Safnaðarblaðið Geisli - 01.05.1955, Síða 13

vj
E T S L I
57
x. Argangur
Pra liðiium árum/:
* S V A L T E R
Sumerið 1917 vsr ég háseti s .
fíbEískipinu GEIRf sem gerður var
(it fré Bildudal, en eign Bergs Rósen-
kransBonar á Elateyri. (Henn var há-
seti á GEIR tvo mánuði af útheldinu,
ásemt syni sínum Adólf,sem þá var 17
ára). Yfirmenn á skipinu voru þá þess-
ir: Skipstjóri Kristján Hegnússon,þá
kunnur skipstjóri,sonur Magnúsar
Kristjánssonar,sem elkunnur#var,happ&~
sæll og fyrirmyndar skipstjóri,(minn
skipstjóri tvö sirniur); stýrimeður var
Kristjen Alhert Bjarnason,dugnaðar-
maður. Heseta tel ég ekki,þvi að þeir
voru flestir úr Önundarfirði.
Afli var góður,skipstjórinn
heppinn með eflahrögð og mannskspur
góður,flest ungir og röskir menn.
Það mun hafe verið fyrstu dage.na
í ágúst. Við vorum staddir út við,svo
kellaðan VÍkurál,llklega um 20 sjó-
mílur undan VÍkum (en svo eru nefndar
víkurnar frá Blakknesi að Látrahjargi)
Undanfarna 2 daga hafði verið
hlenkendi logn,og svo var einnig þenn-
en dag. Fi skreý tingur hafði verið
talsverður og því nokkur "frívakt".
Þoka lá yfir lendi og sá aðeins til
þess annað slsgið. Einnig var þoku-
hakki með hafinu.
Við sem vorum á skipstjóravakt-
inni, áttum þriggja klukkustunda vakt
á dekki,og á 5 tima vektinni frá kl,
hálf átta til hálf eitt,stóðum við
frívakt. Piskur var góður,og þer sem
líka var mikill sólarhiti,voru margir
T pýý VI flp H H 1 T1
Um klukken 11 er kallað : "SÍld.'
Síldi"
Ku er þotið upp til hande og
fóta. Bátur er settur út og fara. 4
menn i hann. Latnar eru í hann 2 ár-
ar,2 net og ho* til eð ausa með. NÚ
skyldi svo sem gripa gullfiskinn.' (En
kann har þá reunar ekki það nefn).A
hátnum voru skipstjórinn, Hinrik
Guðmundsson frá Görðum^i Önunderfirði
(fyrir skömmu pöntunrfélegsstjóri á
Elateyri), Jón Bjamason frá Ingjalds-
sandi og undirritaður.
NÚ var róið sem ákafast að torf-
unni og kastað. En kastið^mieheppneð-
ist,þyi að sildin stakk sér. En svo
kom hún upp aftur,og aftur var kastað,
en árangursleust, Þegar húið var að
ET L SELTU,
ke.s'ta 5 einnum.vsr enn enginn afli
fenginn, Þá er loks farið að lita
eftir skipinu,en það sést ekki. Og
þá er einnig sílda.rtorfen horfin.NÚ
vilja sumir færa sig nær skipinu,þvi
að við vissum hvar þess var aö leita,
þar eð við heyröum öðru hvoru i þoku-
lúðri þess. En allt í einu sér skip-
stjórinn torfu,og vill nú óður og
uppvægur kasta netunum. Verða þá
nokkur orðaskip.ti og meiningarmunur
um síld og skip, þar til allir loks
verða sammála um að snúa sér að sild-
inni, með þvi lika að skipstjórinn
taldi engin vandkvæði á því að finna
skipið. Er nú kastað nokkrum sinnum,
og þvi slegið frá sér að hlusta eft-
ir hljóði frá GEIR.
Að þessari skorpu lokinni eru
allir orðnir sveittir, Þá erum við
húnir að fá 40 stykki af sild,önnur
árin hrotin og ekkert hljóð heyran-
legt frá GEIR. Klukku höfðum við
enga,því að þá var ekki úr g hverj-
um handlegg, eins og nú. Enn var
stillilogn og ekkert til að átta sig
áj nema öTlitilli norðan-öldu.Ekki
sást til sólar, nema einstaka sinn-
um rofaði ofurlítið til fyrir henni.
Litið var auðvitað um róður,þar sem
önnur árin var hrotin um miðjan
legginn, Rimla-"plyttar" voru i
hátnum. Voru nú hrotnir 2 rimlar og
árin spelkuð og hundin saman, svo að
dálítið var hægt að róa með henni.
NÚ er farið að róa og leita, en
ekker^ finnst.
Innan skamms rennur á talsverð
norðan gjóla. Þykkur þoku-úði héla.r
allt utan. Klæðnaður var^lítill á
sumum,eins og ég gat um áðan,þó var
Jón vel húinn og Kristján sæmilega.
Við Hinrik vorum hlifalausir, eins
og hinir raunar lika. En þar sem
það kom í hlut okkar Hinriks að sulla
við netin,vorum við orðnir rennandi
blautir. Auk |5ess vorum við vettl-
ingalausir. Nu fór alla að svengja
og langa4helduí hetur i kaffisopaí
En ur þvi var ekki auðvelt að hæta.'
Kom okkur^ saman^umjað reyna að halda
okkur a sömu slóðum sem lengst.
Da-gurinn leið að kvöldi og ekk-
ert hreyttist aðstaða okkar. Var þvi
ekki um annað að gera en halda i