Eining - 01.08.1954, Qupperneq 14

14
EINING
mörg hýbýli, væri ekki svo, mundi eg
þá hafa sagt yður, að eg færi burt að
búa yður stað? Og þegar eg er farinn
burt og hef búið yður stað, kem eg aftur
og mun taka yður til mín, til þess að
þér séuð þar sem eg er“.
Þannig mundi hin góða kona og móð-
ir vilja kveðja ástvinina sína: „Hjarta
yðar skelfist ekki“, eg fer á undan ykk-
ur til þess svo að taka á móti ykkur og
vera hjá ykkur alla tíma.
Það er um ævi mannsins eins og árs-
tíðirnar. Vorið bjarta, með líf og fjör,
fegurð og blóm, syngur upprisukrafti
lífsins lof og dýrð, heitir dagar sumars-
ins vitna um unað og fylling lífsins,
haustið lætur hátónana óma í hörpu-
spili fullþroskans, en skammdegið kveik-
ir mörgu og björtu ljósin, bæði í híbýl-
um manna og á hinum heiða og dýrð-
lega kvöldhimni vetrarins. Það minnir
manninn á vanmátt hans, hversu hann
þarfnast verndar og varðveizlu hins
eilífa, góða Guðs.
Ævi mannsins á líka sín sérstöku,
dásamlegu tímabil. Þar eru bernskunn-
ar blíðu og björtu dagar og æskunnar
sólfagra vor. Þar eru sæluríkir sumar-
dagar, sem láta vonirnar rætast, blóm-
in spretta og færa margvíslega auðlegð
lífsins. Og ævikvöldið getur líka verið
dýrlegt. Engin fegurð tekur fram lit-
brigðaskrúði haustsins. Þá er skógur-
inn fallegastur, þegar fullþroskanum er
náð, þegar blöðin taka að fölna og klæð-
ast litskrúði regnbogans. Þegar kvöld-
sólin hellir geislagulli sínu yfir þetta lit-
brigðaskrúð fullþroskans, þá miklast
okkur svo hin deyjandi fegurð, að við
föllum fram og tilbiðjum lífsins herra
— hinn mikla myndasmið.
Sú fegurð er dýrust, sem dýpstar á rætur,
og dýrðlegri ársólu heiðstirndar nætur.
Úr duftinu tíminn slær demanta bjarta,
og dagarnir skyggna hvert einasta hjarta.
Yfir ævikvöldi góðra manna hvílir
dýrðarljómi. Þá ríkir kyrrð yfir löndum
hugarins, jafnvægi í sálinni, og lífs-
reynslan er búin að sætta þá við allt
og alla.
Allir erum við samferðamenn. Góður
og duglegur ferðamaður kann að meta
samferðamennina og allt það, er léttir
honum förina, bæði farartæki, leiðbein-
ingar, gisti- og dvalarstaði, en eitt er
það þó, sem er ofar í huga ferðamanns-
ins en allt annað. Það er markmiðið f
að lokum, heimilið, sem hann elskar og
þráir. Heimþráin gefur honum þrek til
að standast sem hetja alla storma lífs-
ins, vonin kyndir eld áhugans í brjósti
hans og vissan um hamingjuna heima
gerir hann sigursælan í allri baráttu.
Þeir reynast beztir samferðamenn í
heimi hér, sem eiga ríka heimþrá, þeir,
sem eru annars-heims-hugar. Þeir eru
ævinlega kjarkmestir og hollastir í ráð- f
um, sem fastast eru tengdir himneska
framtíðarheimilinu sínu. Þeir eru beztir
þegnar jarðríkis, sem eru beztu borgarar
guðsríkisins. Þeir eru ekki villandi svip-
ir „stormi og straumi" háðir. Þeir vita,
hvert för þeirra stefnir, þeir ferðast ,,mót
eilífum unaðarhag", það er bjart í sál-
um þeirra, þeir eru ávalt með „gleði-
brag“, því að þeir vita, að þeir eiga
þegar „eilífa lífið“.
Konan, sem hér er kvödd, vissi vel, t
hvert för hennar stefndi. Hún vissi, að
- - — -- ■ ..
Nýjastishólinn
Hvernig lízt ykkur á matseðil þann,
er fer hér á eftir? Athugið hann og
ígrundið svo, hvort þið munduð ekki
telja ykkur vel haldin á slíkri fæðu.
Það er viku matseðill áhafnarinnar
á þýzka herskipinu Kronprinz Wil-
helm, er sökti flestum skipum banda-
manna í fyrri heimsstyrjöldinni.
Mánudagur:
Morgunverður: — Ostur, haframjöl,
mjólk, hvítt brauð, smjörlíki, kaffi og
sykur.
