Ljósmæðrablaðið - 15.05.2001, Blaðsíða 6

Þœrfœddu bara uppí
rúminu sínu, þœrfœddu
svona eins og hálf
sitjandi með sœngurnar
fyrir aftan sig. Svo hafði
e'g stórt plast alveg yfir
rúmið svo það kœmi ekki
blóð í dýnurnar og
annað. Maður var nú
mest hrœddur um að það
myndi eyðileggja dýnur
og annað hjá þeim.
Ljósmæðrablaðið
maí 2001
Já þœr vissu afþví?
Já þær vissu af því, það var svolítill áróður.
Svo átti ég sjálf fjögur börn heima. '61 og
'63. Það gekk mjög vel, bara eðlilega. Égvar
sjálf ákveðin í því að gera þetta. Því þegar ég
átti strákinn '57 þá var allt svo fullt að ég
lenti bara á ambúlans. Ég varð að fæða á
ambúlans frammi á gangi og ég svekktist svo.
Ég gat ekki hugsað mér að fæða inni á spítala
eftir það. Svo var svo fullt að við urðum að
liggja á ambúlans í heilan sólarhring. Og þá
mátti maður ekkert hreyfa sig í 5 daga og þetta
var alveg hræðilegt uppá það þegar maður var
með æðarhnúta að mega ekki hreyfa fætumar.
Ég fékk sogæðabólgu þá. En svo átti ég heima
og þá fékk ég ekkert af því ég fór framúr
daginn eftir '61 og '63. Svo átti ég tvíbura
heima '69 og gekk allt mjög vel en þau voru
nú bæði í höfúðstöðu, já allt gekk vel.
Var erfitt aðfinna Ijósmóður til þess að taka
á móti tvíburum heima?
Nei, nei, vinkona mín hún Guðrún Sigurjóns,
við vorum saman í skólanum, saman í herbergi,
hún tók á móti og það var engin læknir.
Okkur fannst það ekki þurfa. Ég var alveg
ákveðin í að gera þetta, var svolítið lengi en
þetta hafðist, mjög vel.
„Að tala við konuna, láta hana gleyma sér"
Það er líka um að gera að hafa rólegheit þegar
maður er að taka á móti svona heima, vera
bara eins og einn aðilinn við heimilið, tala við
konuna og láta hana gleyma sér. Ég lét þær
fara svolítið í sturtu og vera mikið í sturtunni
eða baði, þær slökuðu á og gleymdu sér bara
í verkum sem þær vom að gera.
Og voru þá að sinna einhverjum daglegum
verkefnum?
Já, eða að tala við mig og gleymdu sér og þá
gekk þetta allt vel.
Yfirleitt fór ég ekki frá þeim þegar þær vom
búnar að kalla, og þær vom komnar með svona
þrjá fjóra, þá var ég ekkert að fara heim aftur,
þá var ég bara í rólegheitum hjá þeim, spurði
þær að því, og ef þær vildu að ég færi þá fór
ég náttúrulega.
Ef þær vildu að ég væri þá fór ég ekki. Já þá
fór ég ekki, sérstaklega þær í fyrsta sinn, þær
voru svolítið hræddar.
Hvarfœddu konurnar svo?
Þær fæddu bara uppí rúminu sínu, þær fæddu
svona eins og hálf sitjandi með sængumar fyrir
aftan sig. Svo hafði ég stórt plast alveg yfir
rúmið svo að það kæmi ekki blóð í dýnumar
og annað. Maður var nú mest hræddur um að
það myndi eyðileggja dýnur og annað hjá
þeim. En svo var ekki mikið af blóðtaui,
það var ekki svo mikið. Allir að tala um að
þetta væru svo miklir þvottar og annað.
Ég lagði það bara strax fyrir þær í bleyti í
saltvatn og skolaði það mesta úr og svo var
það þvegið í þvottavél og það rann alveg úr.
Hvenœr töluðu konunarnar við þig, livernig
var undirbúningurinnl
Þær töluðu nú við mig í skoðuninni oft, þegar
ég var að vinna þar, þá spurðu þær og sögðust
langa svo til. Svo voru læknar sem sögðu
þeim að reyna að tala við mig.
Sögðu öðrum sem voru ekki hjá þér?
Já.
Var það snemma á meðgöngu?
Já þegar þær voru hálfnaðar, þá fóm þær að
spekulera í þessu. Ég þurfti jú tvisvar að senda
konu, ein var með andlitsstöðu. Ég fann það
þegar hún var komin 5 í útvíkkun og svo var
ein sem gekk ekki. Hún var orðin þreytt og
var búin að vera lengi, frumbyrja, hún var
svolítið sérstök, vildi ekki nein meðöl og eða
neitt og var að gefast upp og þá fór ég bara
með hana. Og einu sinni fékk ein gamaflækju
eftir fæðingu. Hún var með svo slæma verki.
Ég var ekki alltaf með lækni, bara ef þær vildu
hafa þá, þá gat ég alltaf kallað í tvo lækna
sem að unnu á fæðingarheimilinu, Andrés og
Guðjón. Svo var aftur Sigurður S. Magnússon
tvisvar með í fæðingu, þá höfðu þær verið hjá
honum.
Það hejúr verið gott samstarfvið þessa lœkna?
Já mjög gott samstarf ég gat alltaf haft þá í
bakhöndinni.
Hvað geymir taskan.?
Þutftu þœr að undirbúa sig sérstaklega, annað
en að kaupa þessi plöst?
Nei, þær þurftu ekki að gera það, nema jú, ég
lét þær stundum kaupa bara kompressur
sótthreinsaðar, til þess að þvo þær með, ég
hafði þær líka í töskunni.
Og ég var með lýsól, það var lýsól þá notað
til þess að sótthreinsa. Það var alltaf svolítið
vond lykt af því, sem betur fer hættu þeir að
nota það.
Ég var með spritt og ég var með verkfæri og
föt og þær þurftu ekki að kaupa sér neitt sérstakt.
Og ég var með flest í töskunni.