Ljósmæðrablaðið - 15.05.2001, Blaðsíða 8

Minna verið að spyrja og svona?
Já. Svo er bara konan heima hjá sér, hún þarf
ekki að fara í annað andrúmsloft svo að þetta
gengur allt svo eðlilega þannig, rólega
og eðlilega.
Finnst þér það vera helstu kostirnir?
Já, að geta svo bara verið heima í sínu rúmi og
vera innanum bömin sín. Þurfa ekkert að vera
að koma þeim í pössun, það fannst mér sjálfri
svo gott og geta stjórnað, þá fer þetta ekkert
úr skorðum.
Ömmurnar voru og
stundum voru systur
konunnar og einu sinni
var lœknisfrú aðfœða og
þá voru 3 lœknar og einn
hjúkrunarfrœðingur sem
var systir hennar. Það
gekk allt Ijómandi vel og
svo var tekið upp
kampavín og rauðvín
þegar barnið varfœtt.
Engin röskun?
Nei, engin röskun bæði hjá börnunum og
mæðmnum. Það er ansi þægilegt.
Voru börnin stundum áhorfendur?
Hjá mér, já það kom fyrir, svona minni, svona
tveggja ára, já og uppí sjö, átta ára. Mömm-
urnar vildu það og þá leyfði ég það bara.
Ömmurnar voru og stundum voru systur
konunnar og einu sinni var læknisfrú að
fæða og þá vom 3 læknar og einn hjúkmnar-
fræðingur sem var systir hennar. Það gekk allt
ljómandi vel og svo var tekið upp kampavín
og rauðvín þegar bamið var fætt.
Fannst þér eitthvað öðruvísi andrúmsloft hjá
aðstandendum lieima, svona þegar þú nefnir
þetta með kampavínið?
Nei það var misjafnt, stundum var það kannski,
já hátíðlegra? Já það var það, en svo var aftur
sumir svolítið svartsýnir ef konan væri að
fæða heima og gerðu mikið úr því.
Hvað gerirðu ef þetta skeður svona og svona,
ég bara segi, við skulum vona að það fari allt
vel. Maður má ekki vera svartsýnn í þessu starfi.
Fannst þér konurnar vera kvíðnar?
Nei, alls ekki, þær vildu þetta sjálfar og treystu
mér og þær vildu stundum ekki lækna, alls
ekki lækna, og það gekk allt vel.
"Ég ætlaði þetta sjálf, ég treysti bara á
sjálfa mig"
Hvaðan fékkstu helst stuðning Jékkstu stuðning
frá öðrum Ijósmæðrum?
Nei, ég myndi nú ekki segja það, ég bara
ætlaði þetta sjálf og ég treysti bara á sjálfa mig og
að þetta hlyti að ganga. Það voru nú frekar
margar ljósmæður sem vom að draga úr þessu,
sögðu, en þú að þora þessu og svona.
Fannst þér þú vera gagnrýnd?
Já, ég var það stundum, en þetta fór allt vel,
já já, maður var gagnrýndur. Sérstaklega þegar
að ég tók á móti fyrsta barninu í vatni, þá var
ég mjög gagnrýnd.
Það eru ellefu ár síðan, þá var ég gagnrýnd
mikið, bæði af ljósmæðrum og bamalæknum.
En ég var ein, læknirinn kom ekki, sá sem var
búinn að lofa að koma, svo ég var ein.
Sjónvarpið var að mynda hana, það var búið
að gefa þeim kost á að taka upp.
Þess vegna hafa margir vitað afþessu?
Já, og það var vond aðstaða og þetta
var í svona nuddpotti niður á gólfi og breið
brrkin, ég hefði þurft helst að vera ofaní, en
það kom aldrei til greina. Hún var að eiga
annað bam, eftir 12 ár. Mér fannst þetta bara
spennandi að pmfa þetta fyrst að konan vildi
gera þetta.
Var hún búin að lesa sér til um þetta?
Já, hún var búin að vera í Danmörku og lesa
mikið. Ég fór nú svo að lesa frá Danmörku
um vatnsfæðingar og það hafði gengið allt
ágætlega, svo ég hugsaði svona, af hverju ekki.
Bamalæknar vom mjög reiðir þegar ég fór að
leysa af á fæðingardeildinni daginn eftir, þeir
voru mjög reiðir yfir þessu. Ég sagði þetta
verður framtíðin, þá fussuðu þeir bara. En
þetta hefur allt gengið vel? Já, já, ég er búin
að taka á móti 3 öðrum heima.
I vatni?
Já, bara í baðkari heima.
Var það mun seinna eða?
Nei, það var seinna, ætli það hafi ekki verið
þremur árum eftir.
Var það líka þeirra hugmynd?
Já, þær vildu og lágu í baðkarinu þegar ég
kom. Það var í smákofa við Lögberg, það var
svo kalt allsstaðar nema á baðinu svo ég leyfði
henni að fara í baðið.
Ljósmæðrablaðið
maí 2001