Miðdegisverður: — Baunasúpa, niður-
soðið grænmeti í sósu, kjötsteik, soðnar
kartöflur, hvítt brauð, kaffi, dósamjólk
og sykur.
Þriðjudagur:
Morgunverður: — Pylsur, hvítt brauð,
smjörlíki, steiktar kartöflur, kaffi, dósa-
mjólk, sykur.
Miðdegisverður: — Kartöflusúpa, nið-
ursoðið grænmeti í sósu, kjötsteik, soðn-
ar kartöflur, hvítt brauð, smjör, kaffi,
dósamjólk, sykur.
Miðvikudagur:
Morgunverður: — Léttsaltað nauta-
kjöt, hvítt brauð, smjörlíki, steiktar
kartöflur, kaffi, dósamjólk, sykur.
Miðdegisverður: — Kraftsúpa, nauta-
kjötssteik, soðnar kartöflur, hvítt brauð,
smjörlíki, kaffi, dósamjólk, sykur.
hvítt brauð, smjörliki, kaffi, dósamjólk,
sykur.
Miðdegisverður:—- Kraftsúpa, nauta-
kjötssteik, soðnar kartöflur, hvítt brauð,
smjörlíki, kaffi, dósamjólk, sykur.
Föstudagur:
Morgunverður: — Soðin hrísgrjón,
ostur, hvítt brauð, smjörlíki, steikt
nautakjöt, kaffi, dósamjólk, sykur.
Miðdegisverður: — Baunasúpa, salt-
fiskur og kjötsteik, soðnar kartöflur,
niðursoðið grænmeti í sósu, hvítt brauð,
smjörlíki, kaffi, sykur, dósamjólk.
Laugardagur
Morgunverður: — Léttsaltað nauta-
kjöt, ostur, steiktar kartöflur, hvítt
brauð, smjörlíki, kaffi, sykur, dósamjólk.
Miðdegisverður: Kartöflusúpa, steikt
nautakjöt, soðnar kartöflur, hvítt brauð,
smjörlíki, kaffi, sykur, dósamjólk.
Sunnudagur:
Morgunverður: Nautakjötkássa, ost-
ur, steiktar kartöflur, hvítt brauð, smjör-
líki, kaffi, sykur, dósamjólk.
Miðdegisverður: — Kraftsúpa, kjöt-
steik, niðursoðið grænmeti í sósu, soðn-
ar kartöflur, hvítt brauð, smjörlíki.
Klukkan fjögur fékk svo áhöfn
skipsins daglega kaffi, og með því
sætar kökur og keks, dósamjólk og
sykur, auðvitað.
Kvöldmaturinn var venjulega kjöt-
steik eða köld nautakjötssteik, létt-
saltað nautakjöt, kjötkássa og kart-
öflur, eða þá köld nautakjötssteik og
brauð og smjörlíki, kaffi, sykur og
dósamjólk.
Lízt okkur ekki öllum vel á þenna
kóngamat? — Eftir 255 daga útivist
(vegna hafnbanns) voru 110 menn,
af 500 manna áhöfn skipsins, lagstir
í rúmið, og sjáanlegt, að á næstu
tveim vikum mundu allir hinir leggj-
ast veikir. Skipslæknar áttuðu sig
ekki á sjúkdóminum. Skipið leitaði
þá til hafnar í Bandaríkjunum, sem
þá voru enn ekki komin í stríðið.
Maður er nefndur Alfred W. Mc-
Cann. Hann vann um skeið í ýmsum
matvöruverksmiðjum og komst að
raun um skemmdirnar á matvörunni,
tók hann svo að nema heilsufræði,
átti í 260 málaferlum við matvöru-
salana og vann öll málin, og skrifaði
svo bók, sem er 400 blaðsíður og
heitir, The Science of Eating.
Eftir allmikið fálm, féll það í hlut
hans að taka að sér sjúku skipshöfn-
ina. Yfirlæknir skipsins, dr. Perrenon,
bað hann að skrifa matseðil handa
skipshöfninni, og sú fæða kom hinum
sjúku mönnum aftur til fullrar heilsu.
Eitt af því, er sjúklingarnir fengu, var
seyði af kartöfluhýði, svo var þar
ríkulega af nýju grænmeti, heilhveiti
og annarri lífgefandi fæðu, sem ekki
verður talin hér að svo stöddu, en
flestir bera nú skyn á.
Þrátt fyrir það, að matseðill bryt-
ans á skipinu virtist vera kóngamat-
ur, héldu hermennirnir ekki heilsu.
Þeir höfðu valið hið ljúffengasta af
matvöru skipanna, er þeir sökktu
unnvörpum, en varpað í sjóinn því,
sem gat varðveitt heilsu þeirra.
Förum við enn að eitthvað svipað?
Fimmtudagur:
Morgunverður: Reykt flesk, ostur,
--- ~ ' ~ - _

♦
S