Monitor - 08.09.2011, Blaðsíða 21

21FIMMTUDAGUR 8. SEPTEMBER 2011 Monitor
Eitt harðasta ástar-haturssamband sem ég hef átt
við tölvuleik er samband mitt við Driver-leikina.
Þessir vinsælu bílaleikir hafa verið töff og flottir á
yfirborðinu, en innihaldið hefur oftar en ekki verið
pirrandi og illa hannað, svolítið eins og Fjölnir
Þorgeirsson með persónuleika górillu.
Í síðustu viku kom út nýr Driver-leikur eða Driver
San Francisco og hér hefur greinilega allt verið lagt
undir til að bjarga þessari nafntoguðu seríu.
Sem fyrr fara leikmenn í hlutverk John Tanner þar
sem hann eltist við hinn grjótharða glæpamann,
Jericho. Leikurinn byrjar með brjáluðu hasaratriði
þar sem Tanner lendir í árekstri og endar hann í dái
á spítala. Það er svo í þessu ástandi sem leikurinn
gerist, en við áreksturinn öðlaðist Tanner hæfileika til
að „skutla“ sér á milli líkama.
„Skutlið“ er ein helsta nýjung leiksins, en með því
getur Tanner hent sér inn í líkama allra bílstjóra
borgarinnar og nota leikmenn þetta til að fara á
milli verkefna og til að velja sér bíla. Sál Tannersins
hreinlega svífur yfir borginni og með því að setja
bendilinn yfir ákveðinn bíl og ýta á einn takka, veður
hann inn í líkama bílstjóra og klárar þau verkefni
sem honum fylgja. Verkefni leiksins eru fjölbreytt
og auk þess að vaða í gegnum söguþráðinn þurfa
leikmenn að framkvæma hin ýmsu áhættuatriði,
taka þátt í kappakstri, elta glæpamenn, keyra leigu-
og sjúkrabíla og margt fleira. Við hvert verkefni safna
leikmenn punktum sem þeir geta svo notað til að
uppfæra bílana og kaupa nýja.
Það er klárt að Driver fær helling að láni frá opnum
bílaleikjum á borð við Burnout Paradise, en það er
bara allt í lagi, enda fara þeir vel með efniviðinn.
Fjölspilun leiksins er mjög öflug og er hægt að spila
bæði tveir saman á eina tölvu eða með fleirum í
gegnum netið. Alls eru sex mismunandi möguleikar
til að spila Driver í gegnum netið.
Grafíkin í Driver San Francisco er mjög góð, sérstak-
lega í bílum og umhverfi leiksins, en framleiðendur
leiksins eru með leyfi allra helstu bílaframleiðenda.
Einnig er grafíkin í andlitshreyfingum persóna með
því flottara sem maður hefur séð.
Tónlistin er ágæt og hentar leikn-
um vel, sama á við um talsetningu
sem er alveg til fyrirmyndar.
Það er klárt að það er töluvert
meiri ást en hatur í loftinu
hjá mér eftir að hafa spilað
þennan nýjasta leik Driver-
seríunnar, enda er leikurinn
stútfullur af efni sem endist í
fleiri tugi klukkutíma.
Ólafur Þór Jóelsson
Keyrum þett‘í gang
Tegund: Bílaleikur
PEGI merking: 12+
Útgefandi: Ubisoft
Dómar: Gamespot 8 af 10 /
IGN 8 af 10 / Eurogamer 8 af 10
Driver
TÖ LV U L E I K U R
ALLT AÐ GERAST - ALLA FIMMTUDAGA!
Að tala í síma er góð skemmtun og í nútímasamfélagi erenginn maður með mönnum nema hann eigi gemsa. Sumirláta sér nægja að eiga tól sem dugir í einföldustu aðgerðir
eins og símtöl, SMS og býr kannski í mesta lagi yfir fornaldarlegum
snákatölvuleik en aðrir ganga alla leið og fjárfesta í svokölluðum
snjallsíma sem þeir síðan eyða öllum dauðu punktum hversdagsins í.
Fyrir nýfullorðinn mann eins og mig er erfitt að ímynda sértilveruna án farsíma. Óneitanlega er maður háður þessaritækni og ein besta birtingarmynd þess kemur fram í óþol-
inmæði. Þá á ég við óþolinmæði sem lýsir sér í því
að það einfaldlega pirrar mig þegar ég næ ekki
sambandi við einhvern sem mig langar að ná í
undir eins, jafnvel þótt ég viti að hann sé úti
á landi eða þess vegna í útlöndum. Maður
gerir ósjálfrátt þá kröfu að hægt sé að ná í
alla hvar og hvenær sem er.
Þegar ég næ sambandi við fólk varasímtölin mislengi líkt og gengur oggerist. Að undanförnu hef ég velt
framvindu símtala minna svolítið fyrir mér
og í kjölfarið hef ég eignast uppáhaldskafla í
öllum símtölum. Þótt oft svari fólk í síma á hressan,
skemmtilegan og frumlegan máta sem kann að gleðja mig, þá er það
þó ekki uppáhaldskaflinn heldur að sjálfsögðu kveðjustundin.
Það er svo fyndið hvernig nánastundantekningarlaust á sér staðatburðarás undir lok símtalsins
sem lýsir sér einhvern veginn svona:
Ég: Heyrðu, segjum það bara!
Hinn: Ókei, flott er.
Ég: Já, hafðu það gott.
Hinn: Sömuleiðis, ég bið að heilsa.
Ég: Já, sömuleiðis.
Hinn: Ókei, heyrumst.
Ég: Já, segjum það...
Og svona skjótum við ein-hverjum hálfvandræðalegumkveðjum fram og til baka svo
símtalið líkist frekar borðtennis en
hefðbundnum samræðum. Það er
nánast að einmitt þessi romsa hér
að ofan sé tví- eða þrítekin. Ég veit
svo sem ekki af hverju þetta er svona, og ég upplifi þetta ekkert
endilega sem vandræðalega stund, en það er eins og hvorugur viti
hvenær rétta augnablikið til að kveðja almennilega í eitt skipti fyrir
öll og slíta símtalinu sé.
Íkomandi símtölum mínum hyggst ég brydda upp á nýjung.Hugmyndina að nýjunginni er ekki langt að sækja, hún er undiráhrifum bandarískra sjónvarpsþátta og kvikmynda. Það kannast
allir við hvernig símtölin þar fara fram. Ég
á ekki við að ég ætli að vera hlaupandi
um með byssu í annarri og skýla mér á
bak við bíl á meðan ég garga í símann.
Það er nefnilega þannig að lifendur í
heimi bíómynda eru einhverra hluta
vegna lausir við þetta vandamál að
kveðjustund hvers símtals vari að eilífu,
þeir þurfa ekki einu sinni að kveðja.
Þeir einfaldlega finna á sér nákvæmlega
hvenær öllum upplýsingum hefur verið
komið til skila í símtalinu og skella á,
án þess einu sinni að segja „bless“.
Mig dreymir um að eiga slíkt símtal
og ætla því að láta reyna á þetta
í hvívetna á næstu dögum. Hver
veit nema byssuhasarinn í anda
Jack Bauer fylgi í kjölfarið síðar
og seinna meir.
Einar Lövdahl Gunnlaugsson
einar@monitor.is
ORÐ Í BELG
Eru öll
símtöl
endalaus?
E
N
N
E
M
M
/
S
ÍA
/
N
M
4
7
6
7
6
Meira Ísland
með Símanum
á stærsta 3G neti
landsins
siminn.is
Skannaðu kóðann eða
sendu sms-ið M í 1900
og fáðu M-ið beint í
símann þinn
Skannaðu hérna
til að sækja
B
arcode
Scanner
Meira Ísland
M-ið er
ómissandi
ferðafélagi
Meira Ísland
Hafnarfjörður
Greitt er samkvæmt gjaldskrá. Nánar á Siminn.is