Ljósmæðrablaðið - 01.01.1963, Blaðsíða 17

LJÓSMÆÐRABLAÐIÐ
11
ír. Stafar það af því, að áhöld eru ekki nægilega hrein,
eða upplausnin í flöskunni er ekki nógu hrein. Til þess að
koma í veg fyrir þetta, kemur til kasta allra þeirra, sem
taka hendi til við flöskuna, að þeir gæti hins strangasta
hreinlætis. Þessi tegund svarana kemur venjulega, þegar
langt er komið niður í flöskuna eða verið er að ljúka við
hana.
I þessu sambandi má minnast á eina tegund reactiona,
sem töluvert hefir verið talað um á seinni árum. Er það
„febril nonhæmolytic reaction", sem aðallega ber á, eftir
margendurteknar blóðgjafir. Það, sem veldur þessari
reaction, eru mótefni í blóði sjúklingsins, sem valda
kekkjamyndun á hvítum blóðkornum blóðgjafans (leu-
coagglutinin).
Sumir telja, að mótefni gegn hvítum blóðkomum, komi
cftar fyrir hjá konum, en körlum og finnist jafnvel eftir
eina til tvær blóðgjafir. Hafa því sumir blóðbankar reynt
að fjarlægja hvítu blóðkornin úr blóði sem ætlað er til
blóðgjafa.
Þegar pyrogen reaction verður, getur hún byrjað með
miklum skjálfta og kuldatilfinningu. Önnur einkenni:
Kvíði, óróleiki, höfuðverkur, ógleði og uppköst. Bezt er
að gefa morphin eða codein í æð, einnig antihistamin,
ephedrin eða ardenalin. Ennfremur er gott að halda sjúk-
lingi eins heitum og hægt er, með hitaflöskum eða hita-
púðum, meðan kuldinn og skjálftinn eru. Þegar líkams-
hitinn hefir hækkað, má svo reyna að halda honum niðri
eða kæla sjúklinginn með sprittbökstrum eða öðrum
ráðum.
Sumir höfundar telja, að hitahækkanir í sambandi við
hlóðgjafir séu mun fátíðari, ef blóðið er gefið hægt.
3. Circulatorisk reaction.
Ofhleðsla á æðakerfi og hjarta. Mjög hættulegt getur
verið að gefa blóðið hratt og á það einkum við um börn