Birtingur - 01.04.1960, Blaðsíða 27

vel þótt hið síðarnefnda snerti almennu
regluna að ákveðnu marki eða dylji hana
innra með sér að minnsta kosti. Nýja
plastíska hugmyndin mun sniðganga það
sérstæða í svip hlutanna þ. e. það sér-
stæða í formi þeirra og lit. Hún ætti að
tjá sig í abstraktformi og abstraktlit þ. e.
með beinni línu og hreinræktuðum frum-
litum“.
Hér að framan var greint frá því, að
Bart van der Leck teldi sig föður Ný-
plastíkurinnar. Um þetta atriði segir Théo
van Doesburg í grein, sem hann skrifaði
í De Stijl á fimm ára afmæli tímarits-
ins:
„Listamenn í mörgum löndum hafa unnið
að því að móta hið nýja plastíska tungu-
mál, annaðhvort ósjálfrátt eða vitandi
vits. Piet Mondrian lagði grundvöllinn að
Nýplastík í málaralist um 1913. Hún er
rökrænt framhald Kúbismans“.
Ég læt þessari grein lokið. Mér væri ekki
óljúft, þótt litið væri á hana sem kynn-
ingu á bók Michels Seuphors um Mondrian
enda hef ég sótt þangað fróðleik og nýjan
skilning á ýmsum óaðgengilegum hlutum.
Samt hef ég reynt að meta efniviðinn
persónulega og framreiða hann á sérstak-
an hátt fyrir íslenzka lesendur.
Birtingur 25