Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1908, Síða 93

Skrítlur.
Kendur maður sat í kirkju og þótti ræðan, sem
lesin var upp af blöðum, bæði löng og leiðinleg,
sagði hann pá svo hátt, að margir lieyrðu : »Æ flettið
Þér nú við, síra Björn minn, ef pað kynni að vera
sv°Utið skárra hinumegiim.
* *
Dómarinn: »Hefurðu verið struffaður áður?«.
OZí: »Já! fyrir 10 árum var ég sektaður um 20
kr. fyrír paa; ;lð ég fór í bað, sem ekki var leyfilegt«.
Dómarinn: »En síðan«?
' Oli: »Nei! ég hef ekki baðað mig síðan«.
Pétur: »Vertu ekki að berja pér, pú sem ert
embirni; faðir pinn orðinn gamall og fer nú bráðum
að deyja frá peningunum sínum<(.
Páll: O — hann getur lifað lengi enn pá karlinn,
ef haldið verður áfram að dekra við hann með
H&tnjólk og Brama, meinhollu Iievítk.
Ilann: Ég elska yður fröken Lára svo heift, að
ekkert er pað til, sem ég vildi ekki gerci fyrir yður«.
Hún: I>á vil ég biðja yður að giftast elstu systur
nunni-, liún er nú farin að eldast, svo að tvisýnt er,
tvort aö hún að öðrum kosti giftist nokkurn tíma;
en ég er ung enn pá«.
Þau voru á gangi og leiddust í tunglsijósi. Hún
Sa> að hann langaði til, að biðja hennar, en kom sér
ekki að pví. Tók hún pá hanskan af hendinni og
*egir: »Gieturðu sagt mér frændi, hver munur er á
tendinni minni og tunglinu?
. Hann: »Nei, ekki sérstaklega, par ber svo margt
a niillÍK.
Hún: »Pú sér, að pað hefir hring en hún ekki«.
Hann: »Viltu leyfa mér að bœta úr pvPli
Hún: »Já«.
(83)