Handbók bænda - 01.01.1923, Blaðsíða 22

18
inu sem tíö leyfir. Fræinu er sáö —i þumlung
djúpt, og i ra'öir, þannig, að bil milli frækornanna
í röðunum sje um % þunmlung. Bil milli raðanna
er hæfilegt 15—20 þumlungar. Rófufræsáningsvjel-
ar eru til, handhægar og ódýrar (20—30 kr.), sem
hægt er aö takmarka sáðmagn og sáðdýpt meö.
4. H i r ð i n g. Þegar rófuplönturnar eru komn-
ar upp, og orðnar svo stórar, að laufblöðin eru
farin að koma í ljós, skal höggva nokkrar af þeim
burt, þannig, að eftir verði að eins ein planta í
hverjum stað, með 9—10 þuml. millibili. Um íeiö
og þetta er gjört, þarf að þjappa mold upp að þeim
plöntum, sem eftir standa. Illgresi (sem oftast er
ekki annað en arfi), þarf að útrýma, áður en það
nær þroska. Best hefir reynst, að slíta eða skera
illgresið upp og flytja það burt jafnóðum, en þess-
háttar flutningi verður vart viðkomið, ])ar sem
um stórt rófnaland erað ræða. Við að skera illgresið
upp, hafa verið, og eru, notuð ýmiskonar hand-
eða hestaverkfæri. Gott verkfæri til þessa er arfa-
plógurinn* („raðhreinsarinn"), sem notaður er
þannig, að hann er dreginn ýmist af hesti eða manni,
eftir bilinu milli plönturaðanna. Getur hann þá í
einu bæði skorið upp illgresið og bægt moldinni upp
að plöntunum í röðunum. Þess ber þó að gæta, að
* Góður arfaplógur kostar um 100 krónur,