæði
aðlaðandi og hljóðeinangrandi, auk þess
sem hægt var að færa þær til og frá á
segulfestingum. Kannski markverðasta
framlag íslensks hönnuðar til mess-
unnar í ár er líka á „grænum“ nótum,
nefnilega „furnibloom“ húsgögn Dag-
nýjar Bjarnadóttur, sem nýtast öðrum
þræði til ræktunar blóma og kryddjurta.
Framtíðarmúsíkin í hönnuninni
En auðvitað er töluverða vanahugsun
einnig að finna á risavaxinni hús-
gagnahönnunarsýningu eins og þessari.
Því gerði það manni gott að skyggnast
um í Gróðurhúsinu, þar sem hljómaði
framtíðarmúsíkin í hönnuninni. Þar var
hugmyndaauðgin stundum slík að
verkleg þekking varð undan að láta, en
þegar best lét tókust ungir hönnuðir frá
Norðurlöndunum, Eystrasalti og
Shanghæ (þökk sé kínversk-sænsku
skólasamstarfi) á við helstu forsendur
húsgagna- og pródúkthönnunar af ein-
urð og smitandi leikgleði. Hér hefði ég
viljað sjá fulltrúa frá Listaháskóla Ís-
lands etja kappi við erlenda jafnaldra
sína. Gróðurhúsið er tvímælalaust ein
helsta skrautfjöður Stokkhólmsmess-
unnar, og skilur á milli hennar og ann-
arra kaupstefna í hönnunargeiranum.
En samkomur á borð við Stokk-
hólmsmessuna eru líka félagslegt fyr-
irbæri; gefa hönnuðum tækifæri til að
sýna sig og sjá aðra, og áhugafólki tök á
að berja augum helstu „stjörnur“ al-
þjóðlegrar hönnunar. Heiðursgestur há-
tíðarinnar, Arik Levy, var mjög svo
sýnilegur og viðræðugóður. Meðal ann-
arra víðfrægra hönnuða á stjái voru
hinir geðþekku Campana-bræður, þeir
Humberto og Fernando frá Brasilíu, en
þeir voru staddir þar á vegum gólf-
dúkafyrirtækisins Bolon. En í heildina
séð var ekkert hönnunarteymi eins
áberandi og þríeykið Claesson Koivisto
Rune. Þeir félagar höfðu nýlega tekið í
gegn og hannað nýtt útlit fyrir tvö hót-
el í miðbænum, Nobis og Hótel Skepps-
holmen; þau prójekt voru kynnt fyrir
hönnunarpressunni, sömuleiðis höfuð-
stöðvar hönnunarfyrirtækisins Offecct;
þeir höfðu hannað díóðulampa úr hert-
um pappa sem finna mátti á kaupstefn-
unni, glerskálar fyrir Gallery Pascal (og
verðlaunaskartgripi fyrir sama gallerí í
fyrra) og loks hönnunargripi úr silfri og
gleri fyrir tvö fyrirtæki, sem einnig
voru til sýnis í miðbænum. Að auki
mátti finna eldri hönnun þeirra í öllum
helstu hönnunarverslunum Stokkhólms.
Eero Koivisto var því kampakátur, og
sama má í raun segja um aðra sænska
hönnuði sem rætt var við. Þeir voru
allir á því að hvernig sem veröldin velt-
ist, væri sænsk hönnun í uppsveiflu. En
lykillinn að þeirri velgengni væri frem-
ur alþjóðleg samvinna en jákvæð vaxt-
arskilyrði innanlands; meira máli skipti
að hönnunin væri góð heldur en sænsk.
John Löfgren hjá FORM US WITH LOVE kynnir „Hexagon“, færanlegar, litríkar og hljóðeinangrandi veggeiningar úr afgangshálmi og steypu, gerðar fyrir Träulit.
Japanski framleiðandinn KITANI sýndi end-
urgerð K-stóls Helle Damkjær.
WOODSTOCKHOLM sýndi litríka stólalínu
Lars Stensö úr endurnýtanlegum krossvið.
Vanessa Hordies sýndi tösku og ábreiðu ut-
an um tölvu úr endurnýtanlegum filtefnum.