Tímarit Verkfræðingafélags Íslands


Tímarit Verkfræðingafélags Íslands - 01.02.1928, Síða 5

Tímarit Verkfræðingafélags Íslands - 01.02.1928, Síða 5
+ Jóhannes Kjartansson, verkfræðingur. Sú fregn kom sem þruma úr heiðskýru lofli i vet- ur, að Jóhannes Iíjartansson lægi fyrir dauðanum; það virtist næstum ótrúlegt að þessi sterki og hrausti maður ætti að verða herfang dauðans. Hann hafði að vísu ver- ið dálitið lasinn skömmu fyrir jól, en hvern gat grunað, að það væri fyrirboði dauðans. Honum hatnaði líka þessi lasleiki, en hann hefir kanske ekki farið eins varlega með sig sem skvldi, því að liann veiktist á ný, mjög al- varlega, og Ijest eftir stutta legu, aðfaranótt 25. janúar. Jóhannes var fæddur að Hvammi í Dölum 8. desember 1900. Foreldrar hans voru sjera Kjartan prófastur Helgason, Magnússonar alþm. í Syðra-Lang- holti, og frú Sigiáður Jóhannes- dóttir, systir Jóhannesar bæjar- fógeta í Rcykjavik og þeirra syst- kina. Seinna fluttist liann með foreldum sínum að Hruna i Ár- nessýslu og ólst þar upp. Jóhannes heitinn var flestum þeim mannkostum búinn, sem prýða mega einn mann. Hann var vel gáfaður og skýr. pað var lians mesta yndi, að brjóta heilann yfir allskonar uppfundningum, og kom hann oft með mjög frumlegar lausnir á slíkum verkefnum. Hann var mjög söngelskur og lians bestu skemti- stundir voru, þegar hann var að skemta sjer með vinum sínum við söng og hljóðfæraslátt. Hann var líka einn áliugasamasti meðlimurinn í stúdentasöng- fjelaginu í prándheimi, þau árin, sem hann var þar, og var sæmdur riddaraorðu fjelagsins áður en hann fór; er það heiður sem fáum hlotnast á svo stuttum tíma. Margt var það í fari Jóliannesar, sem mun gera hann óglevmanlegan þeim sem kyntust lionum, en þó mun hið einstaka drenglyndi hans halda minningu hans lengst á lofti. Alt vildi liann fyrir kunn- ingja sína gera, sem í lians valdi stóð. Svo ósjerplæginn var liann, að það var næstum ótrúlegt, aldrei önugur og kunni ekki að reiðast. pað sýnir kanske best, hvað luinn var hreinn i lund, að hann gat ekki fengið sig til að segja ósatt, jafnvel þótt í gamni væri, já, það nálgaðist næstum fullkomnun, hve hann var „góð- ur drengur1'. Jóliannes byrjaði skólagöngu sina við Flensborgarskólann haustið 1917, tók síðan gagn- fræðapróf 1919. Stúdentsprófi lauk liann, úr stærðfræðisdeild Mentaskólans, með fyrstu eink- unn vorið 1922, og sigldi siðan um liaustið til Noregs, til þess að stunda verkfræðinám við liáskólann i prándheimi. Hann nam byggingarverkfræði og tók burtfararpróf vorið 1926, með fyrstu einkunn. í aðalverkefni til prófs valdi hann sjer orkuver. ]?egar heim kom f jekk liann enga atvinnu, sem verkfræðingur, og tók þvi að sjer kenslu við Mentaskólann og Iðnskólann og gengdi því starfi i hálfan annan vetur, þar til hann dó. pannig sá forsjónin fyrir þvi, að þessi ungi og efni- legi verkfræðingur fjekk ekki tækifæri til þess að reyna að nota þá þekkingu, sem hann hafði aflað sjer. Á. D.

x

Tímarit Verkfræðingafélags Íslands

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Verkfræðingafélags Íslands
https://timarit.is/publication/860

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.