Ljósmæðrablaðið - 15.05.1998, Blaðsíða 16

Ég var ósátt strax í upphafi við að gefa konuni
ekki lengri tíma til að byrja sjálf í fæðingunni, að
mínu mati fékk hún ekki réttar upplýsingar til að
velja eða hafna gangsetningunni. Ég taldi líka að
þetta væri gangsetning en ekki örvun því verkirnir
sem hún fékk eftir skoðunina hafi trúlega verið af
prostaglandínáhrifum eftir örvun á leghálsinum og
frá belgnum sem rofnaði, þeir höfðu ekki verið svo
afgerandi og fyrst þeir hættu alveg sýndi það að
mínu mati að fæðingin væri ekki hafin. Ég hafði
ekki lesið eða heyrt um aukna sýkingarhættu við að
leghálsinn væri farinn að opnast og að minnsta
kosti hafði læknirinn sem skoðaði konuna um
morguninn ekki talið ástæðu til annars en að konan
færi heim. Mér yfirsást að spyrja konuna hvort það
hefði bara komið ein gusa af legvatni og legvatnið
síðan hætt að leka, en ég eftirá að hyggja ímynda
ég mér að vatnið sem fór hafi trúlega verið milli-
belgja vatn. Það er ekki hægt að segja hvort konan
hefði getað fætt barnið á eðlilegan hátt, ef hún hefði
farið sjálf af stað í fæðingu. Höfuðmálið var stórt
og ómögulegt að segja til um hvort barnið hefði
borið réttar að, ekki í framhöfuðstöðu ásamt hliðar-
beinstöðu, það eru samt meiri líkur á því að það
hefði rétt sig af í eðlilegri fæðingu, þar sem konan
getur hreyft sig að vild óbundin sírita. Ég vil taka
fram að konan var yfir 170cm há og ég tók eftir því
að hún virtist hafa stóra grind.
Sýkingar hjá móður og barni hafa verið helsta
áhyggjuefni hvað varðar belgjarofnun fyrir upphaf
fæðingar hjá konum, eftir eðlilega langa meðgöngu.
Sýkingar eru þó sjaldgæfar og alvarlegar sýkingar
urðu einkum fyrir tíma nútíma sýklalyfja og u.þ.b.
70 % kvenna fæða sjálfkrafa innan 24 klst frá því
belgir rofna (Enkin, Keirse, Renfrew og Neilson,
1995). Helstu áhættuþættir sýkinga eru lengri tími
frá rofnun belgja til fæðingar, meðgöngulengd:
styttri meðgöngulengd fylgir aukin hætta á sýkingu,
einnig lengri tíma í fæðingu og fleiri innri skoðun-
um (Zlatnik 1992). Rannsóknir hafa sýnt að meðal-
tími frá belgjarofnun til fæðingar styttist við örvun
frá u.þ.b. 30 klst. til u.þ.b. 24 klst. en tími eftir að
reglulegar hríðir byrja lengist frá 6 klst. til 15 klst.
Því bendir allt til að hefðbundin stefna að örva fæð-
inguna útsetji konuna fyrir lengri og trúlega óþægi-
legri fæðingu, og aukinni hættu á sogklukku, tang-
arfæðingu eða keisaraskurði. Örvunin virðist þó
minnka hættu á nýburasýkingum en það þarf betri
rannsóknir til að sanna það (Enkin, Keirse, Ren-
frew og Neilson, 1995).
Þrátt fyrir hve algengt það er að belgir rofni áður
en hríðar hefjast ber heimildum ekki saman um
hver heppilegasta meðferðin er, að bíða eða örva
með oxitocin. í nýjustu útgáfu Williams Obstetrics
(1997) er sagt að það að bíða með að örva hríðir sé
háð því að engir aðrir áhættuþættir séu til staðar og
að það sé yfirleitt ekki beðið hjá konum með hag-
stæðan legháls, þar er vitnað í rannsókn þar sem
juiunfi
Höfum á
boöstólum mikið
af vörum er
tengjast
meðgöngu og
fœðingu t.d.
✓ Sjúkrasokka
✓ Stuðningsbelti
✓ Saum
✓ Skurðóhöld
✓ Brjóstapumpur
✓ Þurrmjólk
fyrir verðandi
mœður og börn á
mismunandi aldri
✓ Futuro
✓ Prósport
Samstarf Í30 ár
Aisturbakki hf.
P.O. BOX 909 -121 REYKJAVÍK. ICELAND
Borgartún 20.105 ReykJavik-TeL: 354-562 8411 Fax: 354-562 6435
16
LJÓSMÆÐRABLAPIÐ