Ljósmæðrablaðið - 01.12.1986, Blaðsíða 37

LJÓSMÆÐRABLAÐIÐ
165
ásamt nema með konunni á meðgöngu. Margar konur sem fæða á
almennu sjúkrahúsi fara heim strax á fyrsta degi. Þetta er m. a.
vegna þess að sú upphæð sem sjúkrasamlagið úthlutar nægir
aðeins fyrir þessum tíma, annað verða konurnar að borga sjálfar.
Ef borið er saman vinna, ábyrgð og ánægja í starfi hjá ljós-
móður með stofu og annarri sem vinnur á fæðingarstofnun er
munur á, þó báðar hafi sömu menntun.
Ljósmóðir með sjálfstœðan rekstur:
— starfar sjálfstætt
— vinnur með læknum og sérfæðingum
— hefur beint samband við konuna
— rekur stofu með eigin tækjum
— hefur allan framgang í sínum höndum
— hefur alla skráningu í sínum höndum (og pappírsvinnu)
— er háð fjölda fæðinga um tekjur, er alltaf á vaktinni.
Ljósmóðir sem starfar á fœðingarstofnun:
— starfar sjálfstætt
— er ráðin við stofnun
— er hluti starfshóps
— deilir ábyrgð með öðrum starfshópum undir stjórn
sérfræðings
— ákveðin laun, vaktavinna.
Eins og margir hafa bent á er viðhorf til sársauka mismunandi
eftir heimsálfum og jafnvel innan þeirra. Það sama má segja um
viðhorf til fæðinga og þeim sársauka sem fylgir þeim. Þegar
deyfilyf voru fyrst notuð var það við fæðingu hjá Viktoríu Breta-
drottningu. Almúgakonur voru ekki deyfðar fyrr en seinna.
Viðhorf hollenskra kvenna er, að það að ala barn sé eðlilegt, líf-
fræðilegt ferli, sem votti frekar heilbrigði konunnar en annað, að
það sé erfitt en gangi yfir. Víða eru konur það mikið deyfðar eða
jafnvel svæfðar þannig að þær upplifa ekki fæðinguna. Vissulega
er konum líffræðilega skipt þannig að engin fæðing er eins en svo
virðist sem konur í Hollandi hafi mjög jákvætt viðhorf til
fæðingarinnar. Þegar konan fæðir í heimahúsi eru yfirleitt ekki
notuð önnur deyfilyf en Lidocain, ef það er þá notað. Konunni er