Teningur - 02.12.1985, Side 3

TENINGUR
Vettvangur fyrir listir og
bókmenntir
1. hefti desember 1985.
" ■ ’ i
423930
i!:i V!' 'o
Ritstjórn:
Eggert Pétursson
Guðmundur Andri Thorsson
Gunnar Harðarson
Hallgrímur Helgason
Páll Valsson
SteingrímurEyfjörð Kristmundsson
Kápa:
Steingrímur Eyfjörð Kristmundsson
Tölvusetning eftir frumdiski: Oddi hf.
F'ilmuvinna: Metri hf.
Prentun: Viðey hf.
Bókband: Hólar hf.
Efni berist ritstjóm eða Pósthólfi 1686
120 Reykjavík.
Allt frumsamið efni er birt á ábyrgð
höfunda.
Til lesenda
Þegar ritstjórn Tenings settist niður á kaffihúsi til að setja saman ávarp til
lesenda, bar þar að fræðimann nokkurn sem var nýkominn af handrita-
deild Landsbókasafnsins, þar sem hann hafði fundið í ómerktum skjala-
böggli drög að formála tímarits frá því skömmu fyrir aldamót. Eftir að
hafa lesið formálann komumst við að þeirri niðurstöðu að hann væri í fullu
gildi enn í dag og að við hefðum engu við hann að bæta. Varð það að ráði
að við birtum hann hér og væntum við þess að lesendur verði nú nokkurs
vísari um þær aðstæður sem leiða til stofnunar slíkra tímarita, um þau
markmið sem útgefendur þeirra hafa löngum sett sér, og á hverju það
veltur hvort þeim tekst að skjóta rótum í menningarlífinu.
Lesari góður!
Nú um nokkurra ára skeíð hefir það verið altalað hversu brýn þörf sé á
tímariti fyrir listirnar og bókmentirnar í landinu, og eígi aðeíns þær, heldur
og fyrir hverskyns umræðu um hvaðeína sem þeím viðkémur. Aðeíns örfá
rit hafa rækt þetta hlutverk svo bragð sé að en flest hafa þau lognast útaf;
nú um stundir er að heíta má aðeíns eítt þesslags rit í landinu og vitað er að
þar er rúm takmarkað og ófáir þeír sem frá verða að hverfa með verk sín
eða ritgjörðir. Þetta gildir þó eínvörðungu um skáldskapinn og bókment- ■
irnar; því að aðrar greínir, svo sem myndlistin og tónlistin, lifandi mynd-
irnar, já jafnvel leíklistin, hafa orðið að nægjast við síður dagblaðanna, þó
að óskjaldan sé kastað til höndunum þar sem dagblöðin eíga í hlut, enda
er þeím iðulega fleygt að loknum lestri. Satt best að segja hlýtur það að
mega teljast öldungis furðulegt að eígi skuli fyrir löngu hafa verið ráðin
bót á þessu ófremdarástandi í menníngarefnunum, eínkum ef hliðsjón er
höfð af gróskunni í útgáfu tímaritanna hér á árum áður. Enda er það svo,
að rithöfundar og listamenn og ekki síður margur áhugamaðurinn hafa á
undangeínginni tíð ákaft lýst eftir einhverju riti fyrir þessar listanna
greínir, því að öllum má ljóst vera hvílík nauðsyn er á þesslags tímariti nú
um stundir þegar margbreytileikinn í skáldskapnum og listunum er orðinn
svo mikill að illgjörlegt er fyrir lesarann að átta sig á þeim án fulltíngis
tímaritanna. Vér vonumst því til að undirtektirnar við þessu voru riti verði
sem bestar, því að á þeím fyrst og fremst hangir það hvort ritið nær að
framhalda upphöfnu verki.
Ritstjórnin.
1