Ljósmæðrablaðið - 01.12.1986, Blaðsíða 38

166
LJÓSMÆÐRABLAÐIÐ
kennd öndun og slökun sem hún notfærir sér á meðan á fæðingu
stendur. Hún er mikið á ferðinni, fer jafnvel i heit böð auk þess
sem ljósmóðirin sem hún þekkir orðið, talar til hennar og hjálpar
henni á annan hátt í gegnum fæðinguna. Það er mjög sjaldgæft
að belgir séu sprengdir fyrr en kollurinn er farin að sjást vel.
Margar ljósmæður láta konuna anda sig í gegnum hríðarverkina,
þ. e. þær rembast ekki heldur mása sig i gegnum fæðinguna, þetta
veldur því að konur rifna e. t. v. minna.
Fyrir konuna eru kostir við fæðingu í heimahúsi: Hún er í
kunnugu umhverfi. Hún er með ljósmóðir sem hún þekkir. Maki
og fjölskylda geta tekið þátt í fæðingunni. Konan ræður eigin mat
og drykk. Engar kröfur eða kerfisreglur eins og á sjúkrahúsi.
Rök ljósmóðurinn eru að eðlilegt lífeðlisfræðilegt ferli eigi að
eiga sér stað heima en ekki á stofnun fyrir veikt fólk. Móðirin hafi
meiri mótefni gegn bakteríuflórunni heima hjá sér en spítalaflóru.
Faðirinn getur veitt meiri stuðning heima en í ókunnu umhverfi og
getur því reynt meiri hjálp fyrir ljósmóðurina. Móðir og barn geta
verið saman frá fyrstu stundu og eins lengi og þau vilja og þegar
þau vilja.
Þessi rök færa hollenskar ljósmæður fyrir því að æskilegt væri
að að konur í Hollandi ælu börn sín heima hjá sér. Af öllum
þessum ástæðum hefur þeirra hlutur ekki verið skertur þegar
fæðingar eru annars vegar en hlutur almennra lækna hefur færst
inn á sjúkrahús í hendur sérfræðinga i fæðingarhjálp.