Vera - 01.11.1986, Qupperneq 2

í þessari Veru er enn á ný fitjað upp á efni, sem aðrir
íslenskir fjölmiðlar hafa lítið sinnt, — erfða- og æxlunar-
tækni. Það er þó einkum æxlunartæknin, sem Vera
beinir athyglinni að núna, m.a. með því að fjalla um að-
ferðir, leiðir og siðfræði tengda henni.
Þó svo að glasabörn, tæknifrjógvun, sæðisbankar
eða leigumæður hafi eitthvað komist í fréttirnar hér á
landi, hefur furðu lítið verið tekið á þeim siðfræðilegu
og lagalegu vandamálum, sem þróun þessara aðferða
leiðir til. Fjölmiðlar hafa átt það til að kynna aðferðir
æxlunartækninnar sem skemmtiefni og slegið fréttum
af þessu sviði upp í hálfkæringi. í rauninni er þetta und-
arleg afstaða tii vísinda, sem hafa það í hendi sér að
gerbreyta mannkyninu, ekki aðeins hvað útlit og heil-
brigði varðar, heldur einnig grundvallar viðhorfum til
mannlegrar tilveru.
Það má segja þessari afstöðu til varnar, að aðferðum
æxlunartækninnar er enn lítið beitt hér á landi, leik-
menn eru ekki upplýstir um þá möguleika, sem tæknin
býr yf ir og því eru hættur hennar sem og kostir enn f jarri
íslenskum raunveruleika. Enda er það svo f nágranna-
löndunum, þar sem þessu er öfugt farið, að umræður
um æxlunartæknina gerast æ viðameiri og alvarlegri. í
Bretlandi hafa þegar verið sett lög, er varða tæknifrjóvg-
un og leigumæður. Á þessu hausti hefur Evrópuþingið
í Brussel verið að fjalla um nauðsyn samræmdra laga
um rannsóknir á fósturvísum og fóstrum. í Danmörku
hefur sérstök nefnd verið sett á laggirnar til að fjalla um
siðfræði tækniæxlunar. Stofnuð hafa verið alþjóðleg
samtök kvenna, sem vilja hafa áhrif á þróun þessarar
tækni. Þannig mætti lengi telja.
Það er ekki nokkur ástæða til þess að við hér á ísiandi
séum utanveltu í þessari umræðu.
Umræðan um þróun æxlunartækninnar varðar konur
miklu. Konur hafa hingað til verið einar um þann hæfi-
leika að ganga með og ala líf. En framfarir í æxlunar-
tækni eru svo hraðar að líkur eru á því að það breytist
innan örfárra ára. Hvaða áhrif mun það hafa á konur og
á stöðu þeirra gagnvart körlum? Og er það ekki stór
spurning, hversu langt við eigum að ganga í því að færa
sköpun og viðhald lífsins inn á rannsóknarstofurnar og
í hendur vísindamanna? Það eru spurningar af þessu
tagi, sem Vera veltir upp að þessu sinni — spurningar,
sem við ættum öll að vera að velta fyrir okkur.
Ms
VERA
5/1986 — 5. árg.
Útgefendur:
Kvennaframboöiö í Reykjavik
og Samtök um Kvennalista.
Simar: 22188 og 13725
í VERU NÚNA:
3 Lesendabréf
3 Skrafskjóða
Ragnhildur Kristjánsdóttir skrafar
4 Gerum friöarstarfið meira
aðlaðandi
Rætt viö Ellen Dietrich
5 Móðurlíf eða tæknilíf
Um tæknifrjóvgun og
æslunartækni
6—8 Siðfræði
9 Lögin
10 Nauðsynlegt að vera á
varðbergi
Rætt viö Kristínu Einarsdóttur
11 Finrrage
12—13 Hversu langt á að ganga
14 Héðan og þaðan
15 Anna
16—17 Vinnan
Séö meö augum kvenna
18—19 Fiskurinn
Alda Möller skrifar
20—22 Konur í andófi
Rætt viö Birnu Þórðardóttur
23 Tímamótasamningar á
Akranesi
24—27 Þingmál
28—31 Borgarmál
32 Hún gerir allt í kringum
sig skemmtilegt
34 Purpuraliturinn
35—36 Bíó
37—39 Leiklist
Mynd á forsíðu
Svava María
Ritnefnd:
Guörún Ólafsdóttir
Guðrún Kristmundsdóttir
Ingibjörg Sólrún Gísladóttir
Kristín Á. Árnadóttir
Kristin Blöndal
Magdalena Schram
Ragnhildur Eggertsdóttir
Brynhildur Flóvens
Starfsmaöur Veru:
Kicki Borhammar
Auglýsingar og dreiting:
Ragnhildur Eggertsdóttir
Ábyrgð:
Guðrún Ólafsdóttir
Setning og filmuvinna:
Prentþjónustan hf.
Prentun:
Solnaprent
Ath. Greinar í Veru eru birtar
á ábyrgð höfunda sinna og eru
ekki endilega stefna útgefenda.
2