Líf og list - 01.03.1951, Blaðsíða 15

sinum menn eða liluti, sem þeim liafði aldrei áður
fyrir augu borið í vöku. Og hlýtur skýringin að
vera sú, að þeir hafi séð þetta með annarra aug-
um.
Að sjá með annarra augum, þetta mun hljóma
einkennilega í flestra eyrum. Og lífgeislan, hvað
sannar tilveru hennar? munu menn spyrja. Hér
fer nú að verða auð'veldara um svör en áður, því
að í útlöndum hafa á undanförnum árum verið
gerðar umfangsmildar tilraunir á því, sem kallað
er telepathy eða fjarskynjun, og er nú talið full-
sannað, að eigi sér stað, og meira en það, hljóti
að eiga sér stað, þegar verulega er til þess reynt.
Raunar hafa vitrir menn löngum þekkt fjarskynj-
un, en hinar margendurteknu tilraunir dr. Ilhines
við' Duke-háskólann staðfesta þessa þekkingu svo
vel, að ekki verður lengur á móti mælt, enda mun
áhrifa þessa mjög vera farið að gæta í útlöndum.
l’að er tilraun dr. Rhines, að manni er fenginn
'Spilabunki og tekur liann upp eitt og eitt. Annar
Uiaður, sem ekki sér á spilin, gi/kar á, hvaða spil
þetta séu, jafnóðum og þau eru tekin upp. Verða
réttar ágizkamr að öllum jafnaði miklu fleiri en
líkindareikningur gefur til kynna að verða ætti.
Af þessu er augljóst, að' vitneskjan um spilin flyzt
á milli vitundanna, úr því að annar maðurinn
verður að horfa á þau. Þetta er mikill stuðningur
við draumakenningu Helga Péturss. Ilr því að
hu gsun uni mynd getur flutzt vitunda á milli, hví
"íeti þá ekki sýnin sjálf einnig gert það við frek-
ari samstillingu og þegar sjónfæri viðtakandans
væru óvirlc, eins og er í svefni. — Það að út frá
mannslíkanfianum stafi geislan, lífgeislan, á sér
einnig stoð í því, sem útlendir vísjindamenn hafa
haldið í'ram. í Nýal (1922) getur Helgi um dr.
Kilner, enskan lækni og raffræðing, sem þá hafði
fyrir nokkrum árum fundið aðfeað til að gera út-
geislunina frá líkamanum sýnilega. Kilner varð
víst eklci langlífur, en seinna tóku aðrir til, þar
sem hann hafði frá horfið, og voru komnir á góð-
an relcspöl fyrir stríð, farnir að búa til „áru“-
gleraugu. En í Frakklandi kvað nú vera raffræð-
ingur að nafni Givélet, sem hefur smíð'að tæki,
sem gerir sýnilega útgeislunina frá fingurgómun-
um, og vekur mikla athygli. I Nýal var einnig
minnzt á kenningar Rússans Gurvitsj um lífgeisl-
an, en hann hefur líklega ekki lagt árar í bát,
því að í einni af ádeilugreinunum um Lysenko var
líffræðikenningum þess manns jafnað við kenn-
ingar Gurvitsj, og sést af þessu, að ekki hafa and-
stæðingar nýrra uppgötvana gleymt Gurvitsj. —
Þetta sýnir að óvarlegt er að ætla, að Helgi Pét-
urss hafi byggt á sandi, þar sem hann gerði ráð
fyrir lífgeislan. Þetta er kenning, sem verið liefur
að' skjóta upp kollinum hingað og þangað um ára-
tugi, eins og margur sannleikur gerir, áður en
hann brýzt fram. — Þegar þetta er vitað, að líf-
geislan stafar út frá líkömum manna (og dýra),
og ennfremur, að hún ber liugsanir heila á milli,
þá er elcki erfitt að skilja þá kenningu Helga Pét-
urss, að sérhver lifandi vera sendir út frá sér
geislan, sem leitast við að koma á annars staðar
Dr. Helgi Pjeturss
HÖFUNDUR greinarinnar er norrænunemi í Há-
skóla Islands. Greinin átti uppliaflega að birtast í
Stúdentablaði i. des. s.l., bafði hlotið td þess sam-
þykki æruverðugrar ritnefndar, en var á elleftu stundu
svipt tdverurótti sínum ínnan um öll andlegbeitm
þar í blaðmu og í hennar stað birt ítarleg frásögn
af íþróttaafrekum, samin af stud. juns Þórði Sigurðs-
sym, sleggjukastara.
Þórður þessi var einn úr ntnefndmni.
Ritstj.
LÍF og LIST
15