Dagblaðið Vísir - DV - 07.04.2004, Blaðsíða 28
28 MIÐVIKUDAGUR 7. APRÍL 2004
Fókus DV
Nú er verið að ferma ungviðið vinstri hægri. Rætt er um hvort unglingarnir játi kristna trú til þess eins að fá gjafir. DV
leggur ekkert mat á það en hins vegar er fróðlegt að skoða hver þróunin hefur verið í fermingargjöfunum, sem óneitan-
lega skipta miklu máli þegar unglingurinn gengur í tölu fullorðinna - burtséð frá trúarhita viðkomandi. Haft var
samband við átta konur og þær spurðar út í ferminguna. Sú yngsta fermdist í fyrra en næstum sjötíu ár skilja hana og
Báru Sigurjónsdóttur að. En hvað hefur breyst á þessum langa tíma?
Fartölva oq
hnakKur
„Stærsta gjöfin sem ég fékk var
fartölva og hún var líka verðmæt-
ust og flottasta gjöfin. Svo fékk ég
líka hnakk sem er mjög flottur. I
peningum fékk ég 125 þúsund og
fullt af smádóti. Veislan var haldin
í sal og ætli það hafi ekki verið um
70-80 manns, fjölskylda, vinir og
kunningjar. Ég var í hvítri flauels-
dragt sem ég fékk í Hagkaupum og
brúnum bundnum háhæluðum
skóm og ég nota þetta sem spari-
föt í dag. Ég fór í hárgreiðslu á Sel-
fossi og var hárið allt tekið upp
með spennum og ég fékk blóm í
hárið. Ég fór í förðun og var förðuð
mjög venjulega. Ég held að það
eftirminnilegasta hafi verið í kirkj-
unni. Maður var með vinum sín-
um sem var skemmtilegt og svo
var líka rosalega gaman í veislunni
þar sem ég var miðpunktur at-
hyglinnar."
Amdís Hrefna Siguijónsdótár
Fermdist 2003 íKáifholtskirkju
Steríóqræjur qg
sVonguloKKar
„Þegar ég fermdist fengu allir
steríógræjur og ég fékk einar frá
mömmu. Það var stærsta gjöfin
sem ég fékk og jafnframt sú
flottasta. Á þessum tíma var ég að
safna mér fýrir ldarínetti þannig
að ég hef ábyggilega fengið 60-70
þúsund því ég fékk stórar fjárhæð-
ir frá ömmum og skyldfólki. Verð-
mætasta gjöfin var klarínettið sem
ég keypti mér fyrir peningana.
Veislan var haldin heima og var
fjölskyldunni boðið. Hún er ágæt-
lega stór þannig að það hafa verið
á bilinu 60-80 manns. Ég lét
sauma á mig kjól úr einhverju
flaueli sem var gráblár og er sér-
staklega hallærislegur í dag. Éf fór
í hárgreiðlsu og fékk slöngulokka-
greiðslu sem er mjög hallærisleg.
Hárgreiðslukonan brenndi mig í
andlitinu, setti krullujárnið upp
við kinnina á mér þannig að ég var
með lítið brunafar á fermingar-
daginn."
Elva DöggMelsted
Fermdist áriö 1993
(Laugameskirkju
mmMfM >í
°Ailstand
Urogstift
undirpils
„Þetta var óskaplega ládaust hjá mér. Ég
ætlaði ekki að fermast og tilkynnti það
snemma. Ég kem úr fjölskyldu þar sem allir
hafa fermst svo ákveðið var að ég gerði það
lfka. Tilkynnti þeim jafnffamt að foreldrar
: mínir yrðu alfarið að sjá um þetta mál. Ég lærði
trúarjátninguna og Faðir vorið en nennti ekki
að fara og finna neinn kjól svo mamma saum-
aði á mig einhvern kjól en fermingarsystur
mínar voru allar í hvítum blúndukjólum. Eng-
in hárgreiðsla og engin myndataka, ekkert. Eg
fékk silfurlitað reiðhjól frá mömmu og pabba
sem var stærsta og flottasta gjöfin. Ég held að
ég hafi ekki fengið neina peninga, þá kannski
mjög lítið ef einhverjir voru. Veislan var haldin
heima hjá mér og bakaði mamma mín fyrir
hana. Ætli það hafi ekki verið um 60 manns í
mesta lagi í veislunni."
Guölaug Elísabet Ólafsdóttir
Fermdist áriö 1983 í Selfosskkkju
Hvítt skatthol.....
og gulur kjoll
„Mín setning í kirkjunni var Sjá
guðs lambið sem ber synd heims-
ins. Stærsta gjöfin sem ég fékk í
fermingargjöf var hvítt skatthol úr
Húsgagnahöllinni sem mamma
gaf mér. Skattholinu fylgdi stóll og
þetta var langflottasta gjöfin. Svo
fékk ég bjútíbox og rosalega mikið
af skartgripum. Mig minnir að ég
hafi fengið 36 þúsund krónur í
peningum. Veislan var haldin í
Glæsibæ og það hafa ábyggilega
verið um 70 manns í veislunni. Ég
fékk ný föt úr versluninni Evu,
ótrúlega gulan kjól, alveg rosalega
stuttan, gular sokkabuxur í stfl og
gráa kápu og lakkskó. Á ferming-
ardaginn var ég með slöngulokka
og blóm öðrum megin í hárinu.
Svo var ég með kross um hálsinn
sem amma gaf mér.“
Eilen Kristjánsdóttir
Fermdist áriÖ 1973 ÍHall-
grímsidrkju
„Veislan var haldin heima hjá
foreldrum mínum á Hvolsvelli.
Það var hádegishiaðborð ■ því á
þeim tíma voru þau að byrja ög
við vorum voða mikið í tísku. Ætli
það hafi ekki verið í kringum 50
manns í veislunni. Foreldrar mín-
ir gáfu mér úr og var það fyrsta
úrið sem ég eignaðist og hafði það
mesta notagildið enda stærsta
gjöfin. Amma og afi gáfu mér
hring með rauðum steini og hefur
hann fylgt mér alla tíð síðan.
Flottasta gjöfin var snyrtipungur
sem ég fékk með öllum græjum
og hann toppaði allt á þessum
tíma og vinkonur mínar öfund-
uðu mig mikið enda veiðigræjur
þess tíma. Mamma saumaði á
mig hvítan kjól með löngum erm-
um og rykktu pilsi. Svo var maður
í stífu undirpilsi en það var mikið
í tísku þá. Það kom hárgreiðslu-
dama á Hvolsvöll og greiddi ferm-
ingarstúlkunum og mæðrum
þeirra enda ekki nema sjö börn
sem fermdust þetta árið.“
Ingibjörg Pálmadóttir
Fermdist áriÖ 1963 í Stóróifs-
hvolskirkju
Úrog hejma-.
geroarkokur
„Stærsta gjöfin sem ég fékk var
armbandsúr frá foreldrum mfn-
um. Úrið var tákn þess að maður
væri orðinn fullorðinn. Veislan
var haidin heima hjá okkur á Ak-
ureyri. Gestirnir fengu kaffi og
heimagerðar kökur. Ég fermdist í
kyrtli sem er afbrigði af íslenskum .
búningi en afi hafði gefið frænku
minni búninginn. Þetta var síð-
asta árið fyrir tíð fermingarkyrtla
en þeir komu árið eftir að ég
fermdist. Svo í veislunni var ég í
rósrauðum taftkjól sem foreldrar
mínir létu sauma á mig fyrir
þennan dag. Kápan sem ég fékk
var einnig saumuð hjá klæðskera
því stelpur á þessum aldri áttu yf-
irleitt ekki kápur. Svo fór ég auð-
vitað í hárgreiðslu þar sem höfuð-
búnaðurinn við búninginn var
stórt atriði. En það var mikið mál
að festa hann á."
Sofffa Jakobsdóttir
Fermdist áriö 1953 í
Akureyrarkkkju
„Við fermdust systurnar 16.
april og var það faðir okkar séra
Jakob Jónsson sem fermdi okkur.
Ég og Svava fengum sitthvort hjól-
ið í fermingargjöf frá mömmu og
pabba og var það stærsta, flottasta
og dýrasta gjöfin. Við fengum
einnig pening og mér fannst ég á
þeim tíma vera ógurlega rík að eiga
pening í banka. Haldin var stór
matarveisla heima hjá okkur og var
dansað fram eftir nóttu við
grammófón sem við fengum lán-
aðan. Ætli það hafi ekki verið 50-60
manns í veislunni. Við vomm báð-
ar í hvítum síðum silkikjólum sem
vom saumaðir sérstaklega fyrir
okkur. Svo fórum við í hárgreiðslu
þar sem við fengum blóm í hárið.
Silkikj ólar vom mikið í tísku á þess-
um tíma en ekki vom komnir ferm-
ingarkyrtlar þegar við fermdumst."
Guörún Sigríöur Jakobsdóttk
Fermdist áriÖ 1944 í
Dómkkkjunni
„Stærsta gjöfin sem ég fékk var
úr frá foreldmm mínum. Þetta var
fyrsta úrið mitt og mætti segja að
það hafi verið flottasta gjöfin líka. Á
þessum tíma vom börnum ekki
gefriir peningar og því fékk ég enga.
Veislan var haldin heima. Það var
matarboð og sennilega hafa ekki
verið mjög margir í veislunni af því
að það var setið til borðs. Pabbi var
ekki heima þennan dag því hann
var sjómaður. En ég fékk voðalega
fallegt bréf frá honum á fermingar-
daginn og það er það verðmætasta
og ég á það enn þann dag í dag. Ég
var í síðum hvítum kjól sem var sér-
saumaður á mig. Stelpurnar vom
yfirleitt í síðum hvítum kjólum sem
vom heimasaumaðir á þessum
tíma. Ég var með fléttur og mikið
hár en ekkert blóm í því og ekkert
vesen. Bara natural. Það tíðkaðist
heldur ekki að farða svona ungar
dömur á þessum tíma svo ég var
ekkert förðuð."
Bára Sigurjónsdóttk
Fermdist áriÖ 1935 í
Hafn arfjaröarkkkju