Tímarit Verkfræðingafélags Íslands - 01.04.1970, Qupperneq 7

TIMARIT
VERKFRÆÐIINGAFÉLAGS ÍSLAINIDS
2. hefti 1970 55. árg.
Verkfræðimeimtun á íslandi
2x30 ár
Ákveðið hefur verið að nú í haust skuli hefj-
ast kennsla í verkfræði við Háskóla Islands, sem
ljúki með BS prófi að loknu fjögurra ára námi
stúdenta. Flestir þeir, sem láta sig tæknimennt-
un og tæknikunnáttu á íslandi nokkru skipta,
fagna þessari ákvörðun. Með þessu er farið inn
á braut, sem getur haft mjög heillavænleg áhrif
á alla tækniþróun hér á landi.
Þessi útvíkkun verkfræðikennslu við Háskóla
íslands hefur lengi verið á dagskrá og mörgum
finnst vafalítið að þetta skref hefði átt að stíga
miklu fyrr.
Kennsla í læknisfræði fluttist inn í landið all-
löngu fyrir síðustu aldamót. Störf islenzkra
lækna, hér á landi jafnt sem erlendis, eru óræk-
asti vitnisburður þess, að það var viturleg og
framsýn ákvörðun að flytja læknanámið inn í
landið.
Eðlilegt er að gera ráð fyrir að kennsla í
verkfræði geri svipaðar kröfur til aðbúnaðar og
kennslukrafta og kennsla í læknisfræði. Samt
liðu um þrír áratugir frá því að Háskóli íslands
var stofnsettur þar til kennsla í verkfræði hófst
við hann. Þegar þessi ákvörðun var loks tekin,
var það reyndar fyrst og fremst vegna ytri að-
stæðna: verkfræðiháskólar meginlandsins lokuð-
ust íslenzkum námsmönnum vegna heimsstyrj-
aldarinnar síðari. Strax og þessi námsleið opn-
aðist að nýju að styrjöldinni lokinni var aðeins
haldið áfram með fyrri hluta kennslu við Há-
skóla íslands. Einn árgangur náði þó að ljúka
fullu verkfræðiprófi þaðan. Störf þeirra verk-
fræðinga, er þessu námi Iuííu, hafa sýnt að ekk-
ert var því til fyrirstöðu að brautskrá fullgilda
verkfræðinga hér á landi.
Þrátt fyrir marga augljósa kosti þess að hafa
fullgilda verkfræðideild við Háskólann, tók það
enn þrjá áratugi að stofna til slíkrar kennslu.
Meginkostir þess að hafa fulla verkfræði-
kennslu við Háskóla íslands eru einkum þrír.
Háskólanám hér heima verður væntanlega í flest-
um tilvikum stúdentum mun hagkvæmara. Þá
verður hægt að miða lokaþátt verkfræðikennsl-
unnar að töluverðu leyti við íslenzka staðhætti
og þarfir. Að lokum þarf kennaralið deildarinn-
ar að safna saman og skrá reynslu íslenzkra
verkfræðinga á kerfisbundinn hátt. Þegar fram
líða stundir mim þetta atriði vafalítið hafa mikla
þýðingu fyrir hina íslenzku þjóð. Því er nauð-
synlegt að búa þannig um hnútana, þegar deild-
in verður endurskipulögð, að kennaraliðinu verði
sköpuð fullnægjandi vinnuskilyrði við deildina,
þannig að það geti ekki síður sinnt þessum mik-
ilvæga þætti en sjálfri kennslunni. Skráning
reynslunnar er ekki einungis mikilvæg til þess
að hún megi nýtast sem bezt, heldur fæst þá
fyrst nægileg yfirsýn yfir hin margvíslegu
vandamál, sem íslenzltir verkfræðingar eru að
reyna að leysa, og á grundvelli þess verður mun
auðveldara að vinna á skipulegan hátt að lausn
þeirra.
Augljóst er að til þess að unnt sé að fullnýta
þennan möguleika, sem fullgild verkfræðideild
býður upp á, þarf Verkfræði- og raunvísindadeild
Háskólans að hafa á að skipa hinum færustu
verkfræðingum til kennslunnar. Ennfremur er
mjög mikilvægt að kennararnir verði ráðn-
ir með góðum fyrirvara því óhjákvæmilega hlýt-
ur það að taka alllangan tíma að undirbúa og
skipuleggja kennsluna, einkum í þeim greinum
þar sem íslenzkar aðstæður ráða miklu um náms-
efnið.
íslenzkir verkfræðingar verða að hafa hug-
fast að mikil ábyrgð hvílir á stétt og félagi þeirra
varðandi verkfræðinám á íslandi. Þeir verða
að fylgjast náið með þróun þessa máls og knýja
á um, að allur undirbúningur og framkvæmd
verði þannig að góðs árangurs megi vænta.