Ljósmæðrablaðið - 01.12.1991, Qupperneq 7

þú fyrir tómleika og einangrun. Þú
finnur fyrir sjálfsmeðaumkun og þrótt-
leysi. Þig langar til að gefast upp, deyja.
Þú óttast að verða brjálaður/-uð, eða
öðru vísi en fólk er flest. Þú finnur fyrir
tilgangsleysi og langar til að losna frá
þessu.
Þunglyndi getur sprottið af reiði,
sem ekki fær útrás, tárum, sem ekki fá
að renna.
Líkaminn fær ekki það, sem hann
þarfnast. Á sjúkrahúsinu er mikið um
langvarandi setur, umhverfið verkar
niðurdrepandi á okkur. Við verðum
sinnulaus gagnvart eigin þörfum og
nærumst óreglulega og illa.
VON
Við verðum að halda í einhvers kon-
ar von til að geta lifað. En vonin getur
verið breytileg eftir aðstæðum hverju
sinni. Þannig má segja, að við séum sí-
fellt að endurskoða vonina.
Að sjá barnið sitt alvarlega veikt,
vekur upp okkar eigin ótta við dauð-
ann. Þetta gerist jafnvel þótt við vitum,
að alvarlegur sjúkdómur leiðir ekki allt-
af til dauða. Jafnvel þótt við vitum, að
alltaf sé verið að þróa nýjar og áhrifa-
nieiri aðferðir til að lækna sjúkdóma.
Þegar barnið okkar er veikt í langan
tíma, þá eigum við fleiri slæma daga
°g tíðari tilfinningasveiflur. Spenna er
viðvarandi og erfiðleikar í samböndum
við nána ættingja. Við upplifum skrýtna
blöndu af gleði og sorg, sem er okkur
framandi. Við hlæjum í alvarlegum að-
stæðum og grátum í gleðilegum að-
stæðum. Við finnum spennuna á milli
vonar og örvæntingar.
Maki okkar
Fólk segir: Sjáið hversu vel þið hafið
náð saman við þessa erfiðleika. En í
meirihluta tilfella virðast veikindi (og
dauði barna) fremur veikja hjónabönd
en styrkja.
Þú kennir maka þínum um sjúk-
dóminn.
Þú úthellir eigin sektarkennd, reiði
og þunglyndi á maka þinn vegna þess
að hann/hún er hjá þér. (Við treystum
engum öðrum fyrir þessum tilfinning-
um).
Ágreiningsefni magnast upp.
Vegna þess að fólk skilur ekki (nýjar)
tilfinningar sínar við þessar aðstæður,
þá leiðir það til vaxandi , ,fjarlægðar“ á
milli hjóna.
Þér finnst maki þinn ekki vera hrein-
skilin(n) við þig.
Við verðum að átta okkur á og virða,
að við erum ekki eins. Hjón ættu að
taka frá tíma handa sér.
Það er mikilvægt, að ætla sér ekki
að fara í gegnum erfiða reynslu á hörk-
unni.
Það er mikilvægt að gráta saman og
líka að gefa hvort öðru tilfinningalegt
svigrúm.
Veika barrtið
Fyrr eða síðar veit barnið hvað amar
að því. Feluleikur dugar ekki til lengd-
ar. Það er mikilvægt að hlusta á barnið
og kynnast viðhorfum og tilfinningum
þess. Á þessum tíma getur sambandið
•ÓSMÆÐR ABLAÐIÐ
